“Aquila Altera, Early Keyboards” door Federica Bianchi, klavecimbel en Clavicymbalum, op het label passacaille. | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Op haar opname voor het label passacaille, behandelt de Italiaanse klaveciniste en organiste Federica Bianchi, de ontwikkeling van muziek voor toetsinstrumenten vanaf het begin van de 15de eeuw tot het begin van de barok. Verruimend en verrijkend.Voor de muziek betekende het Trecento een periode van sterke activiteit in Italië, gestimuleerd door veelvuldige contacten en uitwisseling met Franse musici en componisten. De term Trecento verwijst naar de Ars nova (polyfonie) in Italië, onder invloed van de toenmalige Franse muziek. De nadruk kwam te liggen op wereldlijke liederen (in het bijzonder liefdeslyriek) en veel van de ons overgeleverde muziek uit die tijd was polyfoon. Vooral de melodievorming van de kunst van de troubadours die in de vroege 13de eeuw naar Italië kwamen vanwege de vervolging van de Albigenzen, had grote invloed. Liedvormen uit de Trecento-periode waren Caccia met klanknabootsingen, Madrigaal en Ballata.Componisten waren Francesco Landini, Gherardello da Firenze, Andrea, Giovanni en Paolo da Firenze (Paolo Tenorista), Donato da Cascia, Niccolò da Perugia, Maestro Piero, Bartolino da Padova, Giovanni da Cascia en Vincenzo da Rimini. Francesco Landini (ca. 1325-1397) was de bekendste componist van madrigalen, canzones en balladen van het Florentijns Trecento. Hij was organist van de San Lorenzo in Florence. Zoals bekend verloor hij zijn gezichtsvermogen op 7-jarige leeftijd, maar ondanks zijn handicap blonk hij uit in de studie van muziek en de vrije kunsten. Misschien heeft de toestand van blindheid de poëtische productie van Landini beïnvloed?Op de cd staat werk van Jacopo da Bologna (14de eeuw), Andrea Antico (1480-1538), Francesco Lambardi (1587-1642), Girolamo Cavazzoni (1525-1560), Antonio Valente (1520-1580), Paolo Quagliati (1555-1628), Andrea Gabrieli (1510-1586), Francesco Landini (1325-1397) en Ercole Pasquini (1560-1620). De vroegste werken komen uit de beroemde Codex Faenza (ca. 1400-1420), een aan het begin van de 15^de eeuw gekopieerd manuscript dat een van de oudste beschikbare collecties klaviermuziek bevat. Bianchi speelt dit repertoire op drie instrumenten die gebouwd zijn naar historische modellen, een clavicymbalum (eigenl. een psalterium met toetsen en metalen snaren) (foto’s), naar een ontwerp uit de eerste helft van de 15^de eeuw, en twee klavecimbels naar Italiaanse modellen uit de 16de – en 17de eeuw.