Ontdek o.a. Hanns Eislers “Palmström” en “Die Zuchthause Kantate”, op de cd “Marie, weine nicht, Eisler – Brecht – Finzi”, met de sopraan, Marie Soubestre, op het label Initiale. Heel bijzonder! | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Marie Soubestre , sopraan en onderzoeker aan het Conservatorium van Parijs, laat u kennismaken met de onlosmakelijke, politieke en artistieke vriendschap tussen de componist Hanns Eisler (1898-1962) en de dichter en toneelschrijver Bertolt Brecht (1898-1956). En dit in de periode 1924-1939, van de Weimar Republiek, waarin de twee kunstenaars getuige waren van de nederlaag van de opstanden van het Duits proletariaat, tot hun Amerikaanse ballingschap.

Het programma met kamermuziek voor zang en klein ensemble, bevat ook een nieuw werk, nl. Brechts “Histoires de Monsieur Keuner” , (Geschichten vom Herrn Keuner), geschreven tussen 1926 en 1956, van de componiste Graciane Finzi, gecomponeerd in opdracht van het Conservatorium van Parijs. Monsieur Keuner (Herr K.) is een man zonder bijzondere kwaliteiten (“ein eigenschaftslose Figur”), maar als “denkender Vermittler”, iemand met socratische wijsheid. Dit miniatuurproza met kleine aforismen, eigenl. satirische parabels, bestaat uit een reeks vragen en verrassende en onverwachte antwoorden, in de lijn van de Platoons-Socratische Maieutiek, van Meneer Keuner. Bv. “Wat doe jij?” vraagt iemand aan meneer Keuner, en meneer Keuner antwoordt, “Ik doe mijn best, ik bereid mijn volgende fout voor”. De thema’s zijn politiek, moraliteit, de vrouw, marxisme, menselijke deugden en logica. “Geschichten vom Herrn Keuner” werd in het Frans vertaald door de Franse dichter, schrijver en vertaler, Maurice Régnaut (1928-2006).

De in Casablanca, Marokko, geboren Franse componiste Graciane Finzi (°1945) (foto) studeerde muziek aan het Casablanca Conservatorium, dat toen geleid werd door Georges Friboulet, waar haar ouders leraren waren. Ze ging op tienjarige leeftijd naar het conservatorium van Parijs, waar ze piano studeerde bij Joseph Benvenuti en interesse ontwikkelde voor compositie. Na haar studie werkte ze als componiste. Ze was van 1975 tot 1979, muziekdirecteur van het Festival de la Défense en begon in 1979 les te geven aan het conservatorium van Parijs. Ze was vicevoorzitter van de International Society for Contemporary Music (SIMC) en van Société Nationale en als officiële vertegenwoordiger aan de Association Française d’Action Artistique (AFAA). Van 2001 tot 2003, was ze composer-in-residence bij het Orchestre National de Lille.De uitvoerders zijn Marie Soubestre, sopraan, Maxime Giraud, fluit, Joséphine Besançon, klarinet en basklarinet, Antoine Cambruzzi, klarinet, Rozarta Luka, viool, Clément Batrel-Genin, altviool, Gautier Broutin, cello, Romain Louveau en Clément Darlu piano, en Fiona Monbet, dirigent. De arrangementen van 3 composities, zijn van de hand van Clément Darlu (foto).

Marie Soubestre (foto) begon op elfjarige leeftijd met zang aan het conservatorium van het 19e arrondissement in Parijs en vervolgde haar studie aan het conservatorium van Saint-Maur-les-Fossés. Tegelijkertijd volgde ze les bij Janine Fourrier. In september 2009 werd ze toegelaten tot het Nationaal Conservatorium voor Muziek en Dans in Parijs (CNSMDP) in de klas van Glenn Chambers. Daar behaalde ze in juni 2014 haar masterdiploma. Daarna vervolmaakte ze zich bij de Engelse mezzosopraan, Ruby Philogene en sinds 2017 bij Chantal Mathias. In 2017 trainde ze met de regisseur Jean-François Sivadier als onderdeel van een werk over “de zanger en zijn rol”. Ze schreef haar doctoraat “Onderzoek en praktijk” aan het CNSMDP in samenwerking met de Universiteit van Parijs IV, en leidt er nu interpretatie van en onderzoek rond Hanns Eisler. Het label initiale is trouwens het huislabel van het conservatorium.In de hedendaagse muziek bracht ze werken in première van Graciane Finzi, Januibe Tejera, Carlos de Castellarnau, Adrien Trybucki en Farnaz Modarresifar (Editions BIllaudot, Salle Cortot, IRCAM, enz.) Ze werkt ook samen met het Regards-ensemble, met name voor Sequenza III van Berio en “Khoom” van Scelsi. Het jong ensemble voor hedendaagse muziek Maja, won in 2014, met haar, de FNAPEC-wedstrijd met een werk van Ivan Fedele. Ze nam ook deel aan een creatie van Franck Krawzcyk in de Opéra comique.