Tussen 1766 en 1795 componeerde Joseph Haydn om en bij de 62 klaviersonaten. Tussen 1773 en 1784 (de Sonates nrs. 34 tot 56) kalmeerde de Sturm und Drang beroering en een zeker zacht muzikaal gemoed kwam Haydns werk en stijl binnen terwijl zijn pianistische stijl verzachtte.
Op de cd staan drie Sonates van Haydn en twee Sonates van Mozart, meer bepaald de Pianosonates nr. 44 in F, Hob.XVI:29, nr. 36 in C, Hob.XVI:21 en de Pianosonate nr. 51, Hob.XVI:38 van Haydn, en de Klaviersonates nr. 4 in Es, K282 en nr. 12 in F, K3 van Mozart.
Het was in 1774 dat Joseph Haydn, toen ook de 16-jarige Mozart voor het eerst het genre aanpakte, voor de eerste keer een reeks solo-klaviersonates componeerde. De Klaviersonaten van Haydn worden opgesplitst in de 18 vroege Sonaten, gecomponeerd voor 1766), de zes Sonaten van 1766–1772, zes Sonaten op. 13 voor Nikolaus Esterházy (1773), zes Sonaten op. 14 (1776), de drie Sonaten van 1776–1783, zes Sonaten op. 30 (Hob.XVI:35–39 & Hob.XVI:20), opgedragen aan Katharina en Marianna Auenbrugger (1780), drie Sonaten voor Prinses Marie Esterházy (1784), twee Sonaten van rond 1790, en drie Engelse Sonaten uit 1794. In tegenstelling tot de twee eerdere collecties pianosonates klavecimbel, componeerde Haydn vanaf zijn sonates op. 30 voor pianoforte.
De Sonate nr. 4 in Es, KV 282 (189g) van Wolfgang Amadeus Mozart is een pianosonate in drie bewegingen. Ze werd gecomponeerd tijdens zijn reis naar München, ter gelegenheid van de productie van de opera La finta giardiniera tussen eind 1774 en maart van het volgende jaar, toen Mozart amper 18 jaar oud was. La finta giardiniera (“De vermomde tuinierster” of “De tuinierster uit liefde”, naar de Duitse titel “Die Gärtnerin aus Liebe”) KV 196, is een opera buffa in drie bedrijven. Het libretto werd waarschijnlijk geschreven door Giuseppe Petrosellini. De eerste uitvoering vond plaats in 1775 in het Salvatortheater in München. De sonate is de vierde van een cyclus van zes sonates in toenemende moeilijkheidsgraad, ontstaan tijdens Mozarts reizen.
Mozart componeerde zijn Pianosonate nr. 12 in F K. 332 tegelijk met de Sonate nr. 10 in C, K. 330 en de Sonate nr. 11 in A, K. 331 (Alla turca). Vermoedelijk werden ze ofwel in de late jaren 1770 in Parijs, in Salzburg in de zomer van 1783, of in München in 1781 gecomponeerd. De Sonates waren in het jaar 1783 toen Mozart naar Wenen verhuisde, gedateerd, en werden dan maar in 1784 met de twee andere sonates, gepubliceerd door Artaria Verlag als op.6.
De vijf hier opgenomen sonates dateren alle uit de periode 1773-1783, een periode waarin de pianoforte opgang maakte ten nadele van het klavecimbel, en een nieuwe stijl van klavier schrijven werd ontwikkeld. De laat achttiende-eeuwse Duitse pianoforte waarop Jérôme Hantaï speelt, biedt de gelegenheid om de toenmalige droge maar expressieve cantabile klank van het instrument opnieuw te beluisteren.
Jérôme Hantaï (°1961) studeerde viola da gamba bij Wieland Kuijken aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel, waar hij in 1984 een eerste prijs ontving. Tegelijkertijd was hij geïnteresseerd in oude toetsinstrumenten, met name in de pianoforte. Vaak gevraagd als solist, wijdt hij zich nu vooral aan kamermuziek en lesgeven. Hij maakt deel uit van het Hantaï Trio met zijn broers Marc en Pierre, en begeleidt zangers. In 2003 richtte hij het Ensemble Jérôme Hantaï op. De cd biedt als het ware een kleine, authentieke bloemlezing van de nieuwe klavierstijl van toen. Hantaï speelt op een anoniem pianoforte uit het eind van de 18de eeuw. Een aanrader.
Haydn Mozart Sonates Jérôme Hantaï cd Mirare MIR456