Frank Peter Zimmermann, één van de meest gewaardeerde violisten van vandaag, voert werken uit van twee Midden-Europese componisten, die in hun oeuvre verschillende stromingen in de klassieke muziek van de periode 1920-1950 illustreerden. De cd verschijnt op 27 november.
Hoewel het pas in 1973 zijn eerste uitvoering kreeg, was het Vioolconcerto nr. 1 van Bohuslav Martinů (1890-1959) (foto), 40 jaar eerder gecomponeerd in het neoklassiek idioom dat door Stravinsky werd verdedigd. Martinů componeerde zijn Vioolconcert nr. 1 voor de gevierde in Polen geboren, Amerikaanse violist, Samuel Dushkin (foto). Hoewel hij onmiddellijk een beroep deed op de uitvoerder, werd de première vertraagd als gevolg van de onstabiele Europese politieke situatie in de jaren ’30. Daarenboven ging de partituur verloren tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Martinů in Europa gedwongen werd zijn handschriften te verbergen en naar de VS te vluchten.
De partituur werd ontdekt in 1968 en het werk ontving zijn première pas in 1973. Het is een oogverblindend, virtuoos werk dat de invloed onthult van het vioolspel van Dushkin, vooral zijn sympathie voor technische hoogstandjes. Zijn tweede Vioolconcerto uit 1943, was daarentegen meer lyrisch, deels passend bij de speelstijl van Mischa Elman (1891-1967), de violist die de opdracht gaf. De belangrijkste kenmerken van het werk herinneren aan de kwaliteiten van Elmans spel, met name zijn unieke klank, zijn voorkeur voor nobele en elegante melodieën, zijn uitzonderlijk gevoel voor de sonoriteit van zijn instrument, zijn liefde voor langzame tempi en zijn rijk gebruik van rubato en portamento. In beide werken speelt Frank Peter Zimmermann samen met de Bamberger Symphoniker onder leiding van de chef-dirigent, Jakub Hrůša, een van de toonaangevende Martinů-dirigenten van vandaag.
De cd sluit af met een centraal werk in de 20ste -eeuwse literatuur voor viool solo, de Sonate voor viool solo van Béla Bartók. Het werd gecomponeerd in 1944, slechts een jaar voor zijn overlijden, als een diep persoonlijk statement dat Bachs solo-vioolsonates combineerde met de Hongaarse volkstraditie met als resultaat, een compositie, fascinerend voor de luisteraar en uitdagend voor de uitvoerder. 
Bartóks Sonate ging in november 1944 in première in New York door Yehudi Menuhin, aan wie het was opgedragen. Yehudi Menuhin (foto) gaf nl. in november 1943, aan Bartók, de opdracht voor een werk voor vioolsolo. Het werd gecomponeerd in New York en in Asheville, North Carolina, waar Bartók behandeld werd voor leukemie. Hij voltooide het stuk in maart 1944, maar schreef in april en in juni 1944, brieven aan Menuhin, om het eens te worden over kleine wijzigingen om de Sonate gemakkelijker te kunnen spelen.
Frank Peter Zimmermann (°1965) (foto) uit Duisburg, begon met vioolspelen toen hij vijf jaar oud was, en gaf zijn eerste concert op tienjarige leeftijd. Na zijn studie bij Valery Gradov, Saschko Gawriloff en Herman Krebbers in 1983, speelde hij met de belangrijkste symfonieorkesten en dirigenten ter wereld, waaronder het Boston Symphony Orchestra en Paavo Berglund, het National Symphony Orchestra Washington en Leonard Slatkin, het Chicago Symphony Orchestra en Manfred Honeck, het Berliner Philharmoniker en Bernard Haitink, het Philharmonia Orchestra en Wolfgang Sawallisch en het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks en Mariss Jansons. 
In februari 2003 voerden Zimmermann en het Berliner Philharmoniker onder leiding van Peter Eötvös de première van het vioolconcert ‘en sourdine’ van de Duitse componist Matthias Pintscher uit. Behalve met orkest, speelt Zimmermann ook kamermuziek, en geeft recitals. Sinds 1998 heeft hij een vaste partner gevonden in de Italiaanse pianist Enrico Pace. Andere kamermuziek-partners zijn Heinrich Schiff, Piotr Anderszewski en Christian Zacharias. Met zijn opname van het dubbelconcerto van Brahms met Schiff won hij de Deutsche Schallplattenpreis. Voor EMI Classics nam Zimmermann alle belangrijke vioolconcerti op, en daarnaast veel werken voor viool en piano, en solo-vioolmuziek. In 2002 gaf Teldec zijn opname van het Ligeti vioolconcert uit. Zimmermann speelt op een Stradivarius uit 1711, die aan Fritz Kreisler toebehoorde.
De Tsjechische dirigent Jakub Hrůša (°1981) (foto) uit Brno, de zoon van de vooraanstaande, Tsjechische architect, Petr Hrůša (°1955), studeerde piano en trombone, en ontwikkelde een interesse in dirigeren tijdens zijn gymnasiumjaren in Brno. Later studeerde hij orkestdirectie aan de Academie voor Podiumkunsten in Praag, bij onder meer Jiří Bělohlávek, Radomil Eliška en Leoš Svárovský. In 2000 nam hij deel aan de dirigentenwedstrijd van het Prague Spring International Music Festival, en in 2003 was hij prijswinnaar in de internationale wedstrijd voor jonge dirigenten Lovro von Matačić in Zagreb in Kroatië. Tijdens zijn afstudeerconcert in 2004 in het Rudolfinum, dirigeerde hij de Asraelsymfonie van Josef Suk met de Praags Radiosymfonie. Hij deed voor zijn proefschrift onderzoek naar het werk van hedendaagse, Tsjechische componisten. 
Van 2002 tot 2005 was Hrůša adjunct-dirigent bij het Tsjechisch Filharmonisch Orkest, van 2005 tot 2006, was hij adjunct-dirigent bij het Orchestre Philharmonique de Radio France, en in april 2006 tekende hij een platencontract voor zes cd’s bij Supraphon, waarvan de eerste drie, opnamen waren met de Prague Philharmonia. In september 2015, werd Hrůša benoemd tot de volgende chef-dirigent van de Bamberger Symphoniker, met ingang van het seizoen 2016-2017, met een initieel contract van 4 seizoenen. In juni 2018 kondigde het prestigieus orkest de verlenging aan van het contract van Hrůša als chef-dirigent tot het seizoen 2025-2026.
Martinů Violin Concertos Nos. 1 & 2 – Bartók: Sonata for Solo Violin F
rank Peter Zimmermann Bamberger Symphoniker Jakub Hruša cd BIS2457