De Franse pianiste Amandine Savary (°1985) heeft al een uitgebreide pianistische ervaring verworven. Na afstuderen in Frankrijk aan het Caen Conservatorium kreeg ze in 2003 een beurs om aan de Royal Academy of Music in Londen te studeren bij Christopher Elton en Alexander Satz. Daar behaalde ze in 2007 haar diploma. Ze werd in 2006 in het Verenigd Koninkrijk winnares van het Tillett Trust Young Artists Platform en in 2008 van de Kirckman Concert Society; ontving de Philip en Dorothy Green Award van de Young Concert Artists en van de Park Lane Group Young Artists. Met het Dali Trio won ze in Osaka, Frankfurt en New York prijzen op verschillende internationale kamermuziekwedstrijden.
Amandine Savary speelde op prestigieuze festivals met toonaangevende orkesten zoals de London Mozart Players, het London ProArte Orchestra, het Europees Orkest, het Orchestre de Bretagne, Orchester National de Lille, Orchester Royal de Chambre de Wallonie, Philharmonia Orchestra, Sinfonia Varsovia, Orchestra Philharmonique du Luxembourg. En dit met dirigenten als Mosche Atzmon, Hilary Devan Watton, Murray Stewart, Augustin Dumay, Jean-Claude Casadesus, Gérard Korsten, Pascal Rophé en Emmanuel Krivine.
Amandine Savary heeft een passie voor kamermuziek en is met Jack Liebeck, viool en Christian-Pierre La Marca, cello, oprichtster van het Dali Piano Trio. Twee cd’s van het Dali Piano Trio uitgegeven door Fuga Libera, werden door de pers gehonoreerd. Amandine Savary is in residence van de Stichting Singer-Polignac in Parijs en was in 2011 laureate van de Fondation Banque Populaire Natexis.
Na haar cd met Toccata’s van Bach (muso-007) biedt de Franse pianiste nu een fascinerende interpretatie van Schuberts twee cycli van Impromptu’s uit 1826, lyrische stukken die gespeeld werden in salons tijdens de beroemde Schubertiaden in Wenen waar de componist vrienden, schilders, schrijvers en andere muzikanten ontmoette.
Amadine Savary speelt met een onberispelijke techniek. Ze voert de impromptu’s uit met een natuurlijke frasering en gevoel voor de kleinste nuances. En dit met aandacht voor alle verschillende accenten en stemmingen. Deze poëtische evocaties en suggesties bereikt ze dankzij haar oog en oor voor detail en artistieke intelligentie. Amandine Savary toont zich hier als een bescheiden maar waardige opvolgster van Alfred Brendel bij wie ze een jaar studeerde. In navolging van Schubert, jongleert Amandine Savary tussen schaduw en licht, tussen dag en nacht en respecteert ze ook de afwisselingen tussen zingen, briljant spelen en wisselingen van harmonie.
Deze impromptu’s interpreteren vereist extreme gevoeligheid. Amadine Savary bezit deze gevoeligheid. Haar eerder gematigd tempo, haar helder geperleerd spel, melancholie en vrouwelijke sensualiteit geven deze muziek de gepaste pastelkleuren. In de eerste impromptu in c klein, gaat ze van fortissimo naar pianissimo met romantische subtiliteit, zonder de piano of het gevoel geweld aan te doen. De tweede Impromptu in Es stroomt als een kabbelend riviertje zonder te vervallen in gemaniëreerd spel en de derde met arpeggio’s in de lijn van Schuberts Ave Maria, dommelt weg in een zoete nacht. Prachtig en stilistisch met betrekking tot structuur, tempo en karakter. Dit is een bijzonder fijne uitvoering. De cd werd ogenomen in het theater (Théâtre populaire romand) van La Chaux-de-Fonds in het Zwitsers kanton Neuchâtel. Warm aanbevolen.
Schubert impromptus D. 899 et D. 935 Amandine Savary cd Muso MU015
https://www.stretto.be/toccatas-van-johann-sebastian-bach/#more-2320