Rachmaninov bracht het genre van de Prelude naar het hoogste niveau dankzij zijn onbeperkt pianistisch vermogen, muzikale vindingrijkheid en formidabele technische eisen. Nikolai Lugansky neemt op zijn eerste opname voor harmonia mundi, de uitdaging op briljante wijze aan, door ze op een unieke wijze voor te stellen. Op zijn cd staan de Prelude in cis klein (Lento) uit zijn “Morceaux de Fantaisie” op. 3 uit 1892, de 10 preludes op. 23 uit 1903, en de 13 preludes op. 32 uit 1910. Niet te missen!
Nikolai Lugansky heeft zijn reputatie opgebouwd met zijn overtuigende uitvoeringen van het Russisch repertoire, waarbij de geniale muziek van Rachmaninov van meet af aan een bijzondere plaats innam. Met zijn kleurengamma, zijn lyrische en elegante frasering, zijn perfect pedaalspel en zijn bij wijlen bijtende ritmiek, biedt hij hier met Rachmaninovs preludes, een uitstekende gelegenheid om de texturen van het toetsenbord te verkennen met prachtige melodieën.
Sergei Rachmaninov componeerde heel wat preludes voor piano solo. Zijn 24 preluden opusnummers 3, 23 en 32, in alle 24 toonaarden, werden weliswaar op verschillende tijdstippen gecomponeerd en gepubliceerd, en waren dus oorspronkelijk niet bedoeld als een bundel.
Rachmaninovs eerste prelude was deze in es klein, één van zijn “Vier stukken” (“Romance”, “Prélude”, “Mélodie” en “Gavotte”) uit 1887. Hij was toen 14 jaar oud. In juli 1891, het jaar van zijn eerste Pianoconcerto, componeerde hij een Prelude in F, die hij ook arrangeerde voor cello en piano. Geen van deze solo pianostukken werd echter tijdens zijn leven gepubliceerd.
In 1892 publiceerde hij “Morceaux de fantaisie” op. 3, vijf pianostukken met als titels, “Elégie”, “prelude”, “Melodie”, “Polichinelle” en “Serenade”. Rachmaninov componeerde ze nadat hij net afgestudeerd was aan het Conservatorium van Moskou. De prelude die in september 1892 in première gespeeld werd in Moskou, ging al snel een eigen leven leiden. Ze werd als Rachmaninovs visitekaartje, wereldberoemd, maar ze was naar eigen zeggen, ook een blok aan zijn been. Het publiek vroeg nl. op zijn recitals, altijd maar weer opnieuw om ze te willen spelen als toegift, ongeacht wat hij reeds aan veel waardevollere composities voor hen had gespeeld. Rachmaninov vond dit zo erg dat hij zelfs een hekel kreeg aan de prelude.
In 1901 componeerde hij een Prelude in sol klein. Deze werd weliswaar pas gepubliceerd als 10 preludes op.10, nadat hij er in 1903 nog negen had aan toegevoegd. In 1917 componeerde hij om zijn ongelukkig gevoel bij de Oktoberrevolutie te uiten, een Prelude in re klein. Hoewel, wanneer hij Rusland twee maanden later verliet, via Helsinki, Kopenhagen en Oslo, richting New York, naast enkele schetsen, hij vrijwel niets van zijn eigen muziek bij zich had, overleefde het manuscript van deze prelude de toenmalige chaos. Ze werd echter pas voor het eerst gepubliceerd in 1973. De cd werd opgenomen in Flagey in Brussel, en meer achtergrondinformatie bij de preludes leest u in de tekst in het bijbehorend boekje van de mezzo sopraan en organiste,Isabelle Rouard, docente muziekanalyse en muziekgeschiedenis aan het Conservatorium van Orléans. Alles prachtig en perfect gespeeld door Nikolai Lugansky, een staaltje van technische en artistieke superioriteit. Warm aanbevolen.
Sergei RACHMANINOV 24 PRELUDES NIKOLAI LUGANSKY cd HMM 902339