“Porter & Gershwin on Harmonica – Antonio Serrano”, op het label MarchVivo. Schitterend! | Stretto – Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.

Deze live-opname brengt een selectie samen van werken uit twee concerten gegeven in de Fundación Juan March in Madrid door Antonio Serrano, begeleid door de pianisten Federico Lechner (22 november 2014) en Ignasi Terraza (27 november 2021). In deze recitals demonstreerde Serrano zijn virtuoze beheersing van de mondharmonica, een instrument dat een enorm invloedrijke rol heeft gespeeld in de geschiedenis van de jazz. De memorabele muziek van twee belangrijke componisten als Cole Porter en George Gershwin krijgt in de handen van Antonio Serrano een nieuwe creatieve dimensie.

Op het programma staat werk van Cole Porter (1891-1964), George Gershwin (1898-1937), Antonio Serrano (1974) en Miles Davis (1926-1991). De impact die George Gershwin (foto) had op de Amerikaanse cultuur was niet te overzien. Op 25-jarige leeftijd veroverde hij de concertwereld met zijn baanbrekende Rhapsody in Blue, en slechts 13 jaar later overleed hij na een operatie om een hersentumor te verwijderen. Maar in die tragisch korte tijd was hij een soort muzikale caleidoscoop geworden van Amerika, van een smeltkroes van blues en grootstedelijke waanzin. “They All Laughed”, op tekst van broer Ira, was een van Gershwins laatste nummers, gecomponeerd voor de film “Shall We Dance” uit 1937, gezongen door Ginger Rogers tijdens een duizelingwekkend dansnummer met Fred Astaire.

Een andere klassieker van de gebroeders Gershwin, “Someone to Watch Over Me”, komt uit hun musical uit 1926 “Oh, Kay!”, en werd oorspronkelijk op Broadway gezongen door Gertrude Lawrence voor een teddybeer. In overeenstemming met de oorspronkelijke instructies van Gershwin, werd het eerst uitgevoerd in een ‘snelle en jazzy’ stijl – het was Lawrence’s studio-opname van het volgende jaar die de tendens naar een meer ontspannen tempo op gang bracht. Het laatste nummer van de gebroeders Gershwin, “Our Love is Here to Stay”, werd voor het eerst ingekort gehoord in The Goldwyn Follies uit 1937, en ontving pas het volledige nummer door Gene Kelly in “An American in Paris”, dat zes Academy Awards won.

De klassiek geschoolde componist-tekstschrijver Cole Porter (1891-1964) componeerde onsterfelijke nummers als “I Get a Kick Out of You”, “I’ve Got You Under My Skin” en “Night and Day”. “Ev’rytime We Say Goodbye” begon als een opvallend nummer in een Billy Rose musical revue uit 1944 getiteld “Seven Lively Arts”, gezongen door Nan Wynn, beroemd vanwege het dubben van Rita Hayworths zangstem in verschillende films. Voor velen onbekend, maar het idiomatisch potentieel van de mondharmonica wordt volledig onthuld in deze opname, waardoor een ongewone geluidswereld ontstaat die de luisterervaring zal transformeren voor degenen die nieuwsgierig genoeg zijn om erin te duiken.

Antonio Serrano, geboren in 1974 in Madrid als zoon van een vader uit Jaén en een moeder uit Uruguay, begon zijn muzikale studie toen hij zeven jaar oud was. Zijn relatie met jazz begon na het ontdekken van oude opnames van Louis Armstrong en de Belgische harmonicaspeler en gitarist Toots Thielemans. Hij studeerde moderne harmonie bij de prestigieuze jazz- en hedendaagse harmonieleraar Félix Santos Guindel. Serrano heeft een lange en levendige carrière, die is erkend met de Master of Mediterranean Music in Jazz award voor zijn revolutionaire bijdrage aan het genre, evenals de Latin Grammy voor zijn deelname aan de opname van het album Entre dos aguas naast Paco de Lucía. Naast Thielemans heeft hij het podium gedeeld met artiesten als Barbara Hendricks, Wynton Marsalis, Lou Bennet, Vicente Amigo en Clarles Benavent. Hij heeft tot nu toe vijf solo albums opgenomen.