Luigi Boccherini (1743-1805) is vooral bekend door zijn ruim honderd strijkkwintetten voor de typische bezetting van twee violen, altviool en twee celli (bekend is zijn op. 30 nr. 6 G.324 “La musica notturna delle strade di Madrid”), bijna honderd strijkkwartetten, trio’s voor strijkers en sonaten. Hoewel vocale muziek slechts een klein deel van zijn oeuvre uitmaakte, is zijn Stabat Mater G. 532 één van de meest exquise toonzettingen van deze sequentie uit de 13^de eeuw. De hier opgenomen oorspronkelijke versie werd in 1781 gecomponeerd voor sopraan en strijkkwintet. De tweede versie dateert uit 1800 en is gecomponeerd voor drie solisten en strijkers.

Het Stabat Mater boeit door de intimiteit van Boccherini’s sensuele, muzikale taal die bijzonder geschikt was voor de contemplatieve, poëtische beeltenis van Maria’s angst bij haar zoon aan het kruis. Men kan zich daarenboven voor deze subtiele gewijde, typisch Italiaanse muziek geen betere uitvoerder wensen dan door de onvergelijkbare Duitse sopraan Dorothee Mields (°1971). Ze wordt begeleid door het al even subtiel Salagon Quartet, aangevuld met contrabas.

Het Stabat Mater is het hoogtepunt van Boccherini’s spiritueel oeuvre. Dorothee Mields geeft dit middeleeuws gedicht weer met een treurende en diepe maar zuivere stem. Tot in de 19^de eeuw componeerde bijna elke componist een Stabat Mater. We kennen weliswaar vooral Pergolesi’s Stabat Mater uit 1736 met zijn twee nadrukkelijk wrijvende dissonanten in de bovenstemmen, bij Boccherini ook wel enigszins hoorbaar. Het Stabat Mater was oorspronkelijk bedoeld voor privé-devotie. Luigi Boccherini kan het dus hebben gecomponeerd voor een uitvoering aan het Spaanse hof waar hij in dienst was als kamercomponist.

Deze intieme, kamermuziekversie ontroert door zijn oprechtheid, vooral wanneer het zo hemels puur en bescheiden gezongen wordt, zoals hier. In een prachtige interactie en doordacht samenspel, combineren de verschillende stemmen, soliste en strijkers, een transparante en gekleurde klank. Mooier kan de engelachtige sopraan Dorothee Mields niet worden ingebed, dan in de delicaat resonerende, authentieke strijkersklank van het Salagon Kwartet. Zij spelen immers op darmsnaren en met authentieke strijkstokken.

De opname werd aangevuld met Mozarts Strijkkwartet in Es KV 428, een prachtig kwartet, delicaat gespeeld door het Kwartet en gevoelig geleid door een fijne en briljante, maar nooit dominante Christine Busch als eerste violiste. (Beluister ook eens hun Carus cd met Strijkkwartetten van Joseph Martin Kraus (1756-1792)). Een ontdekking. Tot slot opnieuw Dorothee Mields in het uitermate verfijnd Salve Regina uit 1824 van de jonge Felix Mendelssohn Bartholdy. Prachtig gespeeld, magnifiek gezongen, een schitterende cd.

Luigi Boccherini Stabat mater Mozart Streichquartett in Es KV 428 Felix Mendelssohn Bartholdy Salve Regina Dorothee Mields Salagon Quartett cd Carus CAR 83.470