In 1831, produceerden Auber en zijn vaste librettist, Eugène Scribe, de opera, “Le Philtre”, dat zelfs Rossini’s “Le Comte Ory” overtrof door een landelijke omgeving weer te geven die niet bevolkt was met Arcadische herders maar met gewone plattelandsmensen in Baskenland. In de ensembles van het werk is de Frans-Italiaanse stijl van Auber te horen, terwijl de opera ook bruist van rijke aria’s, buffo-elementen en verrukkelijke cavatina’s. “Le Philtre” was dan ook een onverdeeld succes met 243 uitvoeringen en inspireerde zelfs “L’elisir d’amore” van Donizetti.

De muziek van Auber (1782-1871) straalde zowel zijn beminnelijke persoonlijkheid uit als de Parijse elegantie van zijn tijd. Alleen al zijn sprankelende en mooie ouvertures waren ooit zo beroemd als deze van Rossini en von Suppé. Het enorm succes van zijn opera’s resulteerde in een populariteit van zijn ouvertures die wedijverde met deze van Rossini. Na een poging tot een zakelijke carrière als kantoorbediende in Londen, wijdde Daniel-François-Esprit Auber (1782-1871) uit Caen, zich pas na zijn terugkeer naar Frankrijk, vanaf 1804 aan de muziek. Hij volgde les bij de pianist Ignaz Ladurner (ook de leraar van Alexandre Pierre François Boëly) en begon met het componeren van instrumentaal werk. Hij componeerde enkele concerti voor zijn vriend, de cellist Jacques-Michel Hurel de Lamare en een vioolconcerto voor Jacques Féréol Mazas. In 1805 ging zijn eerste opera, “L’Erreur d’un moment”, in première. Zijn eerste opera’s hadden weinig succes, maar in 1811 maakte zijn “Julie” zoveel indruk op Cherubini, dat hij Auber aanbood hem te begeleiden bij zijn verdere muziekstudies.

Aubers eerste belangrijk succes, “La Bergère châtelaine” (1820), maakte hem tot één van de meest vooraanstaande componisten van de Parijse Opéra-Comique. Na 1820 componeerde hij bijna jaarlijks een nieuwe opera. Eén van zijn opera’s uit die tijd, “Gustave III”, werd in 1859 trouwens door Verdi gebruikt voor het gelijkaardig personage in zijn “Un ballo in maschera”. Toen Auber ging samenwerken met de bekende librettist, Eugène Scribe (foto), volgde het ene succes na het andere. Het duo beheerste nl. van 1830-1850, de Franse opéra comique. Eén van hun grote successen was de opéra féerique, “Le cheval de bronze” (1835).In 1842 volgde Auber Cherubini op als directeur van het conservatorium in Parijs. Een uitvoering van zijn grand opéra “La Muette de Portici” (De Stomme van Portici) uit 1828, over de revolutie in Napels in 1647, leidde in 1830 tot de Belgische Opstand.

Van de vele opéra’s comiques die Auber componeerde, hield echter alleen “Fra Diavolo” (1830) repertoire. In een periode van vier decennia componeerde Liszt een reeks transcripties uit opera’s van Verdi en Auber. Aubers “La Muette de Portici” markeerde het begin van de Franse grand opéra, waarop Liszt reageerde met twee uitdagende versies van een tarantella. Ook zijn uitgebreide variaties op Aubers “La fiancée”, hebben hun eigen extraverte, virtuoze expressiviteit. Aubers briljante en energieke stijl brengt verhalen over romantiek, zowel rustiek als aristocratisch, met stemmingen die variëren van dramatische heldenmoed tot onstuimige ballroomdansen,allemaal geportretteerd met de kenmerkende charme die hem tot een vaandeldrager van muzikale stijl en goede smaak maakte.

Het verhaal van “Le Philtre” speelt zich af in Mauléon, in de 18^de eeuw. Guillaume, een jonge boerenknecht, is verliefd op Thérèsine, de mooie maar afstandelijke dame van het landhuis. Hij en zijn rivaal, de opschepperige sergeant Joli-Coeur, proberen allebei tevergeefs Thérèsine over te halen om met hen te trouwen. Wanhopig koopt Guillaume wat hij denkt dat een liefdesdrankje is van dokter Fontanarose, een reizende verkoper van gepatenteerde medicijnen en een charlatan. Om de toverdrank te betalen, voegt Guillaume zich bij het regiment van sergeant Joli-Coeur. Ondertussen ontdekken de dorpelingen dat de oom van Guillaume is overleden en hebben ze de jongeman al zijn geld nagelaten. Guillaume wordt meteen populair bij alle meisjes en is ervan overtuigd dat het drankje werkt. Thérèsine ontdekt dan dat Guillaume zich heeft aangemeld om genoeg geld te verdienen om een liefdesdrankje te kopen. Ze realiseert zich hoeveel hij van haar moet houden en koopt zijn inschrijvingspapieren terug. Als Jolicoeur terugkeert, legt Thérèsine hem uit dat ze met Guillaume gaat trouwen. Thérèsine en Guillaume vernemen dan dat Guillaume rijk is. Terwijl het paar zich verheugt over hun geluk, verlaat Fontanarose de stad met eer en dankbaarheid van alle kanten.

Tenor Patrick Kabongo, geboren in de Democratische Republiek Congo, ontving een studiebeurs voor het Koninklijk Conservatorium van Brussel en was van 2010 tot 2012 lid van de Opéra de Rouen, gevolgd door de Academie van de Parijse Opéra Comique. Van 2015 tot 2017 was hij lid van de Accademia del Maggio Musicale in Florence. Hij trad op in de wereldpremière van Le Mystère de l’écureuil bleu van Marc-Olivier Dupin in de Opéra Comique, en was ook te zien in de Opéra national du Rhin en het Théâtre des Champs-Élysées. Patrick Kabongo is bij talloze gelegenheden op het Rossini in Wildbad-festival verschenen.

De Mexicaanse bariton Emmanuel Franco maakte zijn debuut in het Badisches Staatstheater Karlsruhe in Le nozze di Figaro. Als huisartiest bij de Opéra Studio van de Opéra national du Rhin, heeft hij met tal van eminente dirigenten gewerkt en door heel Europa opgetreden, met optredens in Rossini’s L’equivoco stravagante in Wildbad. Franco studeerde aan het San Francisco Conservatory of Music en Dutch National Opera Academy. Andere engagementen zijn Il barbiere di Siviglia met Tijuana Opera en zijn debuut met Wexford Festival Opera. Hij nam Aliprando op in Matilde di Shabran, was Macacco in I tre gobbi van García in Kraków/Bad Wildbad, Dandini in Teatro Coccia en Germano in Verona.

Eugenio Di Lieto, geboren in Terracina, studeerde aan het Muziekconservatorium van Perugia, bij onder meer Gemma Bertagnolli, Gloria Banditelli en Federico Maria Sardelli, en ging later naar de Accademia van Teatro alla Scala. Hij speelde in verschillende producties in samenwerking met het Teatro Lirico Sperimentale in Spoleto, waaronder La Bohème. Hij trad ook op in operahuizen en concertzalen in heel Italië en in het buitenland, Mozarts Requiem in Turijn en Mumbai, La Cenerentola op het Cortona Mix Festival en in Florence, Puccini’s Il trittico in Florence, La Bohème in Messina en Tirana en L’Italiana in Algeri in heel Frankrijk.

Het Krakau Filharmonisch Orkest werd opgericht in februari 1945. Van 1988 tot 1990 was Krzysztof Penderecki artistiek leider. Het orkest trad ook op met vooraanstaande solisten, waaronder Yehudi Menuhin, Arthur Rubinstein, Igor en David Oistrakh, Sviatoslav Richter, Arturo Benedetti Michelangeli, Bella Davidovich, Maurizio Pollini, Mstislav Rostropovich, Nigel Kennedy, Emanuel Axe, Yo-Yo Ma en Gidon Kremer. Het orkest trad ook op in grote internationale concertzalen en heeft een breed repertoire, waaronder belangrijke werken van hedendaagse Poolse componisten.
Het bekroonde Kraków Philharmonic Chorus werd in 1950 erkend als een professioneel ensemble en presenteert een rijk repertoire, waaronder oratoria, opera en a capella-stukken, variërend van de 17e eeuw tot hedendaagse muziek. Het koor heeft veel deelgenomen aan tal van internationale festivals, en trad ook op met vele prestigieuze Europese orkesten.

Na het voltooien van zijn studies compositie, piano en directie aan het Conservatorio di Santa Cecilia in Rome en aan de Royal Academy of Music in Kopenhagen, vervolgde Luciano Acocella zijn opleiding aan de Accademia Musicale Chigiana in Siena, de Accademia Nazionale di Santa Cecilia in Rome, en volgde de Kondrashin masterclass dirigeren in Hilversum. Hij studeerde ook klassieke literatuur en musicologie aan de La Sapienza Universiteit in Rome. In 1996 won hij de International Prokofjev en Dimitri Mitropoulos dirigeerwedstrijden, wat leidde tot zijn aanstelling als assistent van Daniele Gatti. Hij heeft veel gedirigeerd in Europa, Azië en de Verenigde Staten en kreeg lovende kritieken. Tussen 2011 en 2015 was hij algemeen muziekdirecteur van de Opéra de Rouen-Haute Normandie.

Rolverdeling:

Patrick Kabongo, Guillmaume, tenor

Emmanuel Franco, Joli-Coeur, bariton

Eugenio Di Lieto, Fontanarose, bas

Luiza Fatyol, Térézine, sopraan

Adina Vilichi, Jeannette, sopraan

Auber Le Philtre Kabongo, Franco, Di Lieto, Fatyol,  Vilichi, Kraków Philharmonic Chorus and Orchestra, Luciano Acocella 2 cd Naxos 8660514-15