Antonio Vandini (1691-1778) was een van de meest vooraanstaande cellisten van zijn tijd en bracht het grootste deel van zijn carrière door als eerste cellist van de “Veneranda Arca″ in de Basilica del Santo in Padua, waar Tartini, eerste violist en concertmeester was. Op deze cd worden zijn zes sonates en enig celloconcerto voorgesteld. De solisten zijn Francesco Galligioni, cello, Paola Frezzato, fagot en Roberto Loreggian, klavecimbel.
Antonio Vandini werd rond 1690 geboren in Bologna, de stad waar de cello zijn eerste bloeiperiode kende als solo-instrument. Hij bekleedde verschillende opdrachten in Bergamo, Venetië en later Padua, waar hij bevriend raakte met Giuseppe Tartini. Vandini genoot mogelijk zijn opleiding in Bologna bij Giuseppe Maria Jacchini en werd voor het eerst genoemd als cellist van de S. Maria Maggiore in Bergamo. In 1721 verhuisde hij naar Padua, waar hij de eerste cellist werd in het orkest van de Basiliek van S. Antonio (foto). 
In Padua werkte hij naast Tartini samen met een aantal andere opmerkelijke musici, onder wie de hoboïst Matteo Bissoli en de organist en maestro di capella Antonio Vallotti. In de periode van de herfst 1720 tot de lente 1721, was hij “maestro al violoncello” van het Ospedale della Pietà in Venetië. Antonio Vivaldi heeft daar wellicht celloconcerti voor hem gecomponeerd. Tussen 1722 en 1726 verbleef hij in Praag, waar hij samen met Giuseppe Tartini, Antonio Caldara en Sylvius Leopold Weiss onder leiding van Johann Joseph Fux, meespeelde in het orkest tijdens de kroningsviering van keizer Karel VI tot koning van Bohemen.
Vervolgens vond hij samen met Tartini (foto), een baan aan het hof van graaf Franz Ferdinand Kinsky (1678-1741) in Praag. Na het overlijden van Tartini’s vrouw, deelden de twee musici een woonst en traden ze talloze keren, gezamenlijk op. Zoals veel musici van zijn tijd onderhield ook Vandini contact met de belangrijke muziektheoreticus, Padre Martini. In 1750 gaf hij een concert met violist Carlo Tessarini, in de basiliek van San Francesco in Assisi. In 1770 gaf hij zijn ambt in Padua op, en werd opgevolgd door zijn leerling Giuseppe Callegari. Na het overlijden van Tartini in 1770, keerde Vandini terug naar zijn geboortestad, Bologna, waar hij in 1778 overleed. In een karikatuur van Pier Leone Ghezzi en Charles Burney staat dat Vandini de strijkstok van onderaf vasthield als een gambaspeler.
De cellowerken van Vandini vormden in zijn tijd het hoogtepunt van de muziek voor cello. Hij verkende het hoog register, schreef veelvuldig gebruik van dubbelsnaren, arpeggio’s en akkoorden voor, zelfs in ongebruikelijke combinaties, een verscheidenheid aan strijktechnieken en snelle passages. De werken die op deze uitgave zijn opgenomen vertegenwoordigen zijn volledig oeuvre, zes sonates en een concerto. Ze worden door L’Arte dellArco gespeeld op historische instrumenten, met de originele onderhandboogtechniek, die door Vandini werd uitgevonden.
Francesco Galligioni behaalde een diploma cello aan het C. Pollini Conservatorium in Padua bij G. Chiampan. Daarna studeerde hij bij Franco Maggio Ormezowski aan zowel de Accademia Nazionale di S. Cecilia in Rome als aan de A. Toscanini Foundation in Parma. Hij nam deel aan cursussen barokcello bij W. Vestidello en G. Nasillo, en werkte zowel voor concertuitvoeringen als opnames, samen met beroemde solisten en dirigenten als Anner Bylsma, Giuliano Carmignola, Cecilia Bartoli, Max Emmanuel Cencic, Magdalena Kozena, Sergio Azzolini, Sara Mingardo, Victoria Mullova, Angelika Kirschlagher, Andrea Marcon, Federico Guglielmo, Sir JE Gardiner, Diego Fasolis, Pedro Halffter, Bob Van Asperen, Michael Radulescu, Gustav Leonhardt, en Christopher Hogwood. Zijn passie voor oude muziek bracht hem ertoe om viola da gamba te studeren bij Paolo Biordi aan het Conservatorium van Florence, waar hij in 2004, zijn diploma behaalde in, gevolgd in 2007 door een scriptie over de relatie tussen de arpeggione, viola da gamba en barokcello.
Als stichtend lid van de Accademia di S.Rocco en later van het Venice Baroque Orchestra, speelde hij in de belangrijkste concertzalen, waaronder de Royal Albert Hall en Barbican Hall (Londen), Lincoln Centre en Carnegie Hall (New York) , het JFK Center for Performing Arts (Washington DC), de Tonhalle (Zürich) en het Konzerthaus (Berlijn), Het Concertgebow (Amsterdam), Musikverein en Konzerthaus (Wenen), Kyoi zaal (Tokyo), Opera Berlioz (Montpellier), Théâtre des Champs- Elysées (Parijs), W. Disney City Hall (Los Angeles), en het Gran Teatro La Fenice (Venetië). Hij maakte opnamen voor ARCHIV (Deutsche Grammophon), Arts, ORF, Chandos, Brilliant, Naxos en Sony Classical.
Hij speelde onder meer samen met Sonatori della Gioiosa Marca, Orchestra Barocca del Friuli Venezia Giulia “G.B.Tiepolo”, I Barocchisti, Oman Consort, Arte dell’Arco, Gambe di Legno Consort, i Virtuosi delle Muse, Opera Stravagante. In 2006 was hij gastcellist bij het Gran Canaria Philharmonic Orchestra. In 2007 gaf hij zomercursussen, aan de Ludwigsburger Akademie en speelde als solist met het orkest op de Salzburg Festspiele in de Musikverein Grosser Saal in Wenen, de Tonhalle in Zürich, de Victoria Hall in Genève, het Barbican in Londen en het Théâtre des Champs -Elysées in Parijs. In november-december 2008 nam hij deel aan een kamermuziektournee met cellist Mario Brunello met concerten in Florence, Milaan, Turijn en Rome in Italië, en vervolgens in Japan.
In de afgelopen jaren heeft Galligioni zich ook gericht op hedendaagse muziek op historische instrumenten, met werken van componisten als Philip Glass, Giovanni Sollima, G. Bersanetti, J. Tavener. In 2011 was hij de solist in het Vivaldi Concerto RV531 met cellist Gautier Capuchon. Zijn opname van de complete celloconcerti van Vivaldi werd uitgebracht in een box van 4 cd’s door Brilliant Classics, die ook zijn opname van Vivaldi’s zes gedrukte sonates uitbracht. Een set van 5 cd’s van Salvatore Lanzetti’s gedrukte sonates en dall’Abaco capricci. Hij doceerde cello aan de conservatoria van Lecce, Reggio Calabria, Genua en Adria, en doceert momenteel hetzelfde instrument aan het A.Steffani Conservatorium in Castelfranco Veneto (TV), en viola da gamba aan het J. Tomadini Conservatorium in Udine. Galligioni bespeelt een cello gebouwd door Paolo Antonio Testore in 1740 en een viola da gamba uit het begin van de 18de eeuw.
Opgericht in 1994 door Giovanni en Federico Guglielmo, behoort het ensemble L’Arte Dell Arco tot de meest gewaardeerde Italiaanse ensembles, gespecialiseerd in uitvoeringen op historische instrumenten. In de vele jaren van hun concert- en opnameactiviteit heeft het ensemble samengewerkt met Christopher Hogwood, Gustav Leonhardt, Michala Petri, Pieter Wispelwey, Sigiswald Kuijken en Bob van Asperen.
Vandini Complete Works Francesco Galligioni L’Arte Dell Arco cd Dynamic CDS7890