Antonín Dvořák verwierf internationale bekendheid met succesvolle en populaire werken in veel verschillende genres. Het symfonisch karakter en de prachtige melodische vindingrijkheid van zijn magistraal celloconcerto bv. maakten dit concerto tot een van zijn meest geliefde en vaak uitgevoerde werken. Het Rondo, op. 94 dankt zijn Slavisch karakter aan de populaire melodie waarop het is gebaseerd, terwijl het betoverend “Waldesruhe” en het ontroerend lied, “Laßt mich allein”, arrangementen zijn van Enrico Dindo. De 4 composities worden op deze cd uitgevoerd door de bekroonde cellist, Enrico Dindo, door Rostropovich geroemd om zijn buitengewone klank, ‘vloeiend als een schitterende, Italiaanse stem’.

Antonin Dvořák componeerde zijn celloconcerto tussen 1894 en 1895 toen hij les gaf aan het net opgericht Conservatorium van New York. Hanuš Wihan, de cellist van het Boheems Strijkkwartet, had hem al een tijdje gevraagd om een concerto voor zijn instrument te willen componeren, maar Dvořák was terughoudend. Er was tot dan toe een reden voor Dvořáks restrictie, aangezien het componeren voor cello en orkest toen nog als een moeilijke combinatie werd beschouwd. De impuls kwam nadat hij in 1894 de wereldpremière van het tweede celloconcerto van zijn collega aan het conservatorium, de Ierse cellist en componist Victor Herbert (1859-1924), meemaakte, waar hij erg onder de indruk van was.

Het concerto is een groots werk, vol betoverende melodieën en virtuoze delen die goed geïntegreerd zijn in de drie bewegingen. Maar de grootsheid verbergt een aangrijpende persoonlijke noot, die terug gaat tot de tijd dat hij aan de compositie begon. Zijn schoonzuster Josefina Kaunic, had ooit Dvořáks huwelijksvoorstel geweigerd. Toen ze overleed herzag Dvořák de coda van de laatste beweging. Ter herdenking aan Josefina verving hij het oorspronkelijke, optimistischer deel van de finale door een lied dat hij eerder had gecomponeerd, en die tot de favorieten van Josefina behoorde. In een soort synthese combineerde hij uiteindelijk het hoofdthema van de eerste beweging met de melodie van zijn lied als herinnering aan haar.

Toen Dvořák met Wihan toerde, realiseerde hij zich dat er niet echt een significant solo stuk was voor cello. Dus componeerde hij zelf een werk voor piano en cello, met name om de capaciteiten van Wihan te laten horen. Behalve het Rondo in sol klein op. 94 zijn de andere composities op deze cd, arrangementen van muziek die hij oorspronkelijk voor andere instrumenten componeerde. “Waldesruhe” bv. was oorspronkelijk voor pianoduet gecomponeerd. Dvořák componeerde dit pianoduet in 1883-1884. Tien jaar later transcribeerde hij de vijfde beweging van die cyclus voor cello en piano, opnieuw voor zijn vriend en cellist, Hanuš Wihan. Dit arrangement, bedoeld voor zijn afscheidsconcert voor hij naar Amerika vertrok, werd populair. Daarom maakte Dvořák (een jaar later) een nieuw arrangement voor cello en orkest met extra kleur en spanning. Deze onthulde volop de mogelijkheden van de cello als een mooi en veelzijdig melodie-instrument.

De Italiaanse cellist en dirigent, Enrico Dindo (1965), geboren in een familie van muzikanten, begon cello te studeren op zesjarige leeftijd en studeerde af aan het Giuseppe Verdi Conservatorium in Turijn. Op 22-jarige leeftijd werd hij de eerste solo-cellist van het orkest van het Teatro alla Scala in Milaan, een rol die hij tot 1998 zou vervullen. Na zich te hebben geperfectioneerd bij de cellist, Antonio Janigro (1918-1989 ), de oprichter in 1953, van de Zagrebse kamergroep, I Solisti, begon zijn activiteit als solist, dankzij het winnen in 1997, van de eerste prijs op de Mstislav Rostropovich – wedstrijd in Parijs, waarna hij optrad in vele landen met prestigieuze orkesten. Hij is muzikaal leider van het kamerensemble “I Solisti di Pavia”, dankzij hem, opgericht in december 2001, en van het HRT Symfonie Orkest van Zagreb. Hij is professor cello aan het Conservatorio della Svizzera Italiana in Lugano, de Pavia Cello Academy, de Tibor Varga Academie van Sion en van de Gardameer Internationale Muziek Master Zomercursussen. De cello die Dindo bespeelt is een Pietro Giacomo Rogeri (ex Piatti) uit 1717, van de Pro Canale Foundation.

Tracklist:

Cello Concerto in B minor, Op. 104

Klid – Waldesruhe Adagio for cello and orchestra, Op. 68 No. 5

Rondo in G minor for cello & orchestra, Op. 94, B. 181

Lasst mich allein Lied Op. 82: No. 1,

Dvořák Cello Concerto Rondo Klid – Waldesruhe Lasst mich allein Lied Enrico Dindo (cello), Orchestra della Toscana, Daniele Rustioni cd Dynamic CDS7977