De bekendste composities van Avison waren zijn concerti grossi. Ze leken qua stijl op die van Geminiani en veranderden stilistisch weinig gedurende zijn carrière. Sommige waren gebaseerd op bestaand werk van de Italiaanse componist, Domenico Scarlatti.“Essercizi per gravicembalo” (oefeningen voor klavecimbel), een verzameling van dertig sonates van Domenico Scatrlatti (foto), werd in 1739 in Londen gepubliceerd en door de componist opgedragen aan koning Jan V van Portugal. Deze laatste riep de componist naar Lissabon om zijn dochter, Barbara van Portugal, klavecimbel te leren. De Italiaanse titel weerspiegelde die van Clavier-Übung in het Duits, wat hetzelfde betekent, die met name ook gebruikt werd voor klavierstukken van Johann Sebastian Bach. Van de in totaal 555 sonates werden slechts bepaalde uitgegeven. De rest bleef ongepubliceerd terwijl Scarlatti nog leefde of werd gepubliceerd zonder zijn toezicht. “Essercizi per gravicembalo” leverde een technische muzikale bijdrage en gaf vernieuwende ideeën aan collega-componisten van die tijd. Hun belangrijkste nieuwigheid waren arpeggio’s, gerepeteerde noten en gekruiste handen. De Essercizi of sonates, alle in één enkele beweging met een binaire structuur, zijn doordrenkt met de grootste originaliteit, zowel muzikaal als op het vlak van techniek en interpretatie.Italiaanse muziek was in die tijd erg populair in Groot-Brittannië. In 1744 publiceerde Avison, onder de titel Twaalf Concerten in zeven delen, concerto grosso-arrangementen van klavecimbelsonates van Domenico Scarlatti. Ze werden populair en werden met name van 1785 tot 1812, gespeeld als onderdeel van het “Concert of Antient Music” waar ook muziek van Corelli, Geminiani, Sammartini en Händel gespeeld werd. Elk concerto, met het ensemble onderverdeeld in concertino- en ripieno groepen, is een opeenvolging van levendige, melodieuze en speelse bewegingen die contrasteren met langzame, lichte, rustgevende en contemplatieve bewegingen. Aan Avisons inventiviteit en frisheid voegde Prego passende versieringen toe.
Charles Avison (1709-1770) (foto) verhuisde als twintiger van Newcastle naar Londen om daar zijn carrière als musicus voort te zetten. Het was tijdens deze periode van zijn leven dat hij Francesco Geminiani ontmoette. Avisons eerste gedocumenteerde muzikale uitvoering was een benefietconcert in Londen op 20 maart 1734. Dit was ook zijn enige bekende concert in Londen en bevatte waarschijnlijk enkele van zijn vroege composities geschreven onder Geminiani. Avison verliet Londen en werd in oktober 1735 benoemd tot organist van St. John’s, Newcastle. Deze benoeming ging in nadat de kerk in juni 1736 een nieuw orgel had geïnstalleerd. Avison aanvaardde vervolgens een positie als organist van de St. Nicholas Church in oktober 1736 en werd later benoemd tot directeur van de Newcastle Musical Society. Hij bleef tot aan zijn overlijden op deze twee posten. Avison gaf ook wekelijks les in klavecimbel, fluit en viool aan privé-studenten. Een groot deel van de inkomsten van Avison werd gegenereerd door een reeks abonnementsconcerten die hij hielp organiseren in het noordoosten van Engeland. Dit waren de eerste concerten in hun soort die in Newcastle werden gehouden. Ondanks talloze aanbiedingen voor meer prestigieuze posities later in zijn leven, heeft hij Newcastle nooit meer verlaten.Avison trouwde op 15 januari 1737 met Catherine Reynolds. Het echtpaar kreeg negen kinderen, van wie er slechts drie – Jane, Edward en Charles, overleefden. Edward volgde zijn vader op als zowel de directeur van de Newcastle Musical Society als de organist van St-Nicholas na de dood van zijn vader. Charles was ook een organist en componist. Avison stierf in mei 1770 door onbekende oorzaken. Volgens zijn testament was hij een zeer rijke man geworden tussen zijn verzameling boeken, muziekinstrumenten, die aan zijn kinderen werden nagelaten.Avison legde veel nadruk op het belang van melodie in zijn composities. Ze worden dan ook als “buitengewoon melodieus” beschouwd. Avison zette de traditie in Italiaanse stijl voort, die Francesco Geminiani toeschreef aan zijn populariteit in Londen. Met name in zijn Concerti Grossi zette hij Geminiani’s techniek voort om orkestconcerti te modelleren naar sonates van oudere componisten.Na cum laude te zijn afgestudeerd aan het Padre Antonio Soler Conservatorium in Madrid, vervolgde Ignacio Prego zijn studie in de VS bij Luiz de Moura Castro en Emile Naoumoff. Daarna studeerde hij klavecimbel aan de Indiana University bij Elisabeth Wright. In augustus 2012 nam hij deel aan het ‘Historical Performance’-programma van The Juilliard School in New York, waar hij studeerde bij Kenneth Weiss en Richard Egarr en samenwerkte met Jordi Savall, Harry Bicket, Lars Ulrik Mortensen en Monica Huggett. Ignacio Prego en zijn nieuw in Spanje gevestigd ensemble Tiento Nuovo (onder leiding van Emmanuel Resche-Caserta) genieten van de Iberische invloeden die de concerten doordringen. Ze zijn nl. doorspekt met volksmuziekreferenties die door Scarlatti werden overgenomen tijdens zijn meer dan drie decennia van reizen door Spanje en Portugal met zijn beschermvrouw, Maria Barbara de Braganza.Tiento Nuovo, opgericht in 2016 door Ignacio Prego, is het resultaat van een persoonlijk project dat onlangs terugkeerde naar Spanje na twaalf jaar in het buitenland. Al snel na hun terugkeer werd Tiento Nuovo een veelgevraagd barokensemble, dat regelmatig optrad in de grote Spaanse concertzalen en festivals, met een ‘helderheid, diepte en lyriek’ – zoals het gerespecteerd tijdschrift Scherzo opmerkte. Tot de vele Spaanse engagementen behoren optredens op het Festival Internacional de Arte Sacro in Madrid, Conde Duque Auditorium, Ciclo La Europa de Murillo in Sevilla, Ciclos de la Universidad Internacional Menendez Pelayo, Teatro Coliseo Carlos III in El Escorio, Ciclo Silencios in het Paula-klooster, en andere bekende locaties. Tiento Nuovo heeft onlangs een Europese tournee gemaakt, met optredens in het Landesmuseum Wuttemberg in Stuttgart, het Koninklijk Paleis in Warschau en de Zwitserse Musik-Akademie in Basel.De instrumentale samenstelling van Tiento Nuovo is flexibel, het brede repertoire van de musici, van de grootste barokcomponisten tot degenen die helaas verwaarloosd blijven. Tot de meest recente projecten van het ensemble behoren J.S. Bachs Concertos for Harpsichord and Orchestra, de Concerti Grossi van Arcangelo Corelli – met de medewerking van de beroemde fluitist Maurice Steger – evenals een reeks muziekprogramma’s uit het Italiaanse seicento. Tiento Nuovo en zijn vooraanstaande regisseur delen een brede interesse in andere esthetische disciplines, dit heeft geresulteerd in programma’s met een historisch thema, waaronder ‘La Conjuración de Venecia’ [The Conjuring of Venice], waar de beroemde acteur Pedro Casablanc het alter ego van Quevedo en waar Spaanse en Venetiaanse muziek wordt vermengd met originele teksten geschreven door de dichter en de muzikaal leider. Dit programma werd met veel succes uitgevoerd in Madrid, Santander en Sevilla.Charles Avison Concerti Grossi based On Sonatas by Scarlatti Tiento Nuovo, Ignacio Prego cd Glossa GCD923526