Nadat hij zijn eerste twee albums voor Arcana had opgedragen aan Johann Sebastian Bach (Little Books, A480) en Georg Friedrich Handel (Winged Hands, A499), wendde Francesco Corti zich nu tot Domenico Scarlatti, de derde grote klavierspeler van de generatie van 1685. Voor deze opname selecteerde hij een groep sonates die in de jaren 1752 en 1753 werden gekopieerd, strikt georganiseerd in paren. Hoewel bedoeld als leermiddel, verdienen deze Essercizi of sonates, vaak van een grote virtuositeit en door hun muzikaliteit, ook een plaats in de concertzaal. En, hoewel oorspronkelijk bedoeld voor klavecimbel, zijn ze de laatste twee decennia, door grote virtuozen, ook gegeerd op piano.

“Essercizi per gravicembalo” (oefeningen voor klavecimbel), een verzameling van dertig sonates van Domenico Scatrlatti’, werd in 1739 in Londen gepubliceerd en door de componist opgedragen aan koning João V van Portugal. Deze laatste riep de componist naar Lissabon om zijn dochter, Barbara van Portugal, klavecimbel te leren. De Italiaanse titel weerspiegelde die van Clavier-Übung in het Duits, wat hetzelfde betekent, die met name ook gebruikt werd voor klavierstukken van Johann Sebastian Bach.

Domenico Scarlatti (1685-1757) werd in 1720, hofcomponist van de Portugese koning João V (1689-1750) (foto) en privéleraar van João’s kinderen, met name van diens toen negenjarige dochter Maria Barbara (de Bragança) (1711-1758) (foto), die talent had voor het klavecimbelspel. Acht jaar lang, tot 1728, verbleef Scarlatti aan het Portugese hof. Voor Maria Barbara zou hij het merendeel van zijn sonates componeren die hem zijn plaats in de geschiedenis van de klaviermuziek bezorgden. Het merendeel van de sonates is dus waarschijnlijk tussen 1720 en 1757 gecomponeerd.

Van de in totaal 555 sonates werden slechts bepaalde uitgegeven. De rest bleef ongepubliceerd terwijl Scarlatti nog leefde of werd gepubliceerd zonder zijn toezicht. “Essercizi per gravicembalo” leverde een technische muzikale bijdrage en gaf vernieuwende ideeën aan collega-componisten van die tijd. Hun belangrijkste nieuwigheid waren arpeggio’s, gerepeteerde noten en gekruiste handen. De Essercizi of sonates, alle in één enkele beweging met een binaire structuur, zijn doordrenkt met de grootste originaliteit, zowel muzikaal als op het vlak van techniek en interpretatie.

Door zich te concentreren op werken uit dezelfde periode, toont het het buitengewoon vermogen van de componist om de grenzen van het thematisch materiaal van de sonatevorm uitgebreid uit te werken. Instrumentale virtuositeit en een experimentele benadering van de klavecimbelklank gaan hand in hand met een verbazingwekkende formele vrijheid, gecombineerd met een speels gevoel voor structuur en verwachting. Corti heeft ervoor gekozen om deze sonates uit te voeren op een Humeau-klavecimbel, een kopie van Italiaanse modellen (met dank aan Bertrand Cuiller) en de werken op te nemen in de abdij van Royaumont.

Francesco Corti (1984), geboren in Arezzo, ontving zijn eerste onderricht van zijn moeder en vervolgens van G. Giustarini. Hij studeerde orgel en orgelcompositie bij W. van de Pol aan het “Morlacchi” Conservatorium in Perugia, vervolgens klavecimbel bij A. Fedi aan de Conservatoire Superieur de Musique in Genève, en aan het Conservatorium van Amsterdam bij Bob van Asperen. Hij volgde ook meestercursussen bij Christophe Rousset, Gustav Leonhardt, M. Meyerson, Bernard Winsemius, E. Kooiman, L. Tamminga, Luigi Ferdinando Tagliavini en nam deel aan sessies zoals de Zomeracademie voor Organisten in Haarlem, de Académie Musicale in Villecroze en de Accademia Chigiana in Siena. In 2006 behaalde hij de Eerste prijs op de internationale klavecimbelwedstrijd Johann Sebastian Bach in Leipzig en een jaar later behaalde hij de Tweede prijs op de internationale klavecimbelwedstrijd, georganiseerd in het kader van het Festival Musica Antiqua in Brugge.

de

Domenico Scarlatti A Man of Genius Francesco Corti harpsichord cd Arcana A568