Mauro D’Alay (ca. 1687-1757) was de favoriete violist van Elisabetta Maria Farnese (Isabel de Farnesio), de koningin van Spanje. Zijn bekendheid als violist en componist bracht hem door heel Europa en hij was jarenlang werkzaam aan het prestigieuze hof van Filips V van Spanje. Net als bij de Concertos, Op. 1 (Dynamic CDS7892.02) bevatten deze opnames wereldpremières van manuscripten die voornamelijk in de Dresden Sächsische Landesbibliothek bewaard worden.
Er is weinig bekend over de carrière van Mauro D’Alay (Maurino), behalve dat hij in de periode 1712-1726 en 1730-1739, verbonden was aan de kathedraal van Santa Maria della Steccata van Parma. In 1714, vergezelde hij prinses Elisabetta Farnese naar Madrid ter gelegenheid van haar huwelijk met de Spaanse koning Filips V, waar hij lange tijd verbleef. Elisabetta Farnese schonk hem in 1718, de beroemde “San Lorenzo” Stradivarius en hij ondernam reizen buiten Italië, vooral naar Londen (1726-1728), waar hij zijn cantate “Amo Deliso e ver” uitvoerde met de bekende zangeres, Faustina Bordoni. In Duitsland had hij contact met Johann Adolf Hasse.
De concerti van Mauro D’Alay waren formeel gebaseerd op deze van Vivaldi, maar D’Alay’s stijl was vrijer, waarbij hij soms een meer ‘moderne’ galante stijl hanteerde zoals in de 2 concerti, gewijd aan de beroemde Venetiaanse violiste, ‘Maestra’ Anna Maria della Pietà. De exacte geboortedatum van deze violiste is niet bekend, omdat ze wees was in het Ospedale della Pietà in Venetië. Ze heette Anna Maria, maar werd later ook bekend als Anna Maria dal Violin. Tegen de tijd dat ze acht was, kwam haar muzikaal talent onder de aandacht van het schoolhoofd, Antonio Vivaldi. Ze kreeg les van Vivaldi, en werd op haar beurt, de lerares van Chiara della Pietà en Santa della Pietà.
Als vioolsoliste behoorde het tot haar taak om op zaterdagen en zondagen op te treden tijdens de bekende kerkconcerten van het Ospedali, waarmee ze populair werd bij het publiek. Veel van de concerti die Antonio Vivaldi componeerde, werden speciaal voor Anna Maria gecomponeerd. Ze bleef haar hele leven in het weeshuis en haar muziek trok de aandacht van toeristen die Venetië bezochten. Naast viool, speelde ze ook viola d’amore, luit, hobo, mandoline, theorbe en klavecimbel. Een anonieme dichter schreef dat “als ze speelde, er engelen in de buurt zweefden”. In 1720, op 24-jarige leeftijd, werd ze “Maestra” genoemd, en in 1737, had Anna Maria het statuut van maestra di violino en maestra di coro bereikt. Anna Maria componeerde ook zelf en trad meer dan 60 jaar op in het openbaar. Ze overleed in Venetië in 1782.
De Italiaanse violist, Luca Fanfoni (1964), professor viool aan het Parma Conservatorium “Arrigo Boito”, begon op jonge leeftijd viool te studeren in zijn geboortestad Parma bij Giuseppe Alessandri en vervolgde zijn studie aan het Giuseppe Verdi Conservatorium in Milaan bij Gigino Maestri. Op zeer jonge leeftijd won hij de eerste prijs op het Internationale Concours van Stresa, de eerste prijs op het Nationale Concours van Pescara en de eerste prijs op het Nationale Concours van Vittorio Veneto. Luca Fanfoni studeerde vijf jaar bij Salvatore Accardo aan de W. Stauffer Foundation van Cremona en nam deel aan tal van internationale wedstrijden, waar hij in 1988 de eerste prijs won op de internationale wedstrijd Romano Romanini en de internationale wedstrijd Giovan-Batiste Viotti van Vercelli in 1987 en de Enrico Costa-prijs in 1989 op de internationale wedstrijd Niccolò Paganini van Genua.
Mauro D’Alay The Dresden Concertos for violin, strings and organ Daniele Fanfoni Luca Fanfoni Reale Concerto cd Dynamic CDS7982