Het Celloconcerto werd gecomponeerd tijdens de zomer van 1919 in zijn afgezonderd landhuis “Brinkwells” in de Cotswolds, waar Elgar een aantal jaren daarvoor, ’s nachts nog het gerommel van de artillerie hoorde over Het Kanaal. In 1918 onderging Elgar een operatie om zijn amandelen te laten verwijderen, wat toen een gevaarlijke operatie was voor iemand van zestig jaar. Na het weer bij bewustzijn komen en rustig worden, vroeg Elgar om pen en papier en noteerde het eerste thema van zijn Celloconcerto.
Na verschillende cd’s met kamermuziek van Brahms en Schubert, nam celliste Marie-Elisabeth Hecker nu een groots concerto met orkest op, waarmee de kracht van haar immens talent wordt aangetoond. Edward Elgars Concerto op. 85 werd tussen 1918 en 1919 gecomponeerd. Het kreeg een gemengde ontvangst op de première, maar het is sindsdien één van topstukken van het cello-repertoire geworden.
In 1918 schreef Elgar drie kamermuziekwerken welke volgens zijn vrouw noemenswaardig verschillend waren van zijn vorige werken. Na de première van deze drie stukken in de lente van 1919, begon Elgar aan het schrijven van een Celloconcerto. Sommige fragmenten vertoonden opmerkelijke overeenkomsten met de Romance voor cello en orkest op. 35 uit 1888 van Edward MacDowell. De première in oktober 1919 in de Queen’s Hall in Londen, werd gespeeld door de cellist Felix Salmond en het London Symphony Orchestra o.l.v. Elgar zelf. 
Marie-Elisabeth Hecker werd geboren in Zwickau in 1987 en was één van de jongste deelnemers die ooit de Rostropovich-wedstrijd in Parijs won. In 2010 had ze succes in haar geboortestad met het Celloconcerto van Schumann, ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van de geboorte van Robert Schumann o.l.v. Daniel Barenboim. De attente en zorgvuldige leiding van Edo de Waart laat hier de sonore rijkdom van het Antwerp Symphony Orchestra horen, een toporkest dat hij leidde van 2011 tot 2016. Hoge kwaliteit verzekerd, dus.
Het Concerto wordt op de cd gecombineerd met Elgars “Sospiri” op. 70, hier getranscribeerd voor cello en strijkers. Sospiri, een adagio voor strijkorkest, harp of piano en orgel of harmonium, werd gecomponeerd vlak voor het begin van de Eerste Wereldoorlog. Elgar bedacht het oorspronkelijk voor viool en piano, als een begeleidend stuk bij “Salut d ‘Amour” en dacht daarbij aan de titel “Soupir d’Amour”. Tijdens het componeren besefte hij dat hij iets heel intens aan het componeren was. Daarom koos hij voor het Italiaans woord, sospiri, wat ‘zuchten’ betekent. Het werk van nauwelijks vijf minuten, werd voor het eerst uitgevoerd in augustus 1914 in Queen’s Hall (Bechstein Hall) in Londen, o.l.v. Sir Henry Wood. Elgar droeg Sospiri op aan zijn oude vriend, de violist W.H. “Billy” Reed. Reed schreef Elgars eerste biografie, “Elgar As I Knew Him” (1936).
Het Pianokwintet in la klein op. 84 is de derde compositie van Elgar op deze nieuwe cd. Gecomponeerd in 1918, is het een uitermate verfijnde compositie met een vaak orkestrale klank in een taal, dicht bij deze van Brahms.
Elgar werkte in de zomer van 1918 o.a. aan zijn Pianokwintet tijdens een verblijf in zijn cottage “Brinkwells” nabij Fittleworth in Sussex. W. H. “Billy” Reed was van mening dat de muziek beïnvloed was door de mooie, stille en rustige omgeving tijdens die prachtige zomer. Het Kwintet werd voor het eerst uitgevoerd in mei 1919, door de pianist William Murdoch, de violisten Albert Sammons en W. H. Reed, de altist Raymond Jeremy en de cellist Felix Salmond. Onder deze uitvoerders waren enkele van de muzikale vertrouwenspersonen van Elgar. Reed werkte met Elgar samen aan het Vioolconcerto en de Derde symfonie en Salmond werkte met Elgar aan het Celloconcerto. Albert Sammons maakte later de eerste volledige opname van het Vioolconcerto. Het Pianokwintet werd opgedragen aan Ernest Newman, de muziekcriticus van “The Manchester Guardian”.
Naast Marie-Elisabeth Hecker, zijn de uitvoerders de violiste Carolin Widmann (foto) en de violist David McCarroll, de altiste Pauline Sachse en de pianist Martin Helmchen, de echtgenoot van Marie-Elisabeth Hecker (foto van beiden). Aan het Concerto is in het bijzonder de naam verbonden van de beroemde celliste Jacqueline du Pré (1945-1987), die het Concerto heel vaak heeft uitgevoerd en voor EMI twee opnamen maakte o.l.v. John Barbirolli en Daniel Barenboim. Deze golden tot vandaag, interpretatief nog steeds als normbepalend. Voortaan is het misschien wel deze nieuwe opname door Marie-Elisabeth Hecker! In elk geval, formidabel en begenadigd cellospel. Indrukwekkend. Niet te missen!
EDWARD ELGAR CELLO CONCERTO PIANO QUINTET Marie-Elisabeth Hecker Antwerp Symphony Orchestra Edo de Waart cd Alpha Classics Alpha 283