Charlotte Sohy (1887-1955) componeerde 35 werken voor alle muzikale formaties, die, afgezien van haar “Triptyque champêtre” op. 21, voor fluit, viool, altviool, cello en harp uit 1925, tot vandaag niet waren opgenomen. Ontdek hier, dankzij de vereniging “Elles- women composers”, de dirigente, Debora Waldman, en François-Henri Labey, de kleinzoon van Charlotte Sohy, haar muziek op 3 heel, heel originele cd’s, “Autour du Piano”, “Autour du Quatuor”, en “Autour de l’Orchestre”.

Charlotte Marie Louise Durey was de dochter van een industrieel en de nicht van de toekomstige componist van de Groupe des Six, Louis Durey. Ze kreeg een rijke en volledige opleiding, inclusief les piano en harmonie van Georges Marty, werd al vroeg in de muziekwereld geïntroduceerd en werd de vriendin van Nadia Boulanger en Mel Bonis. Ze vervolmaakte zich aan de Schola Cantorum, bij Alexandre Guilmant, en vervolgens bij Louis Vierne, orgel en bij Vincent d’Indy, compositie.

Daar ontmoette ze de componist, Marcel Labey (1875-1968) (foto), met wie ze in 1909, trouwde en met wie ze zeven kinderen kreeg. Ze organiseerden, in hun appartement aan de rue Greuze, muzieksessies waarop persoonlijkheden uit de wereld van de kunst zoals Marguerite de Saint-Marceaux (foto), de echtgenote van de beeldhouwer, René de Saint-Marceaux, werden uitgenodigd. Marcel Labey dirigeerde overigens in 1913, op een concert van de Société nationale de musique in de salle Gaveau, de première van haar Poème, op. 8, voor alt, bariton, koor en orkest uit 1911. Charlotte Sohy schreef ook toneelstukken en een roman en het libretto van het lyrisch drama, “Bérengère”, van haar man, gepubliceerd in 1912, onder de naam Sohy, een naam die ze haalde van haar grootvader langs moederszijde.

Charlotte Sohy componeerde vocale muziek, kamer- en pianomuziek, en orkestwerken, waaronder een Symphonie en ut dièse mineur, “Grande Guerre”, op. 10 (1914-1917), gecreëerd in Besançon door Debora Waldman. Deze uitgave bevat een uitzonderlijk mooi met tekeningen in kleur (van Lorène Gaydon), en foto’s, geïllustreerd boekje, met alle gezongen teksten en een verrijkende, uitvoerige beschrijving van de persoon, het leven en opgenomen werken van deze onbekende maar uitstekende componiste. Niet te missen!

Inhoud:

Autour du piano:

Marie-Laure Garnier, sopraan, David Kadouch, piano, Héloïse Luzzati, cello, Nikola Nikolov, viool, Célia Oneto Bensaid, piano, Xavier Phillips, cello, Marie Vermeulin, piano.

Fantaisie op. 3 (1907) pour piano – David Kadouch

Chants de la lande op. 4 (1908) pour mezzo-soprano et piano – Marie-Laure Garnier, Célia Oneto Bensaid

Sonate op. 6 (1909/1910) pour piano – Célia Oneto Bensaid

Octobre op. 23 n° 1 (1931) pour violoncelle et piano – Héloïse Luzzati, Célia Oneto Bensaid

Quatre Pièces romantiques op. 30 (1944) pour piano – Marie Vermeulin

Trio op. 24 (1931) pour violon, violoncelle et piano – Nikola Nikolov, Xavier Phillips, Célia Oneto Bensaid

Autour du Quatuor:

Quatuor Hermès, Omer Bouchez, Elise Liu, viool, Lou Yung-Hsin Chang, altviool, Yan Levionnois, cello, Mathilde Calderini, fluit, Constance Luzzati, harp.

Premier Quatuor op. 25 (1933) pour deux violons, alto et violoncelle – Quatuor Hermès

Deuxième Quatuor op. 33 (1945/1947) pour deux violons, alto et violoncelle – Quatuor Hermès

Triptyque champêtre op. 21 (1925) pour flûte, violon, alto, violoncelle et harpe –  Mathilde Calderini, Omer Bouchez, Lou Yung-Hsin Chang, Yan Levionnois, Constance Luzzati

Autour de l’Orchestre:

Orchestre national Avignon-Provence o.l.v. Debora Waldman, Marie Perbost, sopraan, Aude Extrémo, mezzosopraan, Cordelia Palm, viool solo

Trois Chants nostalgiques op. 7 (1910) pour mezzo-soprano et orchestre – Aude Extrémo

Deux Poèmes chantés op. 17 (1922) pour mezzo-soprano (ou baryton) et orchestre – Aude Extrémo

Thème varié op. 15 bis (1921) pour violon et orchestre – Cordelia Palm

Histoire sentimentale op. 34 (1952) pour orchestre à cordes et percussions Méditations op. 18

Charlotte Sohy Compositrice de la Belle Epoque 3 cd La Boîte à Pépites BAP 01.03