Wat ons te doen staat om onze toekomst te redden, is eenvoudig. Als we onze drang om in te zetten op de korte termijn kunnen verleggen naar investeren in onze eigen planeet, dan betaalt die investering zichzelf vele jaren lang en met een gegarandeerde winst terug. Het is kiezen voor langdurige bloei op een gezonde aarde.

Aan de hand van het succesverhaal van beschermde natuur in binnen- en buitenland, vertelt Ignace Schops, in “Gered door de boomkikker” hoe industrie, landbouw, politiek en lokale en globale economie elkaar kunnen versterken, en hoe we samen voor een echte omwenteling en een gezonde wereld kunnen zorgen. In dit boek ontdekt U wat we kunnen doen om het tij te keren, en biedt een vernieuwende blik op onze afhankelijkheid van de natuur voor een gezonde samenleving. Het is de weg naar een grote toekomst, als we maar dapper genoeg zijn om de stap te zetten. “In dit boek probeer ik duidelijk te maken dat de natuur met al haar biodiversiteit weer voorop moet worden gesteld en leidend moet zijn in ons denken en in ons persoonlijke, politieke en economische handelen”.

“In het eerste hoofdstuk laat ik zien dat we simpelweg geen keuze hebben en tot onmiddellijke actie moeten overgaan”, schrijft de auteur. “There’s no business on a dead planet, is daarbij de simpele boodschap”, zo vervolgt hij. “Ik laat ook zien dat we daarbij leiderschap nodig hebben dat vergelijkbaar is met de beslissing die we ooit maakten om binnen de tien jaar een voet op de maan te zetten, alleen nu met een beslissing om menselijk leven op aarde mogelijk te houden. Van een Moonshot naar een Earthshot, dus. In hoofdstuk 2 probeer ik duidelijkheid te scheppen bij alle ruis die er is rondom zaken als biodiversiteit en klimaatproblemen en probeer ik helder te maken waar we het nu eigenlijk precies over hebben. Wat is de ongemakkelijke, ondubbelzinnige en heldere waarheid over de gesteldheid van onze natuur, over onze overlevingskansen en over onze mogelijkheden?”

“In het volgende, derde hoofdstuk”, zo gaat hij verder, “leg ik uit hoe we daadwerkelijk vorm kunnen geven aan hoe we onze planeet kunnen redden, als wereld, maar ook op individueel niveau. Hoe we zowel onze boterham kunnen blijven verdienen en tegelijkertijd de basis onder ons bestaan, de natuur, kunnen veiligstellen. Dat doe ik aan de hand van het zogenaamde (Re)connection Model. We moeten opener, breder en eerlijker naar de wereld om ons heen kijken. Niet meer denken in termen van zero sum, maar in termen van win-win.”

“Ik laat zien”, zo vervolgt hij, “hoe we door alle klimaatinvesteringen buiten de begroting te houden, met een Groene Tax Shelter en de vrijwillige koolstofmarkt een booster voor de natuur kunnen creëren. Ik vertel over de prijs van de natuur die in de rekensommen moet worden meegenomen en leg uit hoe het (Re)connection Model als inspiratiebron kan dienen van hoe we enerzijds onze natuur kunnen redden en anderzijds een manier kunnen vinden om onze maatschappij mooier te maken. Een nieuwe en logische manier van waarde toekenning die recht doet aan hoe de mens verreweg het grootste deel van zijn bestaan als vanzelfsprekend heeft gezien en die buitengewoon veel lijkt op hoe wetenschappers de toekomst zien. In hoofdstuk 4 heb ik het over de rechten van de natuur als opvolger van de rechten die wij als mensen hebben verworven. Een gamechanger van onze aanpak om de biodiversiteit en ons klimaat te redden.”

“Al met al wil ik met dit boek vooral laten zien dat we ons kopje niet moeten laten hangen, maar dat de natuur zowel lokaal als mondiaal binnen onze span of control ligt”, zo lezen we nog. “Ik neem je als lezer mee hoe een oude mijnstreek zich heeft kunnen ontwikkelen tot een heus Nationaal Park Hoge Kempen waar de natuur is gered en waar mensen weer een waardig perspectief hebben gekregen. Een park waar de natuur de ruimte wordt gelaten en waar buiten het park gasten worden ontvangen en verwend door trotse regiobewoners. Daarnaast laat ik zien dat hoe groot de uitdagingen rond klimaatverandering en biodiversiteit ook zijn, we nu moeten doorzetten.

‘The most dangerous worldview is the worldview of those who have not viewed the world’, (eigenl. de vertaling van “Die gefährlichste aller Weltanschauungen ist die Weltanschauung der Leute, welche die Welt nicht angeschaut haben” van Alexander von Humboldt/noot van stretto), zei de onlangs overleden Edward O. Wilson (1929-2021) (foto), de bioloog die wereldberoemd werd als topwetenschapper op het gebied van biodiversiteit en biogeografie. We moeten opener, breder en eerlijker naar de wereld om ons heen kijken. Niet meer denken in termen van zero sum, maar in termen van win-win. Niet meer alleen kijken naar de aap die bovenaan de rots zit, maar ook naar al die andere dieren en micro-organismen die de natuur vormgeven. Niet alleen maar denken in termen van strijd, maar in termen van samenwerken, precies zoals de natuur ons voordoet.”

Ignace Schops (°1964), een Vlaamse natuur- en milieubeschermer, die internationaal actief is, is deskundige op het gebied van herpetologie (de studie van reptielen en amfibieën), biodiversiteit en landschapszorg, en bezieler van het Nationaal Park Hoge Kempen. Hij studeerde aanvankelijk informatica, maar steeds meer aangetrokken door de natuur en meer bepaald door reptielen, volgde hij daarna een opleiding in de groene sector. Schops werd directeur van het Regionaal Landschap Kempen en Maasland en was van 2014 tot 2021, President van de prestigieuze EUROPARC Federation, het grootste netwerk voor natuur in Europa. Hij is eveneens full member van de EU chapter van de Club van Rome en ondervoorzitter van Natuurpunt vzw.

Ignace Schops Gered door de boomkikker De grote toekomst van mens en natuur 213 bladz. uitg. Lannoo Campus ISBN 978 94 014 8627 9