De opera’s van Domenico Cimarosa waren opmerkelijk succesvol en werden herhaaldelijk opgevoerd in operahuizen in heel Europa. Succes in zijn geboortestad Napels leidde tot benoemingen aan het Hof en koninklijke opdrachten, 
Domenico Cimarosa (1749-1801) was één van de laatste grote vertegenwoordigers van de Napolitaanse School en één van de bekendste en meest uitgevoerde componisten, vóór de komst van Rossini. De werken van Cimarosa waren opmerkelijk succesvol en werden opgevoerd in operahuizen in heel Europa. Nadat hij voor het eerst zijn naam had gemaakt in alle toonaangevende theaters van het Koninkrijk Napels, zag hij al snel zijn bekendheid uitbreiden naar Midden- en Noord-Italië, in het bijzonder Venetië. Zijn succes leidde tot zijn benoeming door Catharina II als maestro di cappella aan het Russische hof in St. Petersburg, een functie die hij bekleedde tussen 1787 en 1791, en vervolgens tot opdrachten van keizer Leopold II om ten minste drie opera’s te componeren, waaronder “Il matrimonio segreto” voor het Weens Burgtheater.
Hoogtepunten waren o.a. “L’impegno superato”, één van de meest opgevoerde, komische opera’s van Cimarosa, en “Penelope” die in 1817 in Londen werd geproduceerd. De “Cantata per Ferdinando IV” werd echter geschreven als een daad van berouw. Cimarosa had nl. de fout gemaakt om de mislukte republikeinse regering in 1799 te steunen. Als sympathisant van de Franse Revolutie, betuigde hij zijn steun aan het Frans leger en de Franse Republiek, toen zij in 1799 Napels binnenvielen. Wanneer ze verdreven werden door de Bourbons, werd Cimarosa opgepakt en wegens hoogverraad ter dood veroordeeld. Uiteindelijk kreeg hij gratie, waarop hij besloot weer naar Rusland te gaan. Onderweg, overleed hij in het Palazzo Duodo, Campo Sant’Angelo (foto), in Venetië.
Op de cd staan de ouvertures tot “Achille all’assedio di Troia”, “Artemisia”, de “Cantata per Ferdinando IV”, “Gli Orazi e I Curiazi”, “Il matrimonio segreto”, “L’apparenza inganna”, “L’impegno superato”, “L’imprudente fortunato” en “Penelope”.
(monument in zijn geboortestad, Aversa in de Italiaanse provincie Caserta (regio Campanië))
De ouverturen geven een mooi beeld van Cimaros’s orkestmuziek. Zijn manier van orkestreren ontwikkelde zich nl. in de loop van zijn carrière. Zijn eerste werken waren over het algemeen gecomponeerd voor strijkers, hobo’s, hoorns en trompetten, soms met toevoeging van fagotten en fluiten. In deze composities was het de functie van het orkest om de vocale stemmen discreet te ondersteunen. Tijdens zijn vier jaar in St. Petersburg begon hij klarinetten te gebruiken en voller en rijker te orkestreren. In “Il matrimonio segreto”, bv. zorgde een groot orkest voor kleur en had het onafhankelijk, motivisch en ritmisch materiaal als commentaar op de actie. Warm aanbevolen.
De beroemde, Franse fluitist en dirigent, Patrick Gallois (°1956) uit Linselles nabij Rijsel, begon op zijn 17de zijn fluitstudie aan het Conservatorium van Parijs bij Jean-Pierre Rampal en Maxence Larrieu, waar hij twee jaar later de eerste prijs haalde. Hij was korte tijd solofluitist van het Orchestre Philharmonique de Lille en van 1977 tot 1984, eerste fluitist van het Orchestre national de France. Hij nam meer dan 75 cd’s op, waaronder een groot aantal voor Deutsche Grammophon waarmee hij sedert 1991 een exclusief platencontract had. Gallois speelde onder meer o.l.v. Leonard Bernstein, Seiji Ozawa, Pierre Boulez, Karl Böhm, Eugen Jochum en Sergiu Celibidache en als kamermusicus werkte hij samen met o.a. Yuri Bashmet, Natalia Gutman, Peter Schreier, Jörg Demus, het Lindsay Quartet, Jean-Pierre Rampal en Lily Laskine.
Cimarosa Overtures 6 Czech Chamber Philharmonic Orchestra Patrick Gallois cd Naxos 8574046