Ontdek op deze schitterende dubbel cd, de uitvoering van Händels Orgelconcerti, gespeeld op het orgel van de Goldene Saal van de Musikverein, door 2 verschillende organisten.In zijn klavierwerken combineerde Händel een formele vrijheid met een retorisch meesterschap op een manier die zijn improvisatorische gaven weerspiegelde, waarvoor hij beroemd was. De muziek in deze stukken is erg levendig, en vertoont een enthousiasme om de structuur te combineren met heel verschillende stijlen. De grootschalige werken uit 1720, allemaal totaal verschillend van elkaar, zijn een synthese geïnspireerd op elementen van de Duitse en Italiaanse stijlen. Hij schijnt weinig belangstelling te hebben gehad voor de vorm van de suite op zich. Formele eenheid wordt meestal bereikt door gemeenschappelijk thematisch gebruik. De diverse oorsprong van de muziek maakt de verzameling suites een microkosmos van Händels eclectische stijl.Tijdens zijn leven stond Händel niet alleen bekend als organist, maar ook als een van de grootste klavecinisten van zijn tijd. Het publiek kon geen genoeg van hem krijgen op het klavecimbel, noch als componist, noch als uitvoerder. In de eerste decennia van de 18de eeuw was Amsterdam een van de belangrijkste uitgeverijsteden ter wereld. Vivaldi, Corelli, Albinoni en Locatelli kozen er allemaal voor om in Amsterdam te publiceren in plaats van in Venetië vanwege de superieure kwaliteit van de Amsterdamse publicaties. Maar al snel kwamen piratenkopieën op de markt, waarvoor de componist geen cent ontving. In 1719 bv. verscheen uit de persen van de nochtans gerenommeerde uitgever Roger, een dergelijke, ongeoorloofde versie van een aantal van Händels stukken voor klavecimbel. Händel bracht nieuw en oud materiaal bij elkaar, maar wat precies oud en nieuw was, is niet bekend. Waarschijnlijk dateerde een deel van de suites nog uit zijn studententijd in Duitsland, sommige uit zijn jaren in Italië en het nieuw materiaal uit zijn tijd in Londen. Händel is bij het breed publiek vooral bekend om zijn grootschalige koor- en orkestwerken, maar zijn orgelmuziek is even kostbaar. Het was de hertog van Saksen-Weissenfels die zijn uitzonderlijke vaardigheden op het instrument ontdekte. Op zeventienjarige leeftijd was Händel al de vaste organist van de Domkirche in Halle, en hij zou later Domenico Scarlatti verslaan in een virtuositeitswedstrijd in Rome. Oorspronkelijk bedoeld als intermezzi voor oratoria in theaters, werden Händels orgelconcerti met hun pakkende melodieën, snel publiekstrekkers. De ambitieuze componist stak zelfs met dit genre, zangers als Farinelli de loef af. De groeiende populariteit van de werken groeide nog toen transcripties voor klavecimbel en strijkkwartet de concerti ook uitvoerbaar maakten thuis.
Martin Haselböck en het Orchesters Wiener Akademie hebben de orgelconcerto op. 4 en op. 7 opgenomen in de prestigieuze Weense Musikverein, wereldberoemd om zijn akoestiek. Haselböck speelt hier op het imposant Rieger-orgel van de zaal in een van zijn allereerste opnames. Het orgel werd in 2011 ingehuldigd en is het vierde orgel in de Musikverein sinds de opening in 1870.Met zijn forse afmetingen, veel groter dan de orgels waarop Händel zelf speelde, biedt het instrument een contrastrijk klankpalet.Martin Haselböck (°1954) is de Oostenrijkse muzikaal leider van Musica Angelica in Long Beach, Californië , en de muzikaal leider en oprichter van het Orchester Wiener Akademie. Hij is ook professor orgel aan de Universiteit van muziek en uitvoerende kunsten in Wenen. Martin Haselböck is zowel organist als dirigent. Na zijn studie in Wenen en Parijs ontwikkelde hij een vruchtbare en diverse carrière. Hij concerteert veelvuldig als organist en nam wel meer dan vijftig solo-cd’s op. Alfred Schnittke, Ernst Krenek en Friedrich Cerha, componeerden speciaal werk voor hem. In 1985, toen hij net organist was van de Weense Hofburgkapelle, richtte hij zijn eigen orkest op, de Wiener Akademie. Na talrijke concertprogramma’s en tientallen cd-­opnamen is hij nog steeds dirigent van dit prestigieus gezelschap. Als gastdirigent dirigeerde Martin Haselböck de Wiener Symphoniker, het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin en de Los Angeles Philharmonic. Als operadirigent werkte hij in de theaters van Hamburg, Hannover en Keulen. Van 2007 tot 2010 was hij artistiek leider van het Reinsberg Festival in Oostenrijk en sinds 2005/2006, is hij bovendien music director van het Musica Angelica Baroque Orchestra in Los Angeles.Jeremy Joseph is organist van de Weense Hofkapel, waar hij samen met de Wiener Sängerknaben en de Wiener Philharmoniker, de muziek van de wekelijkse zondagsmis verzorgt. Hij studeerde privé bij Hans Fagius in Kopenhagen en vervolgde zijn studie bij Martin Haselböck aan de University of Music in Lübeck en bij Jürgen Essl aan de State University of Music and Performing Arts in Stuttgart. Als winnaar van de Gottfried Silbermann International Organ Competition in 1999, trad hij op als solist op festivals , zoals het Schleswig-Holstein Musik-Festival, de Nuremberg International Organ Week, Hildebrandt-Festival in Naumburg, Silbermann Festival in Freiberg, Tallinn International Organ-Festival, Laeiszhalle in Hamburg, Leipzig Gewandhaus, Konzerthaus in Berlijn, Musikverein en Konzerthaus in Wenen, Auditorio Nacionale de Música in Madrid, Tchaikovsky Concert Hall in Moskou, evenals in Hong-Kong, Seoul, VS, Mexico, Brazilië en Argentinië. De improvisatie-cd van Jeremy Joseph, opgenomen in de Metropolitan Cathedral van Mexico-Stad, werd in 2018 door Fono Forum Magazine uitgeroepen tot “cd van het jaar”. Als continuo speler trad hij op met ensembles als het Wiener Akademie Orchestra, het Freiburger Barockorchester, het Kammerorchester Basel en het Balthasar-Neumann-Ensemble. In 2019 werd hij benoemd tot hoogleraar orgel en improvisatie aan de Universiteit voor Muziek en Podiumkunsten in Wenen.Handel Organ Concertos Op. 4 & Op. 7 Martin Haselböck Jeremy Joseph Orchester Wiener Akademie, 2cd ALPHA742