Ontdek het ensemble Accordone op de cd, “’o Sole Mio”, door Marco Beasley, Guido Morini en Accordone, op het label Fra Bernardo. Innemend en ontwapenend | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Dit is een toch wel heel originele cd met muziek door de eeuwen heen. Ze presenteert een reis naar de kunst van het zingen, een reis naar de kunst van het recitar cantando. En dit met werk van Alberto Barberis (°1988), Giulio Caccini (ca.1545-1618), Eduardo di Capua (1866-1917), Andrea Falconieri (1586-1656), Rudolfo Falvo (1873-1937), Alfio Antico (°1956), Roberto Murolo (1912-2003), Gabriel Fauré (1845-1924), Claudio Monteverdi (1567-1643), Henry Purcell (1659-1695) en Cipriano de Rore (1515-1565).Tijdperken en stijlen versmelten wanneer Marco Beasley en Guido Morini zingen over het hartzeer. Met hun instinctief genie voor taal, hun acteertalent en podium présence, doorbreken ze de grenzen tussen klassieke en populaire muziek, en presenteren ze de muziek alsof het speciaal voor hen werd gecomponeerd. De cd werd daarenboven live opgenomen op hun concerten. Naast Marco Beasley (zang) en Guido Morini (piano, klavecimbel en orgel), zijn de uitvoerders, Alfio Antico, (zang en percussie), Eudardo Egüez en Rolf Lislevand (theorbe), Stefano Rocco (barokgitaar), en Paolo Fresu (trompet).De Italiaanse tenor, stemacteur en musicoloog, Marco Beasley (°1957) (foto), uit Napels, was in 1984, samen met Guido Morini en Stefano Rocco, één van de drie stichtende leden van het oude muziekensemble, “Accordone”. Stefano Rocco werd later vervangen door de bekende barokviolist, Enrico Gatti (°1955) uit Perugia, een gewezen leerling van Chiara Banchini en Sigiswald Kuijken. Beasley is een opmerkelijke pleitbezorger van de barokke uitvoeringspraktijk en van de heropleving van het recitar cantando en de Napolitaanse frottola’s, uit de tijd van het barokke Italië.De Italiaanse pianist, orgelist, klavecinist, musicoloog en componist, Guido Morini (°1959), geboren in Milaan, studeerde orgel en klavecimbel. Hij legde zich toe op oude muziek en verdiepte zich daarom in de boeiende studie van basso continuo en improvisatie. Morini concerteerde met de meest vooraanstaande musici van Europa en verleende zijn medewerking aan meer dan zeventig opnames, waarvan verscheidene bekroond werden met internationale prijzen. Hij begon met het schrijven van arrangementen en bewerkingen in de lijn van de oude muziek, alvorens over te gaan tot vrije compositie.Aan het Teatro Arsenale in Milaan is hij verbonden als componist voor de muziekproducties. Hij arrangeert en componeert oratoria en sacrale muziek voor zijn ensemble Accordone, en net als de vroegere kapelmeesters, schrijft Morini nieuw repertoire, speciaal voor eigen concerten. In 2002 creëerde hij zo de opera “Una Odissea”, op tekst van Marco Beasley, en in 2005, “Vivifice Spiritus Vitae Vis”, het eerste deel van “Servabo”, een trilogie gewijd aan de Heilige Drievuldigheid. Hiervoor componeerde hij muziek in de stijl van de renaissance en de barok. Met de actrice, toneelschrijfster, regisseur en docente, Marina Spreafico, richtte hij daarenboven binnen het “Teatro Arsenale” op, een atelier, dat zich toelegt op het onderzoek naar de verbanden tussen klank, ruimte, beweging en instrument. Schitterend. Marina Spreafico studeerde aan de prestigieuze École Internationale de Théâtre Jacques Lecoq en begon haar theatercarrière in 1971 in het Gran Teatro van de acteur, Carlo Cecchi, die in 1998, de rol speelde van de vioolbouwer, Nicolò Bussotti, in de prachtfilm, “The Red Violin”, van François Girard.In “Accordone”, delen Marco en Guido hun passie voor een musicologische benadering van de uitvoeringswijze van Italiaanse, vocale muziek uit de renaissance tot de vroege 18^de eeuw. Zo was “Lo Tasso Napolitano” in 1991, hun eerste project. Vanaf dan werden concerten met integratie van muziek en drama, hun handelsmerk. In 1995 kenden ze dan ook veel succes met “Vox clamans in solitudine” (foto), een productie met teksten en muziek uit diverse streken, periodes en tradities. Twee jaar later werd “Il Salotto Napoletano” gecreëerd, een intieme kennismaking met de wereld van de klassieke, Napolitaanse canzona van de 19^de eeuw. Hierop volgden “Il sogno d’Orfeo “(1999), een echte kameropera, en “Via Toledo” (2001), een bloemlezing uit mondelinge, muzikale tradities van Zuid-Italië. In 2001 kwam dan “Una Odissea” tot stand, en twee jaar later volgde “La Bella Noeva”, hun eerste studio-opname voor het label “Alpha”. Een jaar later volgde “Vivifice Spiritus Vitae Vis” (“Servabo”), een sacrale compositie van Guido Morini, op teksten uit het Oude Testament. In 2004 werd “Frottole” (foto) gebracht, een project gewijd aan de muzikale traditie van de late renaissance in Italië, net als de cd “recitar cantando” (foto), een cd met een uniek programma, rond de gelijknamige stijl die ontstond in de 17^de eeuw. Niet te missen!Tracklist: