“Essex Dogs” is het fictiedebuut van de bestsellerauteur, gerenommeerd historicus en televisiemaker Dan Jones. Als een van de populairste historici van deze tijd verbeeldt hij met zijn onvergetelijke personages de grimmige realiteit van middeleeuwse oorlog. Een krachtig staaltje militaire fictie, geworteld in historisch nauwkeurige kennis van de eerste dagen van de Honderdjarige Oorlog, een reeks oorlogen, gevoerd van 1337 tot 1453, tussen het huis Valois en het huis Plantagenet/Anjou.

Het huis Plantagenet, afgeleid van Planta genesta (brem), de bijnaam van Godfried V van Anjou, de stamvader van het geslacht, regeerde van 1154 tot 1485 over het koninkrijk Engeland. Richard van York, de vader van de koningen, Eduard IV en Richard III, voerde vanaf ca. 1448 deze geslachtsnaam. De familie veroverde Wales en Ierland en regeerde daarnaast over Normandië, Aquitanië, Maine, Anjou, Touraine, Gascogne en Saintonge. Deze Franse bezittingen gingen weliswaar tijdens de Honderdjarige Oorlog (van 1337 tot 1453) verloren. In de 15de eeuw viel het huis Plantagenet uiteen in het huis York en het huis Lancaster, die elkaar de Engelse troon betwistten tijdens de Rozenoorlogen (1455 tot 1485). Deze oorlogen eindigden in 1485 met het aantreden van de eerste vorst uit het Huis Tudor, Hendrik VII, waarmee er een eind kwam aan de dynastie van de Plantagenets. De laatste directe mannelijke afstammeling van de Plantagenets, Eduard Plantagenet, werd in 1499 geëxecuteerd door Hendrik VII, en zijn zuster Margaretha Pole, werd in 1541 door Hendrik VIII ter dood gebracht.

De Essex Dogs landen in Normandië. Deze groep huurlingen zal veertig dagen vechten voor de Engelse koning Edward in de strijd tegen zijn valse neef Filips. Hun kleine sloep heeft de Franse kust nog niet bereikt of de eerste pijlen scheren door de lucht. Op de klif rechts van hen wordt een vuur ontstoken. De doorgewinterde Loveday hóórt de Fransen nog voor hij ze ziet: twee eenheden, misschien meer, met hun kruisbogen in de aanslag. Een van zijn mannen toont hun, op zijn Schots, zijn blote achterste. De strijd die naties zal smeden was begonnen.

Koning Eduard beëindigde de veldtocht uiteindelijk met het Beleg van Calais, dat na elf maanden viel. Daardoor zou Noord-Frankrijk nog tweehonderd jaar in Engelse handen blijven. De slag vestigde ook de langboog als dominant wapen op het West-Europese slagveld. Engelse en Welsche boogschutters dienden in Italië als huurlingen in grote aantallen, en sommigen werden zelfs ingehuurd in Hongarije.

Op 12 juli 1346, tijdens de beginjaren van de Honderdjarige Oorlog, landden 10 mannen op de stranden van Saint-Vaast-la-Hougue in Normandië. Ze noemden zichzelf de Essex Dogs: een onhandelbaar peloton boogschutters en strijders onder leiding van een door de strijd gehavende kapitein wiens beste dagen voorbij waren. De strijd om de troon van het grootste koninkrijk van West-Europa was begonnen. Op weg naar steeds dieper vijandelijk gebied in de richting van Crécy, wist deze groep dat ze op weg waren om een strijd te voeren die naties zou smeden en de structuur van mensenlevens zou vormen. Maar eerst moesten ze een bloedige oorlog overleven waarin geen regels waren…

De Essex Dogs werden geleid door Loveday FitzTalbot, een vervaagde veteraan die worstelde met diepe persoonlijke verliezen. De Dogs, een kleurrijke en tegendraadse mix van Engels, Welsh en Schots, varieerden van een temperamentvolle Father, wiens dagen van prediken al lang voorbij waren toen hij een hersenbeschadiging opliep door een vallende dakpan, tot Romford, een jonge, zelfverzekerde boogschutter. Hun taak in Normandië was om eerst de vijand te vinden, wat niet altijd gemakkelijk was gezien “de ingenieuze Franse tactiek om te vluchten bij de eerste aanblik van problemen”, en ze vervolgens op de vlucht te jagen. Als de Engelse en Franse legers elkaar ontmoetten, zoals in Caen, vloeide er bloed. Loveday, die zowel op zijn verstand als op zijn zwaard moest vertrouwen om te overleven, kampte echter ook met zijn geweten.

Geworteld in historische nauwkeurigheid en verteld door een onvergetelijke cast, toont “Essex Dogs” de grimmige realiteit van een middeleeuwse oorlog. Ondanks al het geweld bruist het boek ook van zwarte humor. Jones is trouwens op zijn best als humor en geweld samenkomen: “Het hoofd vloog eraf, tuimelde een keer in de lucht en landde bij Loveday’s gezicht, zodat ze bijna neus aan neus stonden. Zijn ogen leken enorm groot te worden, daarna fladderden de oogleden dicht”. Tegen alle verwachtingen in is het terughalen van de publiekelijk tentoongestelde schedels van drie ridders in Parijs een onderneming die net zo leuk is als een goede overvalscène. Essex Dogs werd vertaald door Willem Paassen en Wilma Paalman. Een aanrader.

Dan Jones (1981) is een Britse historicus, journalist, tv-presentator en schrijver. Hij schreef meer dan zeven boeken, waaronder ‘De Tempeliers’, ‘De kruisvaarders’ en ‘Vorsten van Albion’. Samen met Marina Amaral maakte hij de fotoboeken ‘De tijd in kleur’ en ‘Wereld in vlammen’. Van zijn boeken, waaronder The Plantagenets, Magna Carta, The Templars en The Colour of Time, zijn wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Hij heeft tientallen tv-shows geschreven en gehost, waaronder de veelgeprezen Netflix/Channel 5-serie ‘Secrets of Great British Castles’. Tien jaar lang schreef Dan een wekelijkse column voor de London Evening Standard en zijn teksten verschenen ook in kranten en tijdschriften, waaronder The Sunday Times, The Daily Telegraph, The Wall Street Journal, Smithsonian, GQ en The Spectator.

Dan Jones De Essex Dogs Crécy trilogie Reeksnummer: nr. 1 400 bladz uitg. Omniboek ISBN9789401919777