Na veelgeprezen opnames van de complete concerti van zowel Mozart en Beethoven als Mendelssohn, brengt deze cd, Ronald Brautigam en Kölner Akademie naar het kruispunt van classicisme en romantiek. Op de cd staan nl. Webers Pianoconcerto No. 1 in C, J. 98, op. 11 en het Pianoconcerto No. 2 in Es, J. 155, op. 32, en het Konzertstück in fa klein, op. 79 voor piano & orkest. Carl Maria von Weber (1786-1826) (foto’s) werd wereldberoemd met “Der Freischütz”, “Euryanthe” en “Oberon”, zijn drie belangrijkste bijdragen aan de geschiedenis van de vroege romantische Duitse opera. Weber had een uitgesproken liefde voor de klarinet. Bovendien werd het instrument in zijn tijd almaar vaker gebruikt als solo-instrument. De meeste van zijn werken voor klarinet, inclusief de twee solo-concerti op. 73 en op. 74, dateren uit 1811. Carl Maria von Weber maakte vanaf 1810 een tocht langs verschillende steden in Duitsland en in 1813 werd hij directeur van het Statentheater (Stavovské divadlo) in Praag. In 1816 en 1817 werkte hij in Berlijn en vanaf 1817 was hij directeur van de prestigieuze opera van Dresden. Toen hij in 1811 München bezocht, was hij onder de indruk van de muzikale kwaliteiten van het theaterorkest onder leiding van de componist, Peter von Winter. Onder de uitstekende musici van dit orkest bevond zich de klarinettist, Heinrich Baermann (1784-1847), wiens expressief spel, de componist enkele maanden eerder al had bekoord tijdens een concert in Mannheim.Carl Maria von Weber werd tijdens zijn leven door zijn uitzonderlijke techniek en een briljant talent voor improvisatie, erkend als een van de beste pianisten van zijn tijd. Vooral in de jaren 1810 toerde hij uitgebreid, en net als andere componist-pianisten schreef hij werken voor piano om als zijn persoonlijk visitekaartje te gebruiken, waaronder het Konzertstück in 1815, en de twee hier opgenomen, mooie Pianoconcerti. Ze werden allebei gecomponeerd in 1811-1812, maar terwijl het eerste concerto, de concerti van Mozart als model nam, keek Weber voor zijn 2^de Pianoconcerto, blijkbaar naar Beethoven. Dit was waarschijnlijk beïnvloed door het feit dat Weber een partituur had verworven van Beethovens onlangs gepubliceerd Keizersconcert. In ieder geval zijn er opvallende overeenkomsten tussen zijn concerto en dat van Beethoven, o.a. het gebruik van identieke toonaarden, een subtiel georkestreerd adagio en een speels rondo in 6/8, als finale beweging.De Nederlandse pianist Ronald Brautigam (°1954) studeerde eerst aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam bij Jan Wijn en vervolgde zijn studie in Londen bij John Bingham en in de VS bij Rudolf Serkin. In 1984 kreeg Brautigam de hoogste onderscheiding in de Nederlandse klassieke muziek, de Nederlandse Muziekprijs. Hij treedt regelmatig in binnen- en buitenland op, met vooraanstaande orkesten, en heeft samengewerkt met de dirigenten Frans Brüggen, Riccardo Chailly, Charles Dutoit, Ed Spanjaard, Bernard Haitink, Philippe Herreweghe, Ton Koopman, Roger Norrington, Simon Rattle, Edo de Waart en Andrew Parrott. Met de klarinettist Arjan Ariëns Kappers en coloratuursopraan Dieuwke Aalbers vormde hij jarenlang het Arcturus Trio dat een divers repertoire uitvoerde. Naast de ‘moderne’ piano is hij gespecialiseerd in het klassiek repertoire. Met musici als Ton Koopman, wijlen Frans Bruggen en Melvyn Tan werkt hij samen aan het klassiek pianowerk op pianoforte. Brautigam heeft alle pianosonates van Mozart op pianoforte uitgevoerd die nu ook op cd uitgegeven zijn, alsmede alle pianosonates van Beethoven.Brautigam ontving veel lof voor zijn reconstructie van Beethovens allereerste pianoconcert Wo04, dat Beethoven in 1784 componeerde op dertienjarige leeftijd. De reconstructie is uitgegeven door Alba Music Press. In 2010 won Brautigam de prestigieuze Midem Classical Award voor zijn opname van dit weinig bekend en vroeg werk van Beethoven. Ronald Brautigam is ook begeleider. Zo is hij een vaste muziekpartner van de violiste Isabelle van Keulen. Tussen 2003 en 2015 nam Ronald Brautigam alle muziek voor solo-piano van Beethoven op, een enorme onderneming die resulteerde in een totaal van 15 veelgeprezen albums. In 2005 startte hij eerst met opnames van alle Beethoven-sonates en in 2008 volgden Beethovens pianoconcerti in samenwerking met Andrew Parrott. Brautigam koos ervoor om de werken op pianoforte uit te voeren. In 2010, na negen albums met sonates, nam hij vervolgens Beethovens variaties, bagatelles en andere kleinere pianostukken op, een duizelingwekkend scala aan werken, variërend van een Bagatelle van 11 seconden tot de monumentale Diabelli-variaties, en van een charmant Rondo in C, gecomponeerd door de 13-jarige Beethoven, tot een Andante-maestoso uit 1826. De sonate-opnames van Brautigam werden in 2014 in een box uitgebracht.De Amerikaanse dirigent en contrabassist, Michael Alexander Willens, behaalde zijn Bachelor of Music en Master of Music aan de Juilliard School in New York, waar hij directie studeerde bij John Nelson (°1941). Hij studeerde ook bij Jacques-Louis Monod (°1927) (telg van de beroemde familie), Harold Farberman (1929-2018), leerling van Copland en ex slagwerker van het Boston Symphony Orchestra, bij Leonard Bernstein in Tanglewood, en koordirectie bij Paul Vorwerk, de oprichter van het ensemble Musica Pacifica in Los Angeles. Michael Alexander Willens is de dirigent van de in 1996 opgerichte “Kölner Akademie”, een ensemble dat op zowel historische als moderne instrumenten speelt. Zijn brede ervaring heeft hem een ongewone diepgang en vertrouwdheid met uitvoeringspraktijkstijlen gegeven, variërend van barok, klassiek en romantisch tot hedendaags. Hij heeft concerten gegeven voor de serie “Great Performer’s” in Lincoln Center in New York en op grote festivals in Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Spanje, Nederland, Italië, België, Estland en IJsland, die alle de hoogste waardering kregen in de pers.Carl Maria von Weber Complete Works for Piano and Orchestra Ronald Brautigam (fortepiano), Kölner Akademie, Michael Alexander Willens cd BIS BIS2384