Het ensemble Ratas de viejo mundo laat ons kennismaken met de rijkdom van het muzikaal erfgoed van Parma, dat zich in de 16e eeuw onder de Farnese tot een toonaangevend muzikaal centrum ontwikkelde. Aan het Farnese hof verwierven Vlaamse musici als Cipriano de Rore of Josquin Persoens grote faam en hadden zij een beslissende invloed op de ontwikkeling van de instrumentale muziek en het madrigaal.

Parma was al sinds de middeleeuwen een belangrijk muzikaal centrum, maar het was in het midden van de 16e eeuw dat de stad een hoogtepunt bereikte als een toonaangevend muzikaal centrum. Twee belangrijke gebeurtenissen leidden tot de opkomst van zijn muziekscene: het huwelijk van Margareta van Parma en Ottavio Farnese (foto’s), en de toekenning van de titel van hertog aan de vader van Ottavio, Pier Luigi. Aan het Farnese hof droegen Vlaamse musici zoals Cipriano de Rore, Josquin Persoens en Gottfried Palmarts, bij aan de ontwikkeling van de instrumentale muziek en het madrigaal. Ervaar de rijkdom van Parma’s muzikaal erfgoed met deze release, met werken van deze legendarische componisten en hun Italiaanse tijdgenoten.

Op het programma staat werk van Cipriano de Rore (1516-1565), Lorenzini del Liuto (??-1608), Pietro Pontio (1532-1596), Fabricio Dentice (1530-1581), Claudio Merulo (1533-1604), Giaches de Wert (1535-1596), Santino Garsi da Parma (1542-1604), Gottfried Palmarts (periode 1576-1578), Josquino Persoens (1530-1590) en Giorgio Mainerio (1545-1582).

Cipriano de Rore (ca.1515-1565) bv., afkomstig uit Ronse, was een representatieve vertegenwoordiger van de generatie Nederlandse polyfonisten na Josquin, die in Italië werkten en wier muziek bepalend was voor de ontwikkeling van de muziek van de laat Renaissance. De Rore was bv. tussen 1542 en 1546 in Brescia. Cypriano de Rore was één van de meest vooraanstaande componisten van Italiaanse madrigalen, meer nog, hij was eigenlijk het bekendst voor zijn Italiaanse “madrigali di pianto e furore”.

Na een vermoedelijk verblijf in Venetië in de kring van Willaert werd hij kapelmeester aan het hof van Ercole II d’Este, hertog van Ferrara. Tussen 1560 en 1563 was hij in dienst van Margaretha van Parma in Brussel en van haar echtgenoot Ottaviano Farnese in Parma, en zou vervolgens opvolger geweest zijn van Willaert als kapelmeester van de San Marco in Venetië. Hij was opnieuw in dienst van Farnese in Parma tot zijn overlijden in Parma in september 1565. Waarschijnlijk reisde hij onder de bescherming van Margaretha van Parma, in de eerste helft van de 16de eeuw, naar Ferrara. Zijn madrigaal “Mentre lumi maggior” zou trouwens naar men aanneemt, een lofzang zijn op Margaretha van Parma en haar echtgenoot Ottaviano Farnese.

Giaches de Wert was eerst koorknaap in de kapel van Maria di Cardona in Napels en werd daarna een leerling van Cypriano de Rore aan het hof van de Ercole II d’Este (foto) in Ferrara (circa 1550–1555). Vervolgens was hij korte tijd verbonden aan de hoven van Novellara, Mantua en Parma. In 1565 kwam de Wert in dienst van Guglielmo I Gonzaga in Mantua en werd koormeester van de hertogelijke kapel van S. Barbara waar hij verbleef tot 1592. Hij werd opgevolgd door Gastoldi. Ook zijn privéleven was stormachtig. In de jaren 1580 was hij samen met Luzzasco Luzzaschi en Luca Marenzio, één van de leiders in de ontwikkeling van de nieuwe, expressieve, emotioneel intense stijl van het madrigaal, een stijl die culmineerde in het werk van Claudio Monteverdi en Carlo Gesualdo.

Floris De Rycker studeerde luit bij Philippe Malfeyt. Daarna aan het conservatorium van Brussel en aan het Lemmensinstituut waar hij een voortgezette opleiding luit en een meestergraad kamermuziek behaalde. Hij werd geselecteerd door de Marco Fodella Fondazione om een jaar in Milaan les te volgen bij Paul Beier. Ondertussen heeft Floris een indrukwekkende instrumentencollectie opgebouwd en is hij een veelgevraagd solist op renaissance- en barokgitaar, renaissance- en barokluit, vihuela, aartsluit en theorbe

Daarnaast wordt Floris als specialist in historische tokkelinstrumenten regelmatig uitgenodigd om mee te werken aan theaterproducties, cd-opnames en concerten door o.a. Graindelavoix (Muntagna Nera, Poissance d’Amours, La Magdalene, Cecus, Motets, Saint-Amour 2012), La Caccia (Senfl, Musici Segreti), RedHerring, het voormalige Capilla Flamenca (Cock Robin, 12×12), Sarada (Lust hab ich, O Rosa bella, Alexander Agricola), FroeFroe (Tropoï), de Vlaamse Opera (Messiah), het Paleis (Nina Nina), NTGent (Het Leven een Droom), Muziektheater Transparant (L’Orfeo, Sestina), Laika en de dagen (Floris en Blancefloer).

Music at the Farnese court in Renaissance Parma Floris De Rycker Ratas del viejo mundo cd passacaille1138