Onder de vorm van een verblijf in het pastorale Arcadia, het verborgen, ideaal-utopisch land, stellen klavecinist Brice Sailly en sopraan Emmanuelle de Negri, een rêverie voor ter ere van François Couperin. De klavecimbel stukken, die de geboorte van de liefde oproepen, staan naast uittreksels uit de Concerts royaux, (uit Couperins Troisième livre de pièces de clavecin, 1722), die het tafereel in de stijl van Watteau plaatsten, en gezongen airs de cour, die de gevoelens in woorden beschrijven.
François Couperin “Le Grand” (1668-1733) fluisterde bescheiden heldere waarheden. Op deze stijlvolle cd, regeert welwillendheid met een glimlach op het gelaat en met een licht hart zorgt melancholie zachtjes voor troost. Couperins derde klavecimbel boek verscheen in 1722, met daarin opgenomen de vier “Concerts royaux”. “Les goûts réünis ou Nouveaux concerts” kwamen in 1724 uit, verder genummerd van vijf tot veertien, als een vervolg op de eerste vier “Concerts royaux”. Het veertiende concert was “une grande Sonate en Trio intitulée Le Parnasse ou l’Apothéose de Corelli”. Die sonate werd in 1725 gevolgd door de logische tegenhanger, “Concert instrumental sous le titre d’Apothéose composé à la mémoire immortelle de l’incomparable Monsieur de Lully”, de hereniging van de Italiaanse en Franse smaak, “Les goûts réünis”.
Op de cd staan de “Musette: À l’ombre d’un ormeau”, Troisième livre de pièces de clavecin, 18e Ordre: “Le tic-toc-choc, ou les maillotins” (Légèrement marqué), Quatrième livre de pièces de clavecin, 25e Ordre: “Les ombres errantes” (Languissamment), Les Nations, Sonades & Suites de Simphonies en trio, 2e Ordre “L’Espagnole”: Affectueusement, Les goûts-réunis, huitième concert: “Grande Ritournèle”, Quatrième livre de pièces de clavecin, 20e Ordre: “La Croüilly ou la Couperinéte” – Première partie (Délicatement et sans vitesse), Quatrième livre de pièces de clavecin, 20e Ordre: Deuxième partie de la pièce précédente (Naïvement), “Brunette: Zephire, modère en ces lieux”, Second livre de pièces de clavecin, 7e Ordre “Les petits-âges” (La muse naissante, L’enfantine, L’adolescente, Les délices, “La pastorelle: Il faut aimer dès qu’on sait plaire”, Quatrième livre de pièces de clavecin, “La petite pince-sans-rire” (Affectueusement, sans lenteur) en “Qu’on ne me dise plus que c’est la seule absence”, Les nations, sonades & suites de simphonies en trio, 1er Ordre “La françoise”: Air (Gracieusement), Concerts royaux, Quatrième concert: “Forlane, Doux liens de mon cœur”, Les nations, sonades & suites de simphonies en trio, 1er Ordre “La françoise”: Gavotte, Quatrième livre de pièces de clavecin, 21e Ordre: “La reine des cœurs” (Lentement et très tendrement), Les nations, sonades & suites de simphonies en trio, 1er Ordre “La françoise”: Chaconne ou Passacaille, en Troisième livre de pièces de clavecin, 15e Ordre: “Le dodo ou L’amour au berceau” (Sur le mouvement des berceuses).
De uitvoerders zijn de Franse sopraan Emmanuelle de Negri (foto), de klavecinist Brice Sailly en het ensemble “La chambre claire” (2 bas gamba’s, fluit, viool, 2 hobo’s en fagot). Na cello studie, trad Emmanuelle de Negri (foto) toe tot het Conservatoire de Nimes, waar ze zang studeerde bij Daniel Salas. Tegelijkertijd volgde ze acteerlessen en studeerde ze literatuur aan de universiteit van Montpellier. Vanaf september 2002 zette zij haar studie voort bij Gerda Hartmann aan het Conservatoire National Supérieur de Musique et de danse in Parijs. Impuls voor haar interpretatie van oude muziek kreeg ze van Kenneth Weiss en Nicolau di Figuereido. Tijdens haar opleiding, zong ze Cupidon in Offenbachs “Orphée aux Enfers” en Miles in Brittens “The Turn of the Screw”. Ze volgde ook zangles bij Anne Grappotte, Hartmut Höll en Jeff Cohen. In 2006 studeerde de Negri cum laude af met felicitaties van de jury, en voltooide haar postgraduaat bij Susan Manoff en Olivier Reboul.
Met het Royal Scottish National Orchestra debuteerde ze in Glasgow en Edinburgh als Yniold in Debussy’s “Pelléas et Mélisande”. Haar volgende opera rollen waren Tonina in Salieri’s “Prima la musica e poi le parole” in Parijs, Elena en aura in Cavalli’s “Ercole Amante”, Serpetta en Despina in Mozarts “La Finta Giardiniera” en “Così fan tutte” en Oberto in Händels “Alcina” en Clorinda in Rossini’s “La Cenerentola”. Een langdurige samenwerking verbindt haar met William Christie, onder wiens leiding ze op het Festival van Aix-en-Provence, in “Fairy Queen” van Purcell zong. In 2009 zong Emanuelle de Negri in een aan Purcell gewijde, internationale concertserie met William Christie’s Les Arts Florissants. Sindsdien zong ze herhaaldelijk in de Opéra-Comique en in het Theater an der Wien, en in Caen, Bordeaux, Beaune, Besançon en Versailles, Amsterdam, Washington en New York.
Opgeleid door Elisabeth Joyé, zette Brice Sailly (foto) zijn studie voort aan het CNSMD in Parijs bij Blandine Rannou, Olivier Baumont en Kenneth Weiss. Hij perfectioneerde zich door contacten met Pierre Hantaï, Skip Sempé en Fabio Bonizzoni. Hij begeleidde Agnès Mellon en Dominique Visse op hun recitals en speelde met ensembles als La Rêveuse van Benjamin Perrot en Florence Bolton, Stradivaria van Daniel Cuiller, Pulcinella van Ophélie Gaillard, Capriccio Stravagante (Skip Sempé), Il Seminario Musicale (Gérard Lesne), Les Paladins van Jérôme Correas en het Collegium Vocale Gent van Philippe Herreweghe. Brice Sailly is stichtend lid van Süsser Trost en werkte samen met Murcof en Marion June, binnen de elektronische muziek.
Hij speelde klavecimbel in de theaterproductie “Dell’onesta dissumulazione”, en was solist in concerti van Johann Sebastian en Carl Philip Emanuel Bach, en Mozart. Hij speelde op het Festival de Saint-Riquier, Jeunes Talents Européens in Parijs, de Salle Gaveau, het Théâtre du Renard in Lausanne, Musée des Beaux-Arts van Chartres, Rome, Reykjavik en Tokyo. Brice Sailly onderwijst klavecimbel aan het CRR de Rueil-Malmaison en basso continuo aan het département de Musique ancienne du CRR in Toulouse. Een authentieke klank zorgt voor de gepaste, idyllische en hoofse sfeer. Heel stijlvol. Warm aanbevolen.
FRANÇOIS COUPERIN LES MUSES NAISSANTES Brice Sailly La chambre claire Emmanuelle De Negri cd Ricercar RIC 387
