Om de opera in zijn oorspronkelijke kleuren te herstellen, heeft het Centre de musique romantique française een beroep gedaan op Christophe Rousset en zijn ensemble Les Talens Lyriques, die het meesterwerk in een onbekend, esthetisch perspectief plaatsten. De concertuitvoering werd opgenomen in het Théâtre des Champs-Élysées in Parijs.
Deze nooit eerder opgenomen versie bevat gesproken dialogen en nummers als Méphistophélès’ aria “Maître Scarabée”, ‘het trio van Faust, Wagner en Siebel’ À l’étude ô mon maître ‘, het duet van Valentin en Marguerite “Adieu, mon bon frère!”, Siebels romance “Versez vos chagrins dans mon âme!”, het koor van de heksen “Un deux et trois,” en de aria van Valentin met koor “Chaque jour, nouvelle affaire.”
De uitvoerders zijn Benjamin Bernheim (Faust), Véronique Gens (Marguerite), Andrew Foster-Williams (Méphistophélès), Jean-Sébastien Bou (Valentin), Juliette Mars (Siebel), Ingrid Perruche (Marthe), Anas Séguin (Wagner/Un mendiant), Les Talens Lyriques en het Vlaams Radio Koor o.l.v. Christophe Rousset.
In deze pittige, historische, meer sardonische en bondige, originele versie is het gouden kalf vervangen door een hebzuchtige kever, en zijn bv. Valentins Invocation ‘avant de quitter ces lieux’, en het Soldatenkoor ‘gloire immortelle à nos aïeux’ nog afwezig.
© Théâtre des Champs-Élysées
In plaats daarvan is er extra muziek in de vorm van een uitgebreide scene voor Valentin en een vrolijk nummer voor de terugkerende soldaten, ‘déposons nos armes’. Het personage van Marthe (Ingrid Perruche) is meer ontwikkeld door de dialoog dan door de muziek, en biedt door haar helderder sopraanregister in plaats van een alt, komische verlichting. Er is prachtige zang van de Franse tenor Benjamin Bernheim als Faust, en sopraan Véronique Gens als Marguerite, en de geestig, sardonische Méphistophélès van Andrew Foster-Williams, zijn uitstekend. Een openbaring.
In het boek leest u Alexandre Dratwicki: “Créer ou recréer le ‘premier’ Faust”, Gérard Condé: “En tous lieux, en tout temps”, (“La machine infernale”, “Un succès Européen” en “Un ‘second’ Faust?”), Paul Prévost: “L’autre Faust”, Hélène Cao: “le Faust de Goethe dans la musique romantique” (“Miniatures Faustiennes”, “Faust en scène”, “Vers une dramaturgie abstraite” en “Faust sans paroles”), en Charles Gounod: “Mémoires d’un artiste – Faust”. Paul Prévost vermeldt hoe het nodig was passages te orkestreren die in de loop der jaren verloren waren gegaan, terwijl andere onmogelijk te vinden waren.
Charles Gounod Faust (version 1859) Benjamin Bernheim Véronique Gens Andrew Foster-Williams Jean-Sébastien Bou boek + 3 cd Palazzetto Bru Zane BZ1037