De Études-tableaux (op. 33 en op. 39) zijn twee reeksen etudes voor piano solo gecomponeerd door de Russische componist Sergej Rachmaninov (1873-1943). Rachmaninov liet zich bij het componeren van de etudes inspireren door schilderijen. Welke dat waren, is weliswaar niet helemaal duidelijk. In 1930 werden enkele Études-Tableaux uit beide reeksen, met goedkeuring van Rachmaninov, georkestreerd door Ottorino Respighi.
Rachmaninov componeerde zijn eerste reeks Études-Tableaux in 1911 toen hij op zijn zomerresidentie, het landgoed Ivanovka, verbleef. Ivanovka (foto), een landgoed in zuidelijk Rusland was nl. tussen 1890 en 1917, de zomerresidentie van de Russische pianist en componist. Naast de Études-Tableaux (op. 33) componeerde Rachmaninov tijdens zijn zomervakanties op Ivanovka, o.a. zijn eerste symfonie, 4 Pianoconcerti, en de Variaties op een thema van Chopin. 
Hoewel het de bedoeling was dat de eerste reeks negen etudes zou tellen, omvatte de eerste uitgave slechts 6 etudes. De nummers 3 en 5 werden er na zijn overlijden in 1943 aan toegevoegd. De compositie die oorspronkelijk bedoeld was als nummer 4 werd door Rachmaninov in 1916-1917, gebruikt voor de etudes op. 39, waar het, het zesde nummer werd. De eerste etude, in fa klein heeft een plechtig marsritme en aan het einde ervan zit een verwijzing naar de melodie van de sequens, Dies Irae, zoals ook in “Het Dodeneiland” (op. 29), de Rapsodie op een thema van Paganini (op. 43, variatie nr. 6) en de Symfonische dansen (op. 45).
De Études-Tableaux op. 39 met een hogere moeilijkheidsgraad, waren de laatste werken die Rachmaninov in Rusland componeerde, kort voor zijn Amerikaanse ballingschap. In april 1917 verbleef hij voor het laatst op Ivanovka en in december verlieten Rachmaninov, zijn vrouw en hun twee dochters, Rusland om er nooit meer terug te keren. Destijds was Rachmaninov al de componist van een uitgebreide catalogus van werken voor piano solo en het componeren voor zijn instrument had al een zeer hoog niveau van verfijning bereikt. De aanduiding ‘Étude-Tableau’, bedacht door Rachmaninov, liet poëtische interpretatie toe, ook al waren de etudes voortgekomen uit het didactisch idee van technische uitdagingen.
De Russische meester liet maar weinig aanwijzingen over de precieze extra-muzikale verbanden die mogelijks aan de oorsprong lagen van zijn muziek. Wel onthulde hij zijn precieze inspiratiebronnen in brieven aan Respighi, die vijf van zijn miniaturen orkestreerde. Bij de andere gaf Rachmaninov echter nooit de minste uitleg, en liet het aan de verbeelding van de luisteraar over. De vereiste virtuositeit was nooit een doel op zich, maar was eerder een uitdrukking van gevoelens, gekenmerkt door oogverblindende levendigheid, soms viriel en heerszuchtig, soms subtiel en discreet, intiem poëtisch of heldhaftig, maar altijd in dienst van een verbazingwekkend breed palet aan ontroerende en indringende, Slavische emoties.Heel,heel bijzonder!
Geboren in Italië in 1996, begon Alberto Ferro zijn pianostudie bij zijn moeder op zevenjarige leeftijd en gaf hij zijn eerste recital op dertienjarige leeftijd. Hij behaalde in 2018 zijn masterdiploma bij prof. Epifanio Comis, een Rachmaninov specialist en zijn levenslange mentor, aan het “Vincenzo Bellini” Muziekinstituut in Catania op Sicilië en volgde masterclasses van Michel Béroff, Dina Yoffe, Leslie Howard, Elisso Virsaladze, Joaquín Achúcarro, Richard Goode, Jörg Demus en Vladimir Ashkenazy.
De jonge Alberto Ferro won vervolgens in 2015 de 2de Prijs, Internationale Prijs van de pers en de Haydn Prijs op de “Ferruccio Busoni” Internationale Piano Wedstrijd in Bolzano en de 1ste Prijs op de “Premio Venezia” Nationale Pianowedstrijd in het Teatro La Fenice in Venetië, en was in 2017 finalist op de “Clara Haskil” Internationale Piano Wedstrijd in Vevey. Tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd in 2016 kreeg de jonge Italiaanse pianist van 19 jaar extra veel aandacht door o.a. zijn uitvoering van het 1ste Pianoconcerto van Rachmaninov. Alberto Ferro, die toen al laureaat was van vele prijzen, won er de 6de prijs en de publieksprijs van Musiq’3. 
Een jaar later won Alberto Ferro de eerste prijs en ook nog eens de publieksprijs op de internationale Telekom Beethoven-wedstrijd in Bonn. Vooral zijn helder spel, zowel analytisch als gevoelig, en zijn feilloze techniek, waren veelbelovend. Dit alles werd bevestigd met zijn eerste opname, gewijd aan Rachmaninov, één van zijn favoriete componisten. Ook hier speelt Alberto Ferro op zijn nieuwe Rachmaninov cd, de Etudes-Tableaux op schitterende wijze. De piano die hij bespeelt is een Fazioli Concert Grand F278 1335 “Mago Merlino”. Bravo! Niet te missen.
Rachmaninov Etudes-Tableaux Alberto Ferro cd muso MU-036