Op 7 november 1918 brak in München revolutie uit. Kazerne na kazerne moest de rode vlag hijsen tot de Wittelsbachs ten val kwamen ten gunste van de Republiek. De Vrijstaat Beieren, zo trots gedragen door de conservatieve kringen, werd door de socialist Kurt Eisner tot republiek uitgeroepen. Wie kan beter het verhaal van de oorsprong van rood Beieren vertellen dan Hans Well, voorheen, een notoir lid van de “Biermösl Blosn”.

Op 7 november 1918 volgden in de Beierse hoofdstad München, revolutionairen onder leiding van de Joodse journalist Kurt Eisner, de leider van de Beierse, naar het communisme neigende “Unabhängige Sozialdemokratische Partei Deutschlands” (USPD), de Duitse Novemberrevolutie. In de late avond van die dag werd de Beierse Vrijstaat uitgeroepen en werd koning Ludwig III afgezet. In februari 1919 werd Eisner door de 22-jarige Anton Graaf von Arco auf Valley doodgeschoten.

In april 1919 riepen leden van de USPD en anarchisten de “Münchense Radenrepubliek” (“Räterepublik”) uit. De nieuwe radenregering onder leiding van de voorzitter van de Centrale Arbeiders- en Soldatenraad, de joodse schrijver Ernst Toller (USPD), bijgestaan door een Raad van Volkscommissarissen, stond de oprichting van raden (sovjets) van arbeiders en soldaten toe. De nieuwe regering vaardigde revolutionaire wetten uit betreffende landhervormingen en herverdeling van de rijkdommen.

Op 13 april 1919 bestormden vrijkorpsen in opdracht van Johannes Hoffmann en de Duitse regering, München om de radenrepubliek ten val te brengen. Een haastig opgezet Rode Leger wist de aanval af te slaan. De werkelijke macht lag nl. in handen van het Rode Leger o.l.v. de Joods-Russische commandant Eugen Leviné. Op 1 mei 1919 viel het vrijkorps “Ritter Von Epp”, München binnen. Na hevige gevechten werd het Rode Leger verslagen. München werd op 2/3 mei 1919 ingenomen. Beieren werd nu het bolwerk van extreemrechtse nationalisten en reactionairen. In 1923 poogde Hitler, via een putsch, van Beieren een nazistaat te maken. De (“Bierkeller”)putsch mislukte. Desondanks bleef Beieren de bakermat van het nazisme.

Hans Well vertelt over de omverwerping van de monarchie in 1918 en de muziek blijft daarbij trouw aan de deugden van het waarschijnlijk populairste muziekcabaret van Beieren met “Gstanzln”, “Dreigesan” en “Blasmusik”.

Hans Well was één van de drie “Biermösl Blosn”. Toen de drie Well broers na 35 jaar, in 2012 stopten met het waarschijnlijk populairste muziekcabaret van Beieren, begon hij zijn eigen projecten te realiseren. “Das rote Bayern” is een radiospel. Muzikale en schilderachtige middelen, Gstanzln, Dreigesang en Blasmusik, zijn belangrijke elementen tussen de scènes en teksten die worden gesproken en gezongen door Hans Well zelf, (foto) Johanna Bittenbinder, Gisela Schneeberger, Heinz-Josef Braun, Bernhard Butz, Gert Heidenreich en de Wellbappn met Lukas Berk.

Gert Heidenreich, geboren in 1944 in Eberswalde, woont als freelance schrijver en spreker in de buurt van München. Zijn werk omvat romans, toneelstukken, essays en poëziecollecties, evenals vertalingen van Engelse en Amerikaanse drama’s. Onlangs verschenen de romans “Mein ist der Tod” (2011) en “Der Fall” (2014), en de Erzählung “Die andere Heimat”. Hij ontving de Adolf Grimme-prijs (1986), de Marieluise Fleisser-prijs (1998), de Beierse filmprijs (2013) en de Duitse filmprijs (2014) voor het scenario voor de film van Edgar Reitz,”Die andere Heimat”. Hij is lid van de Beierse Academie voor Schone Kunsten. De “pratende schrijver”, zoals hij bekend is, is sinds 1972 te horen in tal van literaire programma’s en audioboekproducties, o. a. in Umberto Eco’s “The Name of the Rose” en in Tolkiens “The Two Towers”, “The Return of the King” en “The Hobbit”.

Gisela Schneeberger, geboren in 1948 in Dollnstein, is een Duitse cabaretière en actrice. Ze werd bekend door talloze film- en televisierollen, waarbij het Beiers dialect haar persoonlijk handelsmerk werd. Vaak werkte ze naast Gerhard Polt, die ze in 1975 ontmoette, zoals in de schetsreeks “Fast wia im richtigen Leben” (1978) en optredens in de “Scheibenwischer” (1980). In de succesreeks “Monaco Franze – Der ewige Stenz” (1983) en de Carnaval satire “Kehraus” (1983) blonk ze uit in ondersteunende rollen en later in leidende rollen in “Man spricht deutsh” (1988), “Langer Samstag” (1992) en “Germanicus” (2004). In 2001 verscheen ze in Simon Verhoevens “100pro”, in 2003 samen met Senta Berger in “Die schnelle Gerdi und die Hauptstadt” en in 2005 als partner van Dieter Pfaff in de serie “Der Dicke”. Sinds 2009 is ze te zien in de BR-televisieserie “Franzi”.

Hans Well “Rotes Bayern – Es lebe der Freistaat” Die Münchener Revolution 1918 und die Röterepubliken 1919 Ein Hörspiel von Hans Well und Sabeeka Gangjee-Well Mit Musik und Liedern von den Wellbappn 2 cd der Hörverlag ISBN 978-3-8445-2867-1