Rosine De Dijn beschrijft op onnavolgbare wijze het leven, het lijden en de passies van zevenb, totaal verschillende vrouwen, die elk op hun manier de wereldberoemde schilder hebben gevormd en beïnvloed. Zij schetst een kleurrijk portret van Rubens’ privé wereld, de dramatiek van de godsdienstoorlogen, de grote veranderingen in de schilderkunst en de diplomatie.
Peter Paul Rubens staat bekend om zijn weelderige vrouwenportretten, die een overweldigende zinnelijkheid uitstralen. Niet alleen zijn kunst, maar ook zijn hele leven werd in grote mate beïnvloed door vrouwen. Zijn jeugd werd getekend door de buitenechtelijke relatie van zijn vader met Anna van Saksen, de echtgenote van Willem van Oranje. Dit hachelijk avontuur resulteerde in de verbanning van Rubens’ ouders en stortte de familie in financiële ellende. Zijn moeder, Maria Pypelinckx, slaagde er desalniettemin in om in heel moeilijke omstandigheden de eindjes aan elkaar te knopen. In 1609 huwde Rubens zijn eerste liefde Isabella Brant, die op jonge leeftijd overleed aan de gevolgen van de pest. De zestienjarige Hélène Fourment, een Antwerpse koopmansdochter, werd zijn tweede vrouw en muze. En dan waren er nog zijn vorstelijke opdrachtgeefsters, de Franse koningin Maria de Medici, voor wie Rubens indrukwekkende allegorieën schilderde, en de infante Isabella, landvoogdes der Nederlanden, van wie Rubens ook de raadgever en de vertrouweling was.
Verdeeld over vijf hoofdstukken beschrijft Rosine De Dijn het wel en wee van zeven vrouwen, Maria Pypelinckx, Anna van Saksen, Christine von Diez, Isabella Brant, Maria de Medici, Hélène Fourment en de Infante Isabella. Maria Pypelinckx was de echtgenote van Jan Rubens en de moeder van schilder Rubens.
Christine von Diez (foto) was de jongste dochter van Anna van Saksen. Ze werd geboren in augustus 1571 in het kasteel in Siegen. Het vaderschap was vanaf het begin controversieel. Anna’s echtgenoot was Wilhelm I van Oranien-Nassau, haar minnaar was Jan Rubens, de juridisch adviseur van Anna, en vader van de in 1577 geboren, jawel, Peter Paul Rubens. Christine von Diez was dus een oudere halfzus van de beroemde Antwerpse schilder.
Isabella Brant (foto), de dochter van een belangrijk stadssecretaris van Antwerpen, was de eerste vrouw van Rubens. Hij leerde haar kennen door de contacten van zijn broer Phillip met Nikolaas Rockox jr., de burgemeester van Antwerpen. Rubens had met Isabella drie kinderen, Clara (foto), Albert en Nikolaas.
Maria de’ Medici (foto) was als gemalin van koning Hendrik IV, koningin van Frankrijk. Zij liet tussen 1622 en 1625, Rubens wel 24 schilderijen, gewijd aan haar leven, vervaardigen. De schilderijen waren bedoeld om het trappenhuis te decoreren van het door haar gebouwd Palais du Luxembourg in Parijs (foto). 
Rubens’ eerste vrouw Isabella Brant was overleden in 1626. Hélène Fourment (foto) was een nicht en de tweede vrouw van Rubens. Ze trouwden in 1630. Zij was 16 jaar, hij was 53 jaar. Hélène en Rubens kregen samen vijf kinderen. Ze overleefde Rubens, die in 1640 overleed, 43 jaar. Haar tweede echtgenoot was Jan-Baptist van Brouchoven, schepen van Antwerpen. Isabella (foto) was van 1598 tot 1621 vorstin en na het overlijden van haar echtgenoot Albrecht van Oostenrijk, van 1621 tot haar overlijden in 1633, landvoogdes van de Zuidelijke Nederlanden. Na het overlijden van haar echtgenoot trad ze toe tot de orde der Clarissen en bracht de laatste jaren van haar leven door in een klooster in Tervuren in Vlaams-Brabant. Een ontzettend onderhoudend en vlot lezend geschreven en deskundig onderbouwd boek met mooie kleurenfoto’s. Warm aanbevolen.
Rosine De Dijn De vrouwen van Rubens uitg. Polis ISBN 978-94-6310-379-4
