Na het herontdekken van de muziek van Giovanni Croce, maestro di cappella in de kathedraal van San Marco in Venetië (A439), nemen de ensembles Voces Suaves & Concerto Scirocco, u mee naar Salzburg en zetten de in Verona geboren componist Stefano Bernardi (ca. 1577-1637), in de kijker.Niet te missen!
Bernardi werd geboren in Verona en volgde een opleiding aan de Scuola Accolitale, verbonden aan de kathedraal van Verona (foto), waar hij ook zong in het koor onder Ippolito Baccusi. Tegen 1602 was hij een betaalde musicus aan het hof van graaf Mario Bevilacqua en aan de Accademia Filarmonica in Verona. In 1606 werd hij maestro della musica aan de Accademia. Het volgend jaar ging Bernardi naar Rome voor bijscholing en verbleef daar vier jaar. Hij werd daarop in 1610 maestro di cappella van Santa Maria ai Monti (foto). Hij keerde een jaar later terug naar Verona toen hem dezelfde positie in de kathedraal van Verona werd aangeboden als de opvolger aan Francesco Anerio. Hij bekleedde die functie tot 1622 en was in die tijd ook nauw verbonden met de Accademia Filarmonica. Hij publiceerde in 1616 een verhandeling over contrapunt, Porta musicale, voornamelijk voor de studenten van de Scuola Accolitale, waar hij ook les gaf. Onder zijn studenten in Verona in die jaren waren Antonio Bertali en Pietro Verdina.
In 1622 verliet Bernardi Verona om als opvolger van Antonio Cifra, de leiding van de hofmuziek op zich te nemen van aartshertog Karl Joseph, bisschop van Breslau en Brixen (foto). Na de dood van de aartshertog in 1624 vestigde Bernardi zich in Salzburg, in dienst van Paris von Lodron (foto), de prins-bisschop van Salzburg, een functie die hij bekleedde tot 1634. Als zodanig was hij nauw betrokken bij het muziekleven van de kathedraal van Salzburg (foto), waar hij één van de eerste componisten was die de nieuwe Italiaanse concertante stijl introduceerde.
Bernardi bereikte het hoogtepunt van zijn carrière in Salzburg. Bernardi heeft in grote mate bijgedragen aan de integratie van de Italiaanse stile nuovo in Salzburg, met name van meerkorigheid en de stile concertato, en kan daarom worden gezien als de muzikale voorvader van de latere, meer beroemde Salzburgse componisten als Biber, Adlgasser en Mozart. Terwijl hij in Salzburg was, werd hij priester gewijd en behaalde hij ook een doctoraat in kerkelijk en burgerlijk recht. Voor zijn wijding in 1628 componeerde Bernardi een Te Deum (helaas verloren gegaan), gezongen door twaalf afzonderlijke koren, geplaatst in de marmeren galerijen van de kathedraal. Tegen het einde van zijn leven keerde Bernardi terug naar Verona, waar hij in 1637 overleed.
Het hoog niveau van zijn muziek blijkt duidelijk uit zijn majestueus Requiem, waarvan het manuscript nog steeds wordt bewaard in de archieven van de kathedraal van Salzburg. Bijzonder indrukwekkend is de Sequentia, die de kern van het werk vormt en opent met een uitgebreide Dies irae-sectie, gebaseerd op de beroemde melodie. Het Requiem, evenals een aantal motetten van Bernardi, zijn hier voor het eerst opgenomen.
Stefano Bernardi Lux Æterna. Ein Salzburger Requiem Concerto Scirocco – Voces Suaves cd ARCANA A470
