De man die artikelen publiceerde over abstracte algebra, meer bepaald over de halfgroepen- of semigroepentheorie, had ook nog een andere kant aan zijn persoonlijkheid. Douglas Munn (1929-2008), hoogleraar wiskunde aan de Universiteit van Stirling, was nl. ook een uitstekende pianist en een begaafd componist. 
Walter Douglas Munn uit Troon in South Ayrshire aan de westkust van Schotland, was een groot muziekliefhebber. In zijn jeugd componeerde hij al stukken voor piano. Zeven van zijn stukken zijn trouwens ondergebracht in het Scottish Music Centre in Glasgow. Douglas Munn had muziek als bijvak gekozen voor zijn MA-master en was een tijdje parttime student aan de Royal Academy of Music and Dramatic Arts in Schotland. Daar kreeg hij pianoles van de Schotse pianisten, Wight Henderson (1913-1990) en Miles Coverdale (1914-2000). Als professor aan de universiteit was hij een actief lid van de muziekclub en nam hij deel aan de organisatie van concerten, waar hij o.a. zelf speelde, vergezeld van zijn vrouw, Clare. Hij was daarenboven van 1974 tot 2000, directeur van de St. Mary’s Music School (foto) in Edinburgh.
Zijn pianomuziek vond zijn oorsprong in Chopin, Brahms en Bartók, maar werd ook duidelijk beïnvloed door het Schots volkslied. In veel van zijn muziek, geschreven door iemand met een grondige kennis van het instrument, voelt u nl. de heuvels en de weidse, open ruimte. De Letse pianiste, Arta Arnicane, heeft Douglas Munn nog persoonlijk gekend en deze cd is de vervulling van een onuitgesproken belofte om de pianomuziek van de mathematician and musician, op te nemen.
De Letse pianiste, Arta Arnicane (° 1982), die in Zwitserland woont, komt uit een muzikantenfamilie in Riga. Ze studeerde een aantal jaren in Moskou en gesteund door stichtingen, behaalde Arta Arnicane in 2004 haar Master of Music aan de Royal Scottish Academy of Music and Drama, in 2008, aan de Latvian Music Academy, en in 2010, aan de Zurich University of the Arts (Zürcher Hochschule der Künste). In 2012 voltooide ze daar een postdoctorale opleiding bij Homero Francesch (°1947). Arta Arnicane gaf solo- en kamermuziekconcerten in Europa, de VS, Mexico en Australië, waar ze onder meer optrad met de Kremerata Baltica, het Musikkollegium Winterthur, de pianist Oliver Schnyder (°1973), in duo met de cellist (haar echtgenoot), Florian Arnicans (Duo Arnicans) en met de violiste, Verena Maria Fitz, en met het Lets Trio (met Jana Ozolina en Gunta Abele). 
Arta Arnicane kreeg vanaf 2013, erkenningen op ongeveer 16 pianowedstrijden, waaronder de Prêmio Vianna da Motta (Lissabon, 2001, 5e prijs), de Intercollegiate Beethoven Piano Competition (Londen, 2002) en de Christopher Duke Memorial Piano Prize (Watford Festival, 2003). In 2010 behaalde ze vier internationale successen op de competitie van de Animato Foundation Zurich (2e prijs), de 1e Sussex International Piano Competition, de Baltic International Piano Competition en de Valencia International Piano Competition “Premio Iturbi” (2e prijs) . In 2011 won ze de wedstrijd “Praagse Lente 2011”.
Tracklist :
Intermezzo in A minor
Mazurka in D minor
Minuet and Trio in G minor
Nocturne in A major
Nocturne in B minor
Nocturne in D flat major
Nocturne in E flat major
Nocturne in E flat minor
Prelude no.1 in E minor
Prelude no.2 in F sharp major
Prelude no.3 in D major
Scherzo in F sharp minor
Sonatina in F minor
Douglas Munn – Complete Music for Solo Piano Arta Arnicane cd Toccata Classics TOCC0559