Christian Poltéra, in 1977 geboren in Zürich, kreeg les van de Amerikaanse-Zwitserse celliste Nancy Chumachenco en van de Russische cellist Boris Pergamenschikow (1948-2004) en studeerde later bij Heinrich Schiff in Salzburg en Wenen. Als solist speelde hij met vooraanstaande orkesten zoals het Gewandhausorchester Leipzig, de Los Angeles Philharmonic, de Münchner Philharmoniker, het Oslo Filharmonisch Orkest, het BBC Symphony Orchestra, het Bamberg Symphony Orchester, het Tonhalle Orkest van Zürich, het Santa Cecilia Orkest Rome, het Chamber Orchestra of Europe, het Orchestre de Paris, de Deutsche Kammerphilharmonie Bremen en de Camerata Salzburg. Hij concerteerde met dirigenten als Riccardo Chailly, Christoph von Dohnányi, Bernard Haitink, Paavo Järvi, Heinrich Schiff en Andris Nelsons. In 2004 werd hij bekroond met de Borletti-Buitoni Award en geselecteerd als een BBC New Generation Artist. Christian Poltéra speelt kamermuziek met musici zoals Mitsuko Uchida, Christian Tetzlaff, Thomas Zehetmair, Gidon Kremer, Karen Gomyo, Lars Vogt, Leif Ove Andsnes, Kathryn Stott, Martin Fröst en het Zehetmair- en Auryn Quartet. Samen met de Duitse violist Frank Peter Zimmermann en de Franse altist Antoine Tamestit vormt hij een vast strijktrio, het “Trio Zimmermann”. Zimmermann speelt overigens ook op een Stradivarius uit 1711. Deze behoorde ooit toe aan Fritz Kreisler.

Christian Poltéra speelt op prestigieuze festivals in Salzburg, Luzern, Edinburgh, Berlijn, Wenen, Sleeswijk-Holstein, de Londense Proms en de Hollywood Bowl in Los Angeles. Sinds 2013 is Christian Poltéra artistiek leider van het kamermuziekfestival in de bergkerk Büsingen (“Kammermusiktage der Bergkirche St. Michael”). Resultaat van zijn intensieve studie van de “originele klank”, o.a. het spelen op darmsnaren, resulteerde in concerten met het Orchestre Révolutionnaire et Romantique o.l.v. Sir John Eliot Gardiner en met Concerto Köln, alsook in de opname van de complete werken voor piano en cello van Beethoven met Ronald Brautigam. Bovendien speelde Christian Poltéra de afgelopen seizoenen de solo cello suiten van Johann Sebastian Bach o.a. in Brussel, München en Vevey.

Christian Poltéra’s opnamen weerspiegelen zijn rijke en divers repertoire. Ze hebben daarenboven talloze onderscheidingen ontvangen (o.a. BBC Music Magazine Award, Gramophone, Diapason d’Or). Hij speelt subliem de Celloconcerti van Walton, Hindemith, Barber, Dutilleux, Lutoslawski, Ernst Toch, Honegger en Frank Martin naast kamermuziek van Prokofiev, Fauré en Saint-Saёns. Met het “Trio Zimmermann” maakte hij opnamen van werk van Mozart, Beethoven en Schubert. Christian Poltéra is docent in Luzern en bespeelt de beroemde “Mara” cello van Antonio Stradivari uit 1711, de Ferrari onder de celli.

De twee Celloconcerti van Dmitri Sjostakovitsj werden beide gecomponeerd voor zijn vriend Mstislav Rostropovich. Terwijl het eerste uit 1959 ritmisch en virtuoos was, was het tweede eerder ingetogen en introvert. Het werd in 1966 in de Krim gecomponeerd en het was een werk waarin de laatste stilistische periode van Sjostakovitsj werd gekenmerkt door een zekere somberheid en een tendens naar transparantere schriftuur. Het thema van de tweede beweging is een straatliedje uit Odessa, “Bubliki, kupitye, bubliki”. In de finale citeerde hij zijn eigen DSCH motief en herinnerde hij zich in het slagwerk de trommel van zijn kindertijd. Rostropovich speelde de première in Moskou o.l.v. Yevgeny Svetlanov. Datum was 25 september 1966, Sjostakovitsj’ 60^ste verjaardag. Heel bijzonder.

In 1930 componeerde Bohuslav Martinů (1890-1959) een eerste Celloconcerto dat hij in 1955 in Nice herzag. Na het voltooien van zijn 2^de Celloconcerto in 1945 in New York, had Martinů moeite om een toonaangevende cellist te vinden om het werk te spelen. Toen de componist zijn Celloconcerto in 1955 herzag en bewerkte, wiste de nieuwe versie alle sporen van de oorspronkelijke versie van 1945 uit. Pas in 1965, zes jaar na de dood van Martinů, volgde de première in Praag door de Tsjechische cellist Saša Večtomov (1930-1989). Het werk is lyrisch als uiting van de nostalgie die de componist tijdens de laatste winter van de Tweede Wereldoorlog als balling in de VS heeft ervaren. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog besloten Martinů en zijn vrouw nl. naar de Verenigde Staten te emigreren om zich in New York te vestigen. De Koude Oorlog weerhield hen ervan om terug te keren naar Tsjechië, dat ondertussen tot het Oostblok behoorde. In 1952 werd Martinů Amerikaans staatsburger. Deze cd is een vervolg op onderstaande Christian Poltéra’s gewaardeerde release van vorig jaar, met het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin van Martinů’s Celloconcerto No. 1, in combinatie met het Celloconcerto van Dvořák. Een fantastische cellist op een ongelooflijk instrument. Een must!

Shostakovich Cello Concerto No. 2  Martinů Cello Concerto No. 2 Christian Poltéra Deutsches Symphonie-Orchester Berlin Gilbert Varga cd BIS-2257