Robert Schumann beschouwde Peter von Lindpaintner als de meest beloftevolle operacomponist die hij kende, maar ondanks zijn 21 opera’s is Lindpaintner vandaag helaas grotendeels vergeten. Zoals de meeste vooraanstaande Duitse componisten van zijn tijd nam hij de historische grand opera’s van Meyerbeer, bedacht in Parijs, als model. 
“Il vespro siciliano” (“Die sizilianische Vesper”), over de volksopstand die eind maart 1282 in Palermo op Sicilië uitbrak tegen de Franse koning Karel van Anjou, is een iets meer dan drie uur durende, dramatische opera in vier akten, die onthult waarom Lindpaintner zo gerespecteerd werd door Schumann, Spohr en Mendelssohn. We horen nl. expressieve harmonieën, volksliedachtige, strofische liederen, rijke orkestratie, boeiende koren, het gebruik van de nieuwste stilistische elementen en mooie, lyrische belcanto-melodieën in de aria’s die verwijzen naar de Frans-Italiaanse afkomst van het werk.
Peter Joseph von Lindpaintner (1791-1856) (foto) uit Koblenz was in zijn tijd een veel bewonderde figuur, waarnaar gloeiend gerefereerd werd door vooraanstaande musici als Robert Schumann en Felix Mendelssohn, die respectievelijk zijn gave voor het componeren van opera’s en zijn vaardigheid als orkestdirigent erkenden. Lindpaintner studeerde in München bij Peter von Winter en Joseph Graetz en was van 1812 tot 1819 muziekdirecteur van het toen nieuw opgerichte Isartortheater. Vervolgens werd hij Hofkapelmeester in Stuttgart. Zijn eerste opera “Demophoon”, ging in 1811 in München in première. Lindpaintner was toen 20 jaar oud. Vanaf 1820 gingen al zijn andere opera’s, o.a. “Der Bergkönig”, “Der Vampyr” naar Byron, “Die Bürgschaft” naar Schiller en “Lichtenstein” naar Wilhelm Hauff, in Stuttgart in première. Met deze opera’s verwierf Lindpaintner zich naast Conradin Kreutzer, Heinrich Marschner, Ludwig Spohr, Albert Lortzing en de jonge Richard Wagner, een vooraanstaande plaats onder de componisten van de Duitse, romantische opera in de eerste helft van de 19de eeuw.
Lindpaintner ontving het libretto van Heribert Rau (1812-1876) aan het begin van 1842 en begon meteen de opera te schetsen. De eigenlijke compositie vond plaats in juli en augustus 1842, in Langenargen aan de oevers van de Bodensee, waar Lindpaintner gewoonlijk de zomers doorbracht. De orkestratie volgde in Stuttgart in de winter van 1842-43 en de partituur werd voltooid in januari 1843. Lindpaintner maakte de ouverture pas een paar weken voor de première. De première was op 10 mei 1843. Lindpaintners vele bezoeken aan het idyllisch Bad Wildbad in het Zwarte Woud (foto), verbonden hem aan het kuuroord waar hij vaak ging om te recupereren, zoals kort na de stressvolle weken ter voorbereiding van de première van ‘Die sizilianische Vesper’. 
Maar het was niet alleen dit klein stukje lokale geschiedenis dat ertoe leidde dat dit specifieke werk werd uitgevoerd op het belcanto-festival Rossini in Wildbach. Rossini had Bad Wildbad gekozen om er Lindpaintners ‘Die sizilianische Vesper’ te presenteren als ‘Il vespro siciliano’, in de Italiaanse vertaling van Wilhelm Häser (1781-1867), een zanger met literaire aspiraties aan het Hoftheater in Stuttgart. Het Festival “Rossini in Wildbad” werd in 1989 opgericht ter nagedachtenis aan het onvergetelijk verblijf in de stad van Rossini. Sinds eind 1991 staat het onder artistieke leiding van Jochen Schönleber, tevens directeur van het festival. Joyce DiDonato, Olga Peretyatko, Maria Luigia Borsi, Sofia Mchedlishvili, Margarita Gritskova, Pavol Breslik, Michael Spyres e.v.a. hebben er hun eerste opnamen of debuteerden er met Rossini. Deze uitgave is dan ook een live opname, opgenomen in de Trinkhalle tijdens het 27ste Rossini Festival in 2015 in Bad Wildbad.
Lindpaintners opera verklankt hetzelfde gegeven als “Les vêpres siciliennes”, een opera van Verdi op een Frans libretto naar “Le duc d’Albe” van Charles Duveyrier en Eugène Scribe De première van deze opera was in juni 1855 in de Opéra van Parijs. Evenals van Verdi’s opera “Don Carlos”, oorspronkelijk ook op een Frans libretto, werd ook van “Les vêpres siciliennes”, een Italiaanse versie gemaakt. Verdi’s opera wordt trouwens vrijwel altijd in het Italiaans opgevoerd onder de titel “I vespri siciliani”. Deze Italiaanse versie werd voor het eerst opgevoerd in het Teatro Regio in Parma in december 1855 onder de titel “Giovanna de Guzman”. Het Italiaans libretto was van Eugenio Caimi.
De vocale solisten in Lindpaintners “Il vespro siciliano” zijn César Arrieta (tenor, Alphonse Drouet), Sara Blanch (sopraan, Aurelia), Silvia Dalla Benetta (sopraan, Eleonora), Danilo Formaggia (tenor, Il Conte di Fondi), Matija Meić (bariton, Carlo d’Anjou), Carlos Natale (tenor, Guillaume L’Etendard /Visconte Vernazzo), Ana Victória Pitts (mezzo sopraan, Albino), Damian Whiteley (bas-bariton, Il Conte de Marche/Francesco Ruffo, Carceriere). Uitstekende tenoren en baritons maken van deze opname een must voor operaliefhebbers. Een aanrader.
Peter Josef von Lindpaintner Il vespro siciliano Camerata Bach Choir Poznań Virtuosi Brunenses Federico Longo 4 cd Naxos 8.660440-43