Het is in twee delen, Piazzolla en Sabatier/Piaf, dat zich de fusie van het strijkkwartet, de perfecte uitdrukking van de “klassieke”, Europese muziek, en de bandoneon, de belichaming van Argentinië, voltrekt. Brassens is de leidraad van het programma op de andere cd, maar toch omvat Arnaud Marzorati bijna vijf eeuwen lang 20 chansons, om een origineel en kleurrijk programma aan te bieden.

Aanvankelijk werden de “Five Tango Sensations” gecomponeerd voor de experimentele film “Tango durch Deutschland” uit 1980 van Lutz Mommartz (°1934). In 1989 deed Piazzolla vijf van de zeven originele stukken herleven in opdracht van het “Kronos Quartet”. Ze kregen de naam “Five Tango Sensations”. 

In 1987 had de uitvoerend producent van Kronos, Robert Hurwitz, Piazzolla die toen in New York City was, meegenomen om het kwartet te zien optreden. Backstage, nadat Piazzolla zijn complimenten aan het kwartet had gegeven, vroeg violist David Harrington hem of hij hem binnen een paar dagen kon bellen. Toen Harrington belde, had Piazzolla “Four, For Tango” voor hen al gecomponeerd. (Het kwartet speelt het stuk nog steeds van fotokopieën van Piazzolla’s originele partituur.)  Het kwartet nam het stuk op in november 1987 voor hun 1988-album “Winter Was Hard”.

De vijf composities op dit album, “een muzikaal afscheid van het leven”, dateren uit 1989, en werden gecomponeerd nadat Piazzolla een ernstige ziekte had meegemaakt. Ze gingen in première in New York in Alice Tully Hall in november 1989,  Piazzolla was naar New York gevlogen om met het kwartet te spelen voor de première en de daaropvolgende opnames, die werden gedaan in een sessie van drie uur op het Power Station in Manhattan. Harrington merkte op dat dit de kortste opnamesessie was die ze ooit hadden gedaan, en het kwartet merkte een ‘gecentreerde strengheid’ op bij Piazzolla. Volgens Harrington ‘haalde hij de muziek uit Kronos’. De sessie met het Kronos Quartet bleek Piazzolla’s laatste studio-opname te zijn. Piazzolla, die een revolutie teweeg bracht in de traditionele tango en een nieuwe stijl creëerde, de nuevo tango, overleed op 4 juli 1992.

De “Five Tango Sensations” nemen om twee redenen een bijzondere plaats in in het oeuvre van Astor Piazzolla. Ze zijn de enige suite voor bandoneon en strijkkwartet, en ze zijn typisch Piazzolla, zowel qua vorm als qua stijl.  

De suite “Les Hommes de Piaf” was oorspronkelijk een reeks arrangementen voor strijkkwartet en bandoneon van William Sabatier (foto), gebaseerd op melodieën uit het immens repertoire van Edith Piaf.

Maar de componist kreeg voorrang op de arrangeur. Het legde een schrijfwijze op waarbij de liederen niet langer de hoofdrol speelden. Noch beschrijvend noch abstract, werd de Suite door de caleidoscopische filter “Piaf”, de gefantaseerde uitdrukking van hoe liefde beurtelings paradoxaal, destructief, geïdealiseerd, onmogelijk of zintuiglijk kan zijn. Het werd Piaf « tanguera ». Schitterend! Niet te missen!

Tracklist :

Les hommes de Piaf (William Sabatier)

1. Avec un aigle sur le dos
2. Depuis le coin de la rue là-bas
3. L’homme qu’elle aimait
4. Allez dansez Milor
5. Dans les pas du légionnaire

Four for Tango

Five Tango Sensations (Astor Piazzolla)

1. Asleep
2. Loving
3. Anxiety
4. Desperta
5. Fear

Escualo

Vayamos al Diablo (Bonus Track)

Brassens is de leidraad van het programma op de andere cd. De keuze van de ongebruikelijke instrumenten om de stem te begeleiden, creëert een muzikale atmosfeer die volledig akoestisch en barok is om de verbazing en verwondering die uit dit repertoire voortvloeien, te vergroten.

Als er één ‘chansonnier’ was die geen moeite had om door de tijd te reizen, was het wel Georges Brassens, met aan de ene kant zijn buitengewoon repertoire van meer dan 200 chansons en aan de andere kant zijn zeer bijzondere, originele, eenvoudige  liedkunst. Brassens was vooral een stem, een originele stem, de stem van een verteller, van een dichter die lyrisch verhalen vertelt die verbazen. Er was ook een gitaar bij die stem die een loutere begeleiding leek, maar harmonieën bood die effectief en subtiel, perfect geplaatst werden om de kracht van de woorden uit te drukken en te vergroten.

Brassens was in de eerste plaats deze grote ‘chansonnier’ of interprète, in een traditie die verschillende eeuwen terugging, barden en minstrelen, zangers van teksten en gedichten, bewonderaars van Villon, Ronsard, Hugo, Nerval, Béranger, Vadé en Rousseau, een zanger die begreep dat de Franse taal nog mooier werd als ze gezongen werd. Deze tekstliedjes, ballades en klachten, gezangen en romances komen uit de praktijk van de troubadours, waar de dichter zijn literaire omleidingen in de muziek claimde, en “Monsieur Brassens” de zender was van deze enorme, onuitputtelijke rijkdom die het Frans ‘chanson’ was voor meer dan duizend jaar.

Met hun ‘zingende tour’ van de muzikale wereld van Georges Brassens, creëren Arnaud Marzorati en Les Lunaisiens, specialisten van het historisch erfgoed van het Frans chanson, een origineel en recent hoofdstuk van wat het favoriet repertoire was van de Fransen, tussen 1960 en 1980. De keuze van ongewone instrumenten om het stemhalsfluitje, fagot, viola da gamba en luit te begeleiden, creëert een muzikale atmosfeer die volledig akoestisch en barok is om de verbazing en verwondering te vergroten die voortkomt uit dit buitengewoon vocaal repertoire. Heel bijzonder. Warm aanbevolen.

“Les Lunaisiens” zijn Arnaud Marzorati (zang en directie), Mélanie Flahaut (fagot, blokfluiten, hobo en flageolet (soort fluit)), Étienne Mangot (viola da gamba en cello) en Éric Bellocq (aartsluit en gitaar). Buitengewoon!

Tracklist:

1. Le Temps
2. Saturne
3. L’amour facile
4. Las que nous sommes misérables
5. Viens ma mie, viens ma vie
6. La Mort
7. A son âme
8. La religieuse
9. Dépité, j’ai quitté – Chanson dite d’Henri III
10. Ce petit air badin
11. Air des 3 notes
12. La route aux quatre chansons
13. Si vous n’avez rien à me dire
14. Minois dont l’aspect suffoque
15. La coquille d’huître
16. L’Ivrogne et sa femme
17. Dans l’eau de la claire fontaine
18. Revenant de la fontaine
19. Ballade de merci
20. Le Moyenâgeux

PIAZZOLLA – PIAF William Sabatier Quatuor Terpsycordes cd Fuga libera FUG609

Les Ballades de Monsieur Brassens Arnaud Marzorati – Les Lunaisiens cd muso MU-026