Na te zijn gevlucht voor het nazisme, schreef Harry graaf Kessler (1868-1937) in Palma de Mallorca, op basis van zijn dagboeken, zijn memoires. Het werd een reis door de vroege 20ste eeuw, langs kunst, theater en politiek, waarin hij terugblikte op zijn kosmopolitisch, modern leven.

Als u over de opera “Der Rosenkavalier” of over het ballet, “Die Josephslegende” van Richard Strauss leest, verneemt u dat de libretti  geschreven werden door Hugo von Hofmannsthal, in samenwerking met Harry Graf Kessler. Maar, wie was die Harry graaf Kessler eigenlijk ? Harry Kessler (foto) was de zoon van een bankier. Hij groeide op in Parijs, ging op internaat in Engeland, werd officier bij de Ulanen en werd een intellectuele dandy, in wiens leven politiek en kunst centraal stonden.

Hij studeerde rechten en kunstgeschiedenis in Bonn en in Leipzig, en werd in Berlijn, redacteur van het Jugendstil-tijdschrift PAN. Hij werd museumdirecteur van het “Museum für Kunst und Kunstgewerbe” in Weimar, richtte de “Deutscher Künstlerbund” op en publiceerde in 1908, “Impressionisten: die Begründer der modernen Malerei in ihren Hauptwerken”.

Enerzijds weigerde hij zich te plooien naar de regels van de aristocratie en werd hij ondanks zijn opleiding tot officier, een overtuigd pacifist. Anderzijds stond hij ver af van het bohemien leven van de kunstenaars wier gezelschap hij zocht. Hij verdedigde de kunst tegen elke vorm van politieke inmenging, bond zich als mecenas, minnaar van mannen, uitgever, denker en schrijver, aan niemand, en leefde geenszins volgens andermans verwachtingen. Harry graaf Kessler wilde nl. een nieuwe mens zijn. De moderne tijd met zijn grenzeloze mogelijkheden en onontgonnen verleidingen was zijn laboratorium.

Deze kosmopoliet en kunstpromotor, stond na de Eerste Wereldoorlog in contact met tal van grote politici, industriëlen, denkers en kunstenaars van zijn tijd: Walther Rathenau, wiens biografie hij schreef, (“Walther Rathenau. Sein Leben und sein Werk” , Berlin 1928), Elisabeth, de zuster van Friedrich Nietzsche, Gerhart Hauptmann, Rainer Maria Rilke, Kurt Weill en George Grosz. In 1924, was hij medeoprichter van de Duitse Democratische Partij, haalde Henry Van de Velde naar Weimar waarmee de basis voor het Bauhaus werd gelegd, liet Josephine Baker in zijn studeerkamer dansen en was bevriend met Isadora Duncan.

Hij werkte samen met Einstein in de pacifistische beweging en in het theater werkte hij met grootheden als Richard Strauss, Hugo von Hofmannsthal en Nijinski. Kessler hield van 1880 tot aan zijn overlijden in 1937, dagboeken bij van zijn veelbewogen en excentriek leven met gedetailleerde portretten van de grootheden die hij kende. In “De man met de panamahoed”, neemt Rudi Meulemans u op meeslepende wijze, mee doorheen de wereld van deze fascinerende figuur. Niet te missen!

Rudi Meulemans leidde al vijfentwintig jaar zijn eigen theatergezelschap De Parade toen hij zich volledig op schrijven toelegde. Zijn literaire non-fictiedebuut Voorbij de grenzen. Een reis door een verborgen schrijversleven werd meteen jubelend ontvangen. Als theatermaker regisseerde hij meer dan vijfendertig producties, veelal bestaande uit eigen teksten. Een selectie van deze toneelstukken verscheen in de bundel Verzameld. In 2020, verscheen “Een ander leven. Een reis in de voetsporen van Vita Sackville-West, Harold Nicolson en James Lee-Milne” (foto). Meulemans woont en werkt in Antwerpen.

Rudi Meulemans De man met de panamahoed Harry graaf Kessler: kroongetuige van de moderne tijd  381 bladz. geïllustreerd uitg. De Bezige Bij ISBN 9789403137711