Prijzen, prijzen en nog eens prijzen
Maurizio Pollini (°1942), de zoon van de architect Gino Pollini (1903-1991) die deel uitmaakte van Gruppo 7 in associatie met Olivetti, debuteerde op negenjarige leeftijd als pianist. Hij studeerde eerst bij Carlo Lonati tot hij dertien jaar oud was, en tot zijn achttiende studeerde hij bij Carlo Vidusso. Pollini haalde zijn diploma aan het Conservatorio Giuseppe Verdi van Milaan. Hij kreeg later ook onderwijs van de beroemde pianist Arturo Benedetti Michelangeli! Op het internationaal pianoconcours in Genève van 1957, waar geen eerste prijs gegeven werd, won de 15-jarige! Pollini de tweede prijs. In 1959 won hij het Ettore-Pozzoli-Concours in Seregno, en het jaar daarna het Internationaal Frederick Chopin Piano Concours in Warschau. Sindsdien begon een meer dan legendarische carrière. In 1996 kreeg hij de Ernst von Siemens Muziekprijs en in 2002 de Echo Klassik voor al zijn opnamen.
Late Chopin, maar ook late Pollini
De nu 75-jarige maar meer dan geniale pianist Pollini, verrast sedert lang met zijn superieur pianospel. Deze nieuwe release van Deutsche Grammophon omvat niet alleen de late Chopin, maar ook de late Pollini, opgenomen in 2015-2016. Pollini behoudt een formidabele techniek. Chopin wordt vaak beschouwd als een romantisch componist, maar in veel opzichten was Chopin in de kern een belangrijk, classicistisch componist. Pollini laat dat horen. In tegenstelling tot Schumanns dichterlijke miniaturen, koos de goddelijke Chopin generieke namen en vormen voor zijn werken, Sonate, Etude, Mazurka, Wals, enz. Maar Chopin begon zijn vormen uit te breiden in een aantal van zijn laatste werken, die deel uitmaken van deze onvoorstelbaar sublieme cd. De opname begint met een Barcarolle met een gevoel van een ongestoorde stemming in een vrij snel tempo. De Mazurka’s krijgen dezelfde snelle en rechte aanpak. Niet dat Chopins Mazurka’s waren bedoeld om op te worden gedanst. Bij Chopin werden het intieme pianostukken. In de vingers van Pollini worden het onvoorstelbare meesterwerken. Pollini speelt alsof hij ze zelf heeft gecomponeerd. Pollini speelt geen piano, hij is piano. Dit is pianospel dat u niet voor mogelijk houdt, dit is top, dit mag u geenszins missen, dit is pianospel van de bovenste, bovenste plank! Deze cd is een godsgeschenk.
Chopin Late Works op. 59-64 Maurizio Pollin cd Deutsche Grammophon 479 6127