Deze opname van het Göttingen Händel Festival 2018, presenteert twee zelden gehoorde werken van Georg Friedrich Händel: The Choice of Hercules en het Te Deum for the Victory of Dettingen. In The Choice of Hercules uit 1751 verwerkte Händel het mythisch thema van Hercules in zijn zoektocht naar de juiste weg in het leven.
Op 27 juni 1743 hadden het Brits leger en zijn bondgenoten onder bevel van koning George II, het Frans leger verslagen in de Slag bij Dettingen in wat toen nog het keurvorstendom Mainz was. De Slag was een onderdeel van de Oostenrijkse Successieoorlog (1740-1748). Dettingen heet nu Karlstein am Main in Beieren, Bij de terugkeer van de koning werd een dag van openbare dankzegging ingesteld, en Händel, die op dat moment “Composer of the Musick to the Chapel Royal” was, kreeg de opdracht om voor de gelegenheid een Te Deum en een anthem (“The King Shall Rejoice”) te componeren “met pauken en trompetten” voor de overwinningsvieringen.
Het Te Deum voor de overwinning in de slag bij Dettingen in D , HWV 283, was Händels vijfde en laatste toonzetting van de 4de– eeuwse, Ambrosiaanse hymne, Te Deum of “We Praise Thee, O God”. Hij componeerde het amper een maand na de slag en het werd voor het eerst uitgevoerd op 27 november 1743 in de Chapel Royal van St James’s Palace in Londen, in aanwezigheid van George II.
“The Choice of Hercules” ( HWV 69), een oratorium in één bedrijf en drie scènes met de opmerkelijke aria “Yet can I hear that dulcet lay”, werd gecomponeerd in 1750. De eerste uitvoering was op 1 maart 1751, in het Covent Garden Theatre in Londen met Cecilia Young als Virtue, Isabella Young als Hercules en Thomas Lowe als An Attendant on Pleasure. Het libretto is afgeleid van het gedicht (1743) van Robert Lowth (1710-1787) (foto), maar werd waarschijnlijk herzien door Thomas Morell (1703-1784) (foto), Händels vaste librettist voor zijn oratoria. Ook J. S. Bach toonzette het gegeven in zijn wereldlijke cantate “Laßt uns sorgen, laßt uns wachen” (Die Wahl des Herkules of Hercules am Scheidewege), BWV 213. De personages zijn Hercules (alt), Pleasure (sopraan), Virtue (alt), An Attendant on Pleasure (tenor) en het koor.
Het verhaal gaat over de keuze van de jonge Hercules tussen de paden van het plezier en de deugd, tussen een leven van plezier of een leven van ontbering en eer. Deze worden vertegenwoordigd door twee vrouwen die hun verschillende argumenten aan Hercules presenteren, en zijn verwarring wordt verwoord in het trio “Waar zal ik heen gaan?”. De klassieke mythe van ‘de keuze van Hercules’, zoals verteld door de 5de–eeuwse, Atheense sofist, Prodicus (Xenophon Memorabilia), verwacht dat Hercules ervoor zal kiezen om het pad van Deugd te volgen. En inderdaad, het koor zingt dat “Deugd u zal plaatsen in die gezegende woning, gekroond met onsterfelijke jeugd, onder de goden een god!”.
In de Renaissance werd het verhaal opnieuw populair, en dat bleef zo in de barokke en neoklassieke cultuur. Het werd een deel van het bredere motief van psychomachia, de strijd van geesten of zielenoorlog. Petrarca gebruikte het in “De vita solitaria” (1346) en plaatste het binnen het humanisme van de Renaissance als een keuze tussen een contemplatief leven en een actief leven. Petrarca had Cicero ’s samenvatting van het verhaal nl. gelezen in “De Officiis”. Net als Xenophon, benadrukte Cicero de eenzaamheid van de held terwijl hij met zichzelf overlegt. Vier decennia na Petrarca’s bewerking, herintroduceerde de Florentijn, Coluccio Salutati (1331-1406), de oorspronkelijke morele keuze tussen Virtus en Voluptas, met behulp van Cicero’s Latijnse tekst, in zijn “De laboribus Herculis”. 
Laurence Cummings, het Handel Festival Orchestra, de uitstekende solisten Fflur Wyn en Rachel Kelly (sopraan), Diana Moore (mezzosopraan) en Nathan Haller (tenor), en het legendarisch Christ Church Cathedral Choir uit Oxford zorgen voor de succesvolle uitvoering.
Handel The Choice of Hercules & Dettingen Te Deum Christ Church Cathedral Choir Laurence Cummings 2 cd Accent ACC26415