Antonio Vandini (1691-1778) was een van de meest vooraanstaande cellisten van zijn tijd en bracht het grootste deel van zijn carrière door als eerste cellist van de “Veneranda Arca″ in de Basilica del Santo in Padua, waar Tartini, eerste violist en concertmeester was. Ontdek op deze cd, zijn 6 sonates en zijn Concerto. Antonio Vandini werd rond 1690 geboren in Bologna, de stad waar de cello zijn eerste bloeiperiode kende als solo-instrument. Hij bekleedde verschillende opdrachten in Bergamo, Venetië en later Padua, waar hij bevriend raakte met Giuseppe Tartini. Vandini genoot mogelijk zijn opleiding in Bologna bij Giuseppe Maria Jacchini en werd voor het eerst genoemd als cellist van de S. Maria Maggiore in Bergamo. In 1721 verhuisde hij naar Padua, waar hij de eerste cellist werd in het orkest van de Basiliek van S. Antonio (foto).In Padua werkte hij naast Tartini samen met een aantal andere opmerkelijke musici, onder wie de hoboïst Matteo Bissoli en de organist en maestro di capella Antonio Vallotti. In de periode van de herfst 1720 tot de lente 1721, was hij “maestro al violoncello” van het Ospedale della Pietà in Venetië. Antonio Vivaldi heeft daar wellicht celloconcerti voor hem gecomponeerd.

Tussen 1722 en 1726 verbleef Vandini in Praag, waar hij samen met Giuseppe Tartini (foto), Antonio Caldara en Sylvius Leopold Weiss onder leiding van Johann Joseph Fux, meespeelde in het orkest tijdens de kroningsviering van keizer Karel VI tot koning van Bohemen. Vervolgens vond hij samen met Tartini (foto), een baan aan het hof van graaf Franz Ferdinand Kinsky (1678-1741) in Praag. Na het overlijden van Tartini’s vrouw, deelden de twee musici een woonst en traden ze talloze keren, gezamenlijk op. Zoals veel musici van zijn tijd onderhield ook Vandini contact met de belangrijke muziektheoreticus, Padre Martini. In 1750 gaf hij een concert met violist Carlo Tessarini, in de basiliek van San Francesco in Assisi. In 1770 gaf hij zijn ambt in Padua op, en werd opgevolgd door zijn leerling Giuseppe Callegari. Na het overlijden van Tartini in 1770, keerde Vandini terug naar zijn geboortestad, Bologna, waar hij in 1778 overleed. In een karikatuur van Pier Leone Ghezzi en Charles Burney staat dat Vandini de strijkstok van onderaf vasthield als een gambaspeler.De cellowerken van Vandini vormden in zijn tijd het hoogtepunt van de muziek voor cello. Hij verkende het hoog register, schreef veelvuldig gebruik van dubbelsnaren, arpeggio’s en akkoorden voor, zelfs in ongebruikelijke combinaties, een verscheidenheid aan strijktechnieken en snelle passages. De werken die op deze uitgave zijn opgenomen vertegenwoordigen zijn volledig oeuvre, zes sonates en een concerto.

Op de cd staan Vandini’s Sonate in la klein, Van.4, Sonate in C, Van.2, Sonate in Bes, Van.6, zijn Concerto in D, Van.5, Sonate in C, Van.1, Sonate in Bes, Van.3, en zijn Sonate in E, Van.7. De andere uitvoerders zijn Patxi Montero, contrabas en gamba, Marc Vanscheeuwijck, cello, Federica Bianchi, klavecimbel, Isabella Bison en Lorenzo Gugole, viool, en Maria Bocelli, altviool.Elinor Frey is gefascineerd door de oorsprong van de cello, maar ook door het creatief proces van nieuwe muziek. Ze bespeelt nl. zowel historische als moderne instrumenten. Haar cd, uitgebracht door het Belgisch Passacaille-label, “Berlin Sonatas” (2015), met de Italiaanse organist en klavecinist, Lorenzo Ghielmi (°1959), werd genomineerd voor een Juno-prijs en won een Opus-prijs. Haar eerste barok cd, “La voce del violoncello” (2013), kreeg eveneens lovende recensies. In 2017 presenteerde ze op haar cd, “Fiorè”, een wereldpremière van sonates van de cellist uit Turijn, Angelo Maria Fiorè (1660-1723), en verschillende Italiaanse aria’s, uitgevoerd door de Canadese sopraan, Suzie LeBlanc. Haar cd met nieuwe werken voor barokcello, getiteld “Guided By Voices”, werd in maart 2019 uitgebracht door het label, Analekta. Elinor Frey heeft het Fulbright Fellowship tussen de VS en Italië ontvangen, evenals subsidies van SSHRC (Social Sciences and Humanities Research Council of Canada) en de Arts Council uit Canada, in verband met haar werk rond Italiaanse cellomuziek. Ze concerteerde met Il Gardellino, Les Idées heureuses, Caprice, Constantinopel, en met haar kwartet, Pallade Musica. In 2012 behaalde ze een doctoraat in de muziek aan de McGill University. Ze is ook afgestudeerd aan Mannes College of Music en The Juilliard School. Elinor Frey is hoogleraar (historische) cello aan de Universiteit van Montreal, docent aan de McGill University, en Visiting Music Fellow (2019-2022) aan Lady Margaret Hall, University of Oxford.Antonio Vandini Complete Works Elinor Frey cd Passacaille PAS1079