Op zijn debuutalbum voor Glossa profileert Dmitry Sinkovsky zich als violist, met twee topwerken uit het klassiek repertoire, het Vioolconcerto en het Tripelconcerto van Ludwig van Beethoven. De andere solisten zijn de Russische pianist, Alexei Lubimov en de cellist, Alexander Rudin, tevens de dirigent van het in Moskou gevestigd orkest, “Musica Viva”. Zowel solisten als orkest spelen op historische instrumenten. 
Beethoven componeerde zijn Vioolconcerto in D, op. 61, in 1806. Het werd in december van dat jaar in première gespeeld in het Theater an der Wien in Wenen. Beethoven componeerde zijn Vioolconcerto voor de violist, Franz Clement, (1780-1842) (foto), de dirigent van het Theater an der Wien, die het dan ook, met Beethoven als dirigent, in 1806, voor het eerst uitvoerde. De uitgegeven partituur werd in 1808 opgedragen aan Beethovens vriend, Stephan von Breuning. In 1844, zeventien jaar na Beethovens overlijden, speelde een toen 12-jarige! Joseph Joachim, het Concerto met het orkest van de London Philharmonic Society o.l.v. Felix Mendelssohn Bartholdy, in Londen. Sindsdien is het een van de bekendste en meest gespeelde Vioolconcerti aller tijden.
Het Concerto voor viool, cello en piano in C, op. 56, bekend als Beethovens Tripelconcerto, werd in 1803 gecomponeerd, en in 1804 gepubliceerd bij Breitkopf & Härtel. Van Anton Schindler, de biograaf van Beethoven, weten we dat het Tripelconcerto gecomponeerd werd voor aartshertog Rudolf von Habsburg-Lotharingen (foto), die een leerling was van Beethoven. De aartshertog, die later een volwaardige pianist en componist werd, was toen nog maar een tiener. Beethoven componeerde voor hem een relatief gemakkelijke pianopartij, geflankeerd door twee meer ervaren, volwassen solisten. Er is echter geen verslag waaruit blijkt dat Rudolf het werk ooit heeft uitgevoerd. De première vond plaats in de zomer van 1808 in het paleis “Augarten” in Wenen. Toen het Concerto gepubliceerd werd, werd het opgedragen aan Franz Joseph Maximilian von Lobkowitz (foto).
De Oostenrijkse prins, generaal-majoor, kunstliefhebber en mecenas van Beethoven, Franz Joseph Maximilian von Lobkowitz (1772-1816), gaf compositieopdrachten aan Joseph Haydn en liet de werken van Beethoven op openbare concerten uitvoeren, waarbij de opbrengst ten goede van de componist kwam. In zijn landgoederen in Rauditz en Eisenberg en in zijn Weens paleis, speelde zijn eigen orkest, waarin hij zelf ook soms mee speelde. Beethoven mocht van zijn orkest en paleis in Wenen (foto) gebruikmaken, o.a. voor de repetities van zijn “Eroica”. Deze symfonie werd in 1804 in Schloss Raudnitz aan de Elbe, nu Roudnice nad Labem in de Tsjechische regio, Ústí nad Labem, in het noordwesten van Bohemen/Tsjechië, in première gespeeld (foto).
Lobkowitz was oprichter van de Weense “Gesellschaft für Musikfreunde” en het “Gesellschaft zur Förderung der Musikkultur” in Bohemen, en bevorderde daardoor de toegang van burgerlijke kringen tot muziek en cultuur. In 1792 huwde hij met prinses Maria Karoline von Schwarzenberg. Ze kregen 12 kinderen. Met prins Kinsky en aartsbisschop Rudolf, gaf hij sinds 1809 aan Beethoven een jaargeld van 4000 florijnen. Aan Lobkowitz wijdde Beethoven de Strijkkwartetten op. 18, de symfonieën nrs. 3, 5, 6, het Strijkkwartet op. 74, en de liedcyclus “An die ferne Geliebte”.
Vanaf 1803 kreeg Rudolf (1788-1831) pianoles en lessen compositieleer van Ludwig van Beethoven. De twee werden goede vrienden, Rudolf werd de beschermheer van Beethoven en ze bleven elkaar ontmoeten tot 1824. Beethoven heeft wel 14 composities aan Rudolf opgedragen, waaronder het Vierde en Vijfde pianoconcerto, de pianosonate “Les Adieux”, de Hammerklaviersonate en de Grosse Fuge. Rudolf, op zijn beurt, wijdde één van zijn eigen composities aan Beethoven. De brieven die Beethoven schreef aan Rudolf zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven in de Gesellschaft der Musikfreunde in Wenen.
Op 24 maart 1819, op 31-jarige leeftijd, werd Rudolf benoemd tot aartsbisschop van de stad Olomouc, dat in die tijd in het keizerrijk Oostenrijk lag. Hij werd kardinaal-priester en hij kreeg de San Pietro in Montorio als titelkerk. Hij kreeg deze titel van paus Pius VII, op 4 juni 1819. Beethoven begon aan de Missa Solemnis voor de wijding van de bisschop, maar de mis zou pas in 1824 in Wenen worden uitgevoerd.
Dmitri Sinkovski (foto’s) is een Russische contratenor, violist en dirigent en tevens medeoprichter van het Pratum Integrum ensemble en La Voce Strumentale ensemble. Hij studeerde van 2001 tot 2005, bij Aleksandr Kirov aan het Tsjaikofski-Conservatorium in Moskou, volgde les bij Marie Leonhardt, en volgde meestercursussen bij Thomas Zehetmair, Sigiswald Kuijken, Ryo Terakado, Roger Norrington en Andreas Staier. Hij beëindigde zijn studies met een cursus kamermuziek bij Alexei Lubimov. Dmitri Sinkovski heeft werk opgenomen van Telemann, Anton Ferdinand Tietz, Antonio Rosetti, Johann Christian Bach en kwartetten van Joseph Woefl.
Dmitry Sinkovsky is een van de meest opwindende musici van de jonge generatie. Hij begon zijn carrière bij prestigieuze ensembles als Il giardino armonico en Accademia Bizantina, is nauw verbonden met het Belgisch ensemble, B’Rock, maar werkt nu voornamelijk samen met zijn ensemble La Voce Strumentale, door hem opgericht in 2011. Als aanvulling op zijn activiteiten in de barokmuziek, is hij actief als dirigent en violist, met een breed repertoire van Mozart tot Alban Berg, van Beethoven tot Béla Bartók.
Hij dirigeerde ensembles zoals “Il Complesso barocco” (Alan Curtis, Italië), “Collegium Marianum” (Jana Semeradova, Tsjechië), “The Harmony of Nations” (Elisabeth Baumer, Oostenrijk), “Bizzarie Armoniche” (Elena Russo, Italië), “Capriola Di Gioia” (Bart Naessens, België), “La Claudiana” (Luca Pianca, Italië) en “Musica Antiqua Roma” (Riccardo Minasi). Zijn repertoire strekt zich uit van de Italiaanse componisten uit de 16de– en 17de eeuw, o.a. Bibers Rosenkranzsonaten, tot werken van J. S. Bach, Locatelli, Leclair, Tartini, Corelli, Vivaldi en Pisendel, alsook werk van Mozart, Beethoven, Mendelssohn en Brahms. Sedert 2005 doceert Sinkovski viool aan het Tsjaikovski-Conservatorium in Moskou (departement Oude muziek). Hij speelt op een Franscesco Ruggeri viool uit Cremona (1680).
De Russische pianist, klavecinist en fortepianospeler, Aleksej Ljoebimov (Lubimov) (°1944) (foto’s), studeerde aan het Conservatorium van Moskou bij Heinrich Neuhaus (van wie hij een van de laatste studenten was), en Lew Naumov. Ljoebimov werd laureaat van verschillende wedstrijden en gaf vanaf 1968, de eerste uitvoeringen in Sovjet-Rusland van werk van Arnold Schönberg en eigentijdse, Westerse componisten onder wie John Cage, Terry Riley, Karlheinz Stockhausen, Pierre Boulez and György Ligeti. Dit werd door de Sovjetautoriteiten sterk bekritiseerd, met als gevolg dat hij vele jaren de Sovjet-Unie niet mocht verlaten. Hij concentreerde zich toen op het werken met ’tijdeigen’ instrumenten voor oudere muziek. In Rusland stond dat toen nl. nog in de kinderschoenen. Ljoebimov speelde een vooraanstaande rol in het ontwikkelen van de authentieke uitvoeringspraktijk en richtte in 1976 het Moskou Barokkwartet en de Moskou Kameracademie (met Tatiana Grindenko) op. Hij stichtte ook het Muziekfestival “Alternativa” voor avant-garde muziek.
Vanaf 1987 werd het hem mogelijk recitals en concerten te geven buiten Rusland en op te treden met grote orkesten. Ljoebimov trad bv. in 1991 en 2010 op in het Lincoln Center in New York. In de voorbije jaren gaf hij concerten met het London Philharmonic Orchestra, de City of Birmingham Symphony Orchestra, het Russisch Nationaal Orkest en het Tonkünstlerorchester. Hij heeft tournees gemaakt met de Haydn Sinfonietta en met de Camerata Salzburg onder leiding van Sir Roger Norrington. Voor de Salzburger Festspiele heeft hij de pianopartij in Skrjabins Prometheus uitgevoerd. In 2011 toerde hij met het Boedapest Festival Orkest onder leiding van Iván Fischer. Hij werkt regelmatig samen met het Orchestra of the Age of Enlightenment. Voor kamermuziek had hij partners als Andreas Staier, Natalia Gutman, Peter Schreier, Heinrich Schiff, Christian Tetzlaff, Gidon Kremer, Ivan Monighetti, Wieland Kuijken en Slava Poprugin. Ljoebimov doceert aan het Mozarteum in Salzburg.
De Russische cellist en dirigent, Alexander Israilevich Rudin (° 1960), werd geboren in Moskou. Hij studeerde piano en cello aan het Gnessin Instituut en later directie aan het conservatorium van Moskou bij Dmitri Kitayenko. Hij won prijzen op vele internationale wedstrijden en trad op als solist met de Royal Philharmonic, de Wiener Symphoniker en het Deens Radio Orkest. Zijn interesse in de authentieke uitvoeringspraktijk heeft hem ertoe gebracht oude muziek en barokmuziek op zowel cello als viola da gamba te spelen. Rudin werkt als dirigent met studentenorkesten en is sinds 1988 directeur van Musica Viva. Hij is professor aan het conservatorium van Moskou, waar hij kamermuziek doceert, en geeft masterclasses over de hele wereld. Hij geeft ook les aan de Yaşar Universiteit in Izmir in Turkije en maakte opnamen voor de platenlabels, Hyperion, Fuga Libera en Naxos, van werken van o.a. Bach, Grieg, Prokofiev en Strauss.
De oorsprong van Musica Viva gaat terug tot 1978, toen de violist en dirigent, Viktor Kornachev, een muzikaal ensemble van negen spelers oprichtte, allen jong en enthousiast, en pas afgestudeerd aan de muziekacademie van Moskou. In 1988 was het ensemble als het “Viktor Kornachev Chamber Orchestra”, uitgegroeid tot een volwaardig orkest. Alexander Rudin gaf het ensemble zijn nieuwe naam, “Musica Viva”. Onder leiding van Rudin is het orkest een formidabel muzikaal ensemble geworden dat de top van artistieke creativiteit bereikte en gerangschikt staat bij de beste orkesten van Rusland. Musica Viva is tegenwoordig een allround muzikaal ensemble, dat met een breed scala aan composities in alle stijlen en genres uitvoert. De doordachte programmering van het orkest omvat klassieke reguliere werken naast fascinerende zeldzaamheden. Het orkest is bedreven in meerdere uitvoeringspraktijken en streeft er naar om zo dicht mogelijk bij de authentieke stijl te komen die de componisten bedoelden.
Beethoven Idylle héroique Violin Concerto & Triple Concerto Dmitry Sinkovsky Alexei Lubimov Alexander Rudin Musica Viva Glossa GCD924401