Na zijn debuut-cd gewijd aan solo cellowerken uit de 20ste- en 21ste eeuw, vervolgt Yan Levionnois zijn verkenning van het cello-repertoire met Duitse romantische muziek. Samen met de pianist Guillaume Bellom koos hij voor werken, gekenmerkt door frisheid en energie, gecomponeerd door nog jonge componisten.

Op deze nieuwe cd staan Cellosonaten, gewijd aan het Duits romantisch repertoire, Schuberts Sonate voor Arpeggione en piano in la klein D. 821, Mendelssohns Sonate nr. 2 voor cello en piano in D op. 58 en de veel minder vaak opgenomen Sonate voor cello en piano in F op. 6, van de 16-jarige Richard Strauss. Mendelssohn componeerde de Sonate in 1843, bijna 20 jaar na de compositie van Schubert. Mendelssohn maakte een vroege start. Op de leeftijd van 12 jaar componeerde hij reeds een opera en zijn schitterend strijkoctet componeerde hij toen hij pas 16 was.

Strauss’ enige Sonate voor cello en piano uit 1881-1883 is een typisch jeugdwerk, gecomponeerd onder invloed van Schumann en Mendelssohn. Het is vreemd genoeg, de meest klassieke van de drie composities die op deze cd zijn verzameld. Schubert met zijn compositie voor arpeggione, een combinatie van cello en gitaar, bespeeld met een strijkstok, overleed voor het stuk werd gepubliceerd.

Bij Mendelssohn een en al gestileerde welsprekendheid, lyriek en virtuositeit, een warme en genereuze toon van de cello, en vloeiende helderheid van de piano. Guillaume Bellom en Yan Levionnois delen een zacht en dansant spel en lijken samen te ademen.

Levionnois won de eerste prijs op de internationale wedstrijd André Navarra en kreeg ook twee speciale awards op de laatste Rostropovich wedstrijd, waaronder die voor meest opmerkelijke persoonlijkheid en werd genomineerd voor een Grammy. Hij is laureaat van de bedrijfsfondsen Banque Populaire en Safran, klassieke revelatie van Adami in 2013, en sinds 2016 is geassocieerd met de Singer-Polignac Fondation in Parijs.

Hij trad als solist op met het London Philharmonic Orchestra, het Orchestre National de France, de Sinfonia Varsovia en National du Capitole de Toulouse Orkest olv Daniele Gatti, Dimitry Sitkovetsky, Jean-Jacques Kantorow en Heinrich Schiff, en speelde kamermuziek met partners als David Grimal, Tamestit, Renaud en Gautier Capuçon, Nicholas Angelich, David Guerrier, Emmanuel Pahud en het Ebony kwartet. Hij speelt ook regelmatig met de jazz-accordeonist Richard Galliano, en speelt als primarius van Les Dissonances, het groot orkestrepertoire, van symfonieën van Beethoven tot werk van Ravel en Debussy. Zijn discografie werd unaniem geprezen door pers en publiek sinds zijn eerste cd, Cello Solo, in 2013 uitgebracht door Fondamenta en Pierrots Lunaire, een duet met violiste Mélanie Clapiès, het volgend jaar door hetzelfde label uitgebracht, evenals een live-opname in Lugano van Rachmaninovs nr. 2 Elégiaque Trio, uitgegeven door EMI in de box “Martha Argerich & Friends 2011”.

Gewaardeerd als één van de rijzende sterren onder de Franse pianisten, combineerde Guillaume Bellom net als Clara Haskil, vioolstudies met piano, en dit aan het conservatorium van Besançon en het CNSM in Parijs. Door zijn contact met prominente muzikale persoonlijkheden, zoals Nicholas Angelich en Hortense Cartier-Bresson, ontwikkelt hij zijn activiteiten als pianist. Ook hij is sinds 2012 artist-in-residence bij de Singer-Polignac Fondation.

Guillaume Bellom speelde als solist met het Kamerorkest van Lausanne, de Camerata Léman, en het Nationaal Orkest van Lotharingen, o.l.v. Jacques Mercier en Christian Zacharias. Daarnaast maakt zijn interesse in kamermuziek en zijn beheersing van een uitgebreid repertoire hem een felbegeerde muzikale partner. Hij speelt regelmatig op het Festival de Pâques in Aix-en-Provence, l’Août Musical in Deauville, het Festival des Arcs, des Vacances de Monsieur Haydn, du Palazzetto Bru Zane in Venetië en in het Centre de Musique de Chambre in Parijs in de Salle Cortot, samen met Renaud Capuçon, Amaury Coeytaux, Nicolas Dautricourt Philippe Cassard, Paul Meyer, Yan Levionnois Victor Julien-Laferrière en Antoine Tamestit.

Zijn discografie omvat twee cd’s, gewijd aan de werken voor vier handen van Schubert (beloond door een “ffff” Télérama) en aan Mozart, opgenomen met Ismaël Margain voor het label Aparté, en een soloalbum uitgegeven door Claves in 2017, gewijd aan Schubert, Haydn en Debussy. Met welsprekendheid geven solisten invulling aan deze cellosonaten, van het baanbrekend werk van Schubert tot het jeugdig spel van Richard Strauss. Een bijzonder mooie cd.

Cellosonata’s Yan Levionnois Guillaume Bellom Schubert Mendelssohn Strauss cd Fondamenta FON 1702026