“Señor Tango”, door Vogler Quartett en Marcello Nisinman, bandoneon, op het label Phil.harmonie. | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

“Sr. Tango is een parodie op een tangoplaats die nog steeds bestaat in Buenos Aires, waar ik het geluk had te spelen. De ironische stukken voor een trio van viool, bandoneon en contrabas, zijn in een zeer levendige stijl. Ik wilde ervaring opdoen met een niet-klassieke groep en kietelen met de primaire tango’s”, aldus Marcello Nisinman.“Adios Nonino” is een klassieker uit de wereldwijde literatuur omdat het huwelijk van prinses Maxima het wereldbekend maakte. “Mijn versie”, vertelt Marcello Nisinman, “is bijna het tegendeel, laten we zeggen, een soort ‘scheiding’. Vooral voor degenen die nog steeds denken dat het niet mogelijk of niet correct is om de muziek van Piazzolla (foto) te arrangeren. Mijn eerbetoon aan Astor Piazzolla, die grote componist en arrangeur van oude Tango’s, is ‘Bordel 1900’ en ‘Café 1930’, twee stukken waarin ik simpelweg orkestreerde wat oorspronkelijk voor fluit en Bandoneon was geschreven. “4 for Vogler” is een portret van elk van de leden van het strijkkwartet. Een individueel portret van Tim, Frank, Stefan en Stephan, in die volgorde. Het is mijn bescheiden eerbetoon aan dit diepgaand, uniek en briljant strijkkwartet.”Marcelo Nisinman (°1970) studeerde bandoneon bij Julio Pane (°1947) en compositie bij Guillermo Graetzer in Buenos Aires en bij de Duitse componist en dirigent, Detlev Müller-Siemens (°1957), (zelf een leerling van Ligeti en Messiaen), in Bazel. Hij speelde met Gidon Kremer, Britten Sinfonia, Gary Burton, Fernando Suarez Paz, Ute Lemper, Assad Brothers en het Philadelphia Orchestra o.l.v. Charles Dutoit en trad ook op als solist bij de WDR Big Band o.l.v. Vince Mendoza, het Arpeggione Chamber Orchestra, Orchestre National des Pays de La Loire o.l.v. John Axelrod, The Stockholm Symphonic Winds en het Filharmonisch Orkest van Belgrado. Hij speelde ook als bandoneonist met een lange lijst tangolegenden, zoals met de zangers, Roberto Goyeneche, Libertad Lamarque, Susana Rinaldi, Osvaldo Berlingheri, Osvaldo Tarantino en Amelita Baltar. Zijn composities zijn divers en origineel met hun oorsprong in Buenos Aires. Nisinman haalt ook inspiratie uit andere vormen en technieken en creëert een persoonlijke stijl die de tradities en regels van de “Musica Porteña” (muziek van de stad Buenos Aires) breekt. Hij ontwikkelde een bijzondere tangostijl door traditionele elementen te combineren met kleurrijke vervormingen, gebaseerd op atonaliteit en hedendaagse muziek.Hij schreef muziek voor uiteenlopende bezettingen, van symfonieorkest tot strijkkwartet. In 2004 componeerde hij zijn eerste kameropera, “Señor Retorcimientos”, die in première ging in Bazel. Hij was in 2008, composer in residence op het Oxford Chamber Music Festival en heeft als componist/uitvoerder deelgenomen aan verschillende festivals, waaronder Kuhmo Chamber Music Festival (Finland), Sonoro Festival (Boekarest), en Consonances (St Nazaire – Frankrijk). In 2006 componeerde Nisinman een aantal vocale werken, waaronder “Desvios”, op een tekst van Carlos Trafic (uitgebracht op Acqua Records, 2009) en zijn nieuwe versie van “Maria de Buenos Aires” (Acqua Records 2010). In 2009 vormde hij samen met klarinettist, Chen Halevi, zijn eigen kwartet, “Tango Factory”. Deze groep brengt vier zeer verschillende muzikanten samen om de tango te verkennen, waarbij ze voornamelijk werken van Nisinman spelen.Het Berlijns Vogler Quartett, genoemd naar de 1ste violist, Tim Vogler, werd opgericht in 1985 en speelt sinds 1986 samen met een ongewijzigde bezetting. Samen met het Petersen Quartet, ook gevestigd in Oost-Berlijn, was het destijds een van de belangrijkste jonge ensembles in de DDR. Het won in mei 1986 de strijkkwartetcompetitie in Evian, en kreeg artistieke impulsen van onder meer het LaSalle Quartet, het Guarneri Quartet, Sándor Végh en György Kurtág. Het kwartet treedt internationaal op in alle grote muziekcentra en op alle belangrijke festivals. Sinds 1993 organiseert het zijn eigen serie in het Konzerthaus Berlin. Het uitgebreid repertoire van de musici omvat alle tijdperken en stijlen. Naast de complete opnames van alle strijkkwartetten van Schumann en Brahms, zijn er cd-opnames met werken van Beethoven, Debussy, Janáček verschenen, Reger, Sjostakovitsj, de twee strijkkwartetten van Karl Amadeus Hartmann en het twee en een halfuur durend Pianokwintet, “Hauptweg und Nebenwege”, van Michael Denhoff (°1955). Het Vogler Kwartet is ook betrokken bij verschillende muziekfestivals en projecten zoals het Musikfest Kassel Festival en de Kindermusiktagen. Als docerend ensemble is het Vogler Quartet een vaste gast op de Internationale Kamermuziekcampus van Jeunesses Musicales Deutschland op het kasteel Weikersheim in de Duitse deelstaat, Baden-Württemberg.Winfried Holzenkamp (° 1970) begon op zeventienjarige leeftijd met contrabas en maakte aanvankelijk deel uit van verschillende jeugdorkesten. Hij speelde in de operahuizen van Mönchengladbach en Keulen, maakte radio-opnames bij WDR en ging op concertreizen met de Klassischen Philharmonie Bonn. Aan de Universiteit voor Muziek en Dans in Keulen studeerde hij tot 2001 klassieke contrabas bij Veit-Peter Schüssler. Hij volgde ook lessen bij jazzbassist Dieter Manderscheid, speelde in een klezmer-groep en richtte een kwartet voor oriëntaalse muziek op met Murat Coskun (Döner four one). Met een beurs van de DAAD ging hij na het afronden van zijn concertexamen voor een jaar naar Buenos Aires, waar hij aan de Escuela de Música Popular de Avellaneda studeerde. Hij werd lid van het Orquesta Escuela de Tango onder leiding van Emilio Balcarce, met wie hij in 2004, optrad op het Tangofestival met de solist Gustavo Beytelmann in het Teatro Colón en nam privélessen bij Hector Console, Oscar Giunta, Alcides Rossi, Igancio Varchausky, Daniel Buono en Horacio Carbarcos. Na zijn terugkeer uit Argentinië speelde Holzenkamp in verschillende tangoformaties, zoals de Silencio Tango Orquesta Tipica, de Orquesta Tipica Sabor a Tango van Peter Reil, in een duo met Marcelo Nisinman, en in het trio van Michael Zisman en zijn kwintet, 676 nuevo tango.Tracklist: