Guy de la Bédoyère schreef een indrukwekkend en meeslepend boek over de keizerlijke lijfwacht van het oude Rome, de selecte groep soldaten, die de macht hadden om de keizers te maken of te vernietigen…

In ‘De pretoriaanse garde’ beschrijft Guy de la Bédoyère de geschiedenis van de in 27 v.Chr. door Augustus opgerichte keizerlijke lijfwacht, die belast was met de bescherming van de zowel de keizer als zijn familie. Door de eeuwen heen bleken de leden niet alleen beschermers en handhavers, maar ook belangrijke politieke spelers. Keizers aan wie ze loyaal waren, maakten ze groot, en keizers die hen niet bevielen, brachten ze meedogenloos ten val, onder wie Caligula, Nero en Pertinax. De macht van de garde was in bepaalde tijden zo groot dat alleen de hoogstbiedende kandidaat keizer kon worden. Guy de la Bédoyère biedt een meeslepende eerste volledige verhalende geschiedenis van de pretorianen, wier gevaarlijke ambities pas ophielden toen keizer Constantijn hen definitief ontbond. Pretorianen van elke rang komen aan bod in deze brede weergave van de pretoriaanse tijd, waarin De la Bédoyère een nieuw licht werpt op oorlog, wetgeving en de politiek in het Romeinse Rijk.

Guy de la Bédoyère introduceert pretorianen van alle echelons, van prefecten en boodschappers tot artillerie-experts en beulen. Hij onderzoekt de delicate positie van keizers voor wie prestige en bedrog de enige verdediging waren tegen lijfwachten die hongerden naar macht. Door fascinerende details samen te vouwen tot een brede beoordeling van het Praetoriaanse tijdperk, werpt de auteur een nieuw licht op het uitoefenen van macht in de grootste van de oude wereldrijken.

“De ambities van de pretorianen, en van hun prefecten”, schrijft de auteur, “groeiden en vulden de leemten die inadequate of kwetsbare heersers lieten ontstaan. Zo maakte de zelf opgelegde ballingschap van Tiberius op Capri het mogelijk dat de pretoriaanse prefect Sejanus zelf keizer probeerde te worden. De rampzalige regering van Caligula van 37 tot 41 leidde ertoe dat hij vermoord werd en dat de garde met Claudius zijn eigen keizer aanstelde. Verlies van de steun van de garde speelde een belangrijke rol bij de opgave van Nero en diens zelfmoord in 68. Tijdens de burgeroorlog van 68-69 speelde de garde een cruciale rol in het gevecht van de rivalen om het rijk.” “In de tweede eeuw n.Chr.”, vervolgt hij, “zorgde de opeenvolging van krachtige en effectieve heersers ervoor dat de pretorianen van 98 tot 180 nauwelijks in de antieke bronnen voorkomen. Tijdens de ontaardende regering van Commodus (180-192) kwamen de gardisten weer op de voorgrond te staan, en het was hun gedrag dat tot de moord op Pertinax en de korte en onwaardige heerschappij van Didius Julianus leidde. In grillige en roerige tijden traden de pretorianen op als aanjagers en opportunisten, en hun prefecten als hoofdrolspelers, ten goede of ten kwade”.

De nadruk ligt op de instelling en haar rol, formatie, structuur, omstandigheden, inzet, leiderschap en ervaringen binnen de narratieve context van de geschiedenis van het Romeinse keizerrijk. Het bronnenmateriaal is complex en incompleet omdat de pretoriaanse garde slechts nu en dan in oude bronnen opduikt. Heel veel is onbekend en zal dat waarschijnlijk ook blijven. “Praetorian, The Rise and Fall of Rome’s Imperial Bodyguard” werd vertaald door Roelof Posthuma.

Guy Martyn Thorold Huchet de la Bédoyère (1957) is een Britse historicus die veel heeft gepubliceerd over Romeins Groot-Brittannië en andere onderwerpen, en die vanaf 1998, regelmatig verscheen in de archeologische televisieserie Time Team van Channel 4. Ondanks zijn Franse achternaam is de afkomst van de la Bédoyère’s vader voornamelijk Engels, Anglo-Iers en Schots. Een groot deel behoort overigens tot de oude Lincolnshire- familie van Thorold-baronetten, evenals de hertogen van Manchester en de graven van Salisbury. Zijn speciale interesses, afgezien van het Romeinse rijk en het Romeinse Groot-Brittannië, omvatten munten (oud en modern) en de geschriften van Samuel Pepys en John Evelyn. Hij is een Fellow van de Royal Numismatic Society , een Fellow van de Society of Antiquaries of London en een Fellow van de Historical Association.

In 1997 ontdekte hij dat de opstandige Romeins-Britse keizer Carausius (286–293 n.Chr.) op zijn munten expliciet had verwezen naar regels uit poëzie van de dichter Vergilius, wat als een belangrijke ontdekking in de geschiedenis van die periode werd beschouwd. Tussen 2007 en 2016 gaf de la Bédoyère zijn fulltime freelance werk als schrijver en presentator op om les te geven aan de Kesteven and Sleaford High School in Sleaford, Lincolnshire. Na een opleiding aan het Graduate Teacher Program specialiseerde hij zich in het doceren van Moderne Geschiedenis en Klassieke Beschaving.

Guy de la Bédoyère De pretoriaanse garde – Opkomst en ondergang van de keizerlijke lijfwacht in Rome 381 bladz. geïllustreerd uitg. Omniboek ISBN 9789401919463