Carles Magraner stelt een magnifieke evocatie van het muzikaal landschap langs de zijderoute voor, een reis van de Orient naar de Occident, met de uitbreiding van culturen en de dialoog er tussen, een reis van de 9de – tot de 15de eeuw.
Reizigers langs de Zijderoute werden niet alleen aangetrokken door handel, maar ook door de intellectuele en culturele uitwisseling die plaatsvond in de steden langs de Zijderoute. Vele ontwikkelden zich bijgevolg tot knooppunten van cultuur en beschaving. De Zijderoute wierp licht op de complexiteit van de wederzijdse invloeden en bood een geschikt kader voor een beter begrip van de modaliteiten van de interculturele dialoog en de meervoudige identiteiten in verschillende delen van de wereld.
In die zin bevordert dit project nog steeds het voorbije gemeenschappelijk immaterieel cultureel erfgoed dat oude muziek is, en draagt het bij tot het bevorderen van wederzijds begrip, interculturele dialoog en verzoening door samenwerking tussen naties en mensen. Het muzikaal nalatenschap, vanwege zijn onbegrensde taal, was het resultaat van diversiteit en dialoog, verrijkt door het contact met andere culturen. Deze muzikale reis door de zijderoute-gebieden over de grenzen heen biedt de unieke ervaring van dit gemeenschappelijk, universeel erfgoed.
De Zijderoute was een van de belangrijkste verwezenlijkingen in de geschiedenis van beschavingen. Langs deze route circuleerden niet alleen de commerciële caravans, maar ook de diverse culturen met hun spirituele waarden en religieuze ideeën.
De Zijderoute was één van de wegen waar langs de relatie tussen de volkeren van het Oosten en het Westen groeide. Door de handel in zijde was er een technologische, economische, artistieke en culturele communicatie tussen afgelegen geografische gebieden. Een manier om kennis over te brengen, culturen en gebruiken uit te wisselen.
De reconstructie van deze indrukwekkende, muzikale reis is een tocht van 7.000 kilometer cultuur, muziek en tradities, van de Chinese hoofdstad Xi’an, aan het oostelijk uiteinde, tot het schiereiland aan de Middellandse Zee met Valencia als een fundamentele commerciële enclave, stad van de Lonja de la Seda. De reis van culturele diversiteit naar het Verre Oosten, de geschiedenis van de muzikale traditie, begon in het land van zijde, Serindia, in Constantinopel, hoofdstad van het Byzantijnse rijk.
Vanuit de Chinese stad aan de rand van de Taklamkan-woestijn, betreden we via de Karakorum, de Indische cultuur en openen vervolgens de deuren naar het Perzische rijk, in het Midden-Oosten, tussen de grens van India en Constantinopel naar Italië, en nemen het pad van terugkeer van west naar oost met Marco Polo’s reis langs de grote steden van zijde in de dertiende eeuw. Daarna het noorden van Afrika. De laatste schakel van deze route bevindt zich in het meest westelijke deel van de Zijderoute, de stad Valencia en de Art de Velluters die de oosterse traditie naar de Middellandse Zee brachten en mede instonden voor de diversiteit van de muziek van de Mare Nostrum.
De Zijderoute werd als concept bedacht door de Duitse geograaf Ferdinand von Richthofen (1833-1905) in zijn boek over China, gepubliceerd in Berlijn in 1877, om een netwerk van wegen te definiëren dat terug ging tot de tweede eeuw voor Christus. De oorsprong was een land Serindia genaamd of het land van de Seres, vanaf de zesde eeuw na Christus beschreven door Isidorus van Sevilla, Procopius en Theophanes. Eén van de vroegste beschrijvingen van deze routes gaf Ptolemaeus al in de tweede eeuw.
Na de verovering van Perzië door de islam in het midden van de zevende eeuw kwamen deze eeuwenoude routes onder de controle van de moslims, die de kunst van zijde verspreidden rond de westelijke Middellandse Zee, vooral in Sicilië en op het Iberisch schiereiland.
In feite was Al-Ándalus de eerste Europese regio waar de kweek van zijderupsen en de vervaardiging van weefsels op initiatief van de heersers der Umayyaden plaatsvonden. Interessant is dat na de christelijke veroveringen van het schiereiland, de westerse monarchen de Mudejar en Joodse bewoners beschermden om in hun koninkrijken te blijven werken en weefsels te produceren, zelfs voor de katholieke liturgie. We kennen geen kroniek die de zijderoutes beschrijft in de dertiende eeuw, de tijd van de grote ambassades van pausen en christelijke koningen in het Mongoolse rijk met uitzondering van de vertellingen van Marco Polo (1254-1324), die tussen 1271 en 1295 naar China reisde.
De kooplieden van de grote steden van Noord-Italië, vooral Venetië en Genua, dreven handel met Constantinopel om de kunst van zijde te importeren in hun republieken, om zo nieuwe, fluwelen, satijnen, damasten en brokaten luxe kledij te produceren. De landen van de Kroon van Aragon, onder leiding van de stad Valencia, ontving honderden Italiaanse ambachtslieden die de productie van fluweel en andere stoffen in hun stedelijke sederías uit de islamitische en joodse traditie invoerden. De kunst van de Velluters van Valencia genoot zelfs vanaf 1479 het voorrecht van de koning Ferdinand II van Aragon (later bekend als Ferdinand), om de productie van zijde en fluweel in de hoofdstad te monopoliseren.
De uitvoerders van de anonieme, instrumentale dansen en gezongen teksten zijn Carles Magraner, vedel, rebel en gamba, Jota Martínez, draailier, organistrum, lavta, setar en guiterna, Robert Cases, zither, luit, en renaissancegitaar, Eduard Navarro, guanzi, duduk, hornpipe, xalumó en doedelzak, Pau Ballester, gongs, bells en percussie, Mara Aranda, Elia Casanova en Iman Kandoussi als vocale solisten met de bijzondere medewerking van Cheng Yu, pipa (China), Sazed Ul Alam, sitar en table (India), Kaveh Sarvarian, Perzische ney en tombak (Iran), Aziz Samsaoui, ud, santur, qanun en zaz çura (Maghreb) en het Lluis Vich Vocalis Koor.
Het schitterend, bijhorend boek bestaat uit twee delen. Eerst beschrijft German Navarro Espinach van de universiteit van Saragossa, “Valencia en de Mediteraanse middeleeuwen langs de zijderoute”. Hij beschrijft de opkomst van Al-Andalus, Marco Polo, de weg van Byzantium naar Italië, Joodse en bekeerde zijdearbeiders, de Cantigas en de kroon van Aragon. In het tweede deel beschrijft Carles Magraner de muziek langs de zijderoute, de Orient en de Middellandse Zee. Ontzettend mooi en buitengewoon interessant, een magistrale uitgave!
Tracklist :
CD1:
1.- Serinda or the Country of the Seres
From the land of silk in the Far East to Constantinople, the capital of the Byzantine Empire
Dunhuang Mogao. La Ruta de la Seda en los templos budistas (China). Manuscritos Dunhuang de la dinastía Tang (siglo x)
Resham. Sitar de seda. Raga de la península de Indostán (siglo XII)
Kārwānsarā. El Camino Real (Persia)
In sericis procedere. Antifonario de Estambul (c.1360)
2. The arrival of Al-Andalus
The Muslim conquest of the ancient Silk Road
Luna nueva. Poema de Al-Hallay (Al-Bayda 857-Bagdad 922)
Ya Wahid Alghid. Moaxakha de Egipto
Tawn al-hamama. Meçaddar Zidane. El collar de la paloma de Ibn Hazm (Xàtiva, 1023)
Rachika Alkad. Canción granhatí argelina
3. Marco Polo
The great Eastern cities on the Silk Road in the East in the 13th century
Danza y canción persa. Zur / Ey mahe man
Yizhou – Cui Lingqin. Il Milione. Libro de las maravillas del mundo
La toscana. Saltarello. Manuscrito italiano del siglo xiv
Άξιον Εστίν – Πατριαρχικόν. Canto bizantino
Cathay. El viaje de Marco Polo
CD2:
4. Byzantium to Italy
The Art of Silk travels from Byzantium to the northern Italian cities: Venice, Florence and Genoa
Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Cantiga de Bizancio. CSM 265, siglo xiii
Perla mya cara. Lauda italiana (Códice Cordiforme, c.1475)
Tarz-I Cihân Saz Semâis. Danza tradicional otomana
Vernans Rosa. Monasterio de S. Colombano di Bobbio
5. Jewish and Converso silk workers
Heirs of the Muslim tradition throughout the Christian Mediterranean
La galana y el mar. Romance sefardí (Tradicional de Salónica)
Açoch. Danza de las tres culturas
6. The Cantigas
Troubadours and trouvèrs. Occitania, Castile, Galicia and Portugal
A la vora de la mar. Tradicional (Valencia/Cataluña)
Brocat i dança. Cantiga de Santa María (CSM 41/119, siglo XIII)
Un fil de soie. Bele Yolanz. Chanson de toile (Trobairitz anónima siglo XIII)
Cantiga de la seda. Cantiga de Santa María (CSM 18, siglo XIII)
7.The Crown of Aragon
Silk in the 15th century in the Crown of Aragon: the silk company of Barcelona, the Art de Velluters and the Lonja de Valencia
Mandilatos. Danza tradicional de Tracia
Al jorn del judici. El cant de la Sibil·la
Carles Magraner Capella de Ministrers La Ruta de la Seda diverse uitvoerders boek + 2 cd Licanus CDM1743