Harriet Krijgh, winnaar van talloze competities, werd door de European Concert Hall Organisation uitgeroepen tot ‘Rising Star’ en was in 2017 en 2018 artistiek directeur van het Utrecht Chamber Music Festival. Met deze nieuwe cd maakt ze een langgekoesterde wens waar door twee van de mooiste celloconcerti te presenteren.

Het Celloconcerto van Elgar werd gecomponeerd tijdens de zomer van 1919 in zijn afgezonderd landhuis “Brinkwells” in de Cotswolds, waar Elgar een aantal jaren daarvoor, ’s nachts nog het gerommel van de artillerie hoorde over het Kanaal. In 1918 onderging Elgar een operatie om zijn amandelen te laten verwijderen, wat toen een gevaarlijke operatie was voor iemand van zestig jaar. Na het weer bij bewustzijn komen en rustig worden, vroeg Elgar om pen en papier en noteerde het eerste thema van zijn wondermooi Celloconcerto… In 1918 componeerde Elgar drie kamermuziekwerken welke volgens zijn vrouw noemenswaardig verschillend waren van zijn vorige werken. Na de première van deze drie stukken in de lente van 1919, begon Elgar aan het schrijven van een Celloconcerto. Sommige fragmenten vertoonden opmerkelijke overeenkomsten met de Romance voor cello en orkest op. 35 uit 1888 van Edward MacDowell. De première in oktober 1919 in de Queen’s Hall in Londen, werd gespeeld door de cellist Felix Salmond en het London Symphony Orchestra o.l.v. Elgar zelf.

Antonin Dvořák componeerde zijn celloconcerto tussen 1894 en 1895 toen hij les gaf aan het net opgericht Conservatorium van New York. Hanuš Wihan, de cellist van het Boheems Strijkkwartet, had hem al een tijdje gevraagd om een concerto voor zijn instrument te willen componeren, maar Dvořák was terughoudend. Er was tot dan toe een reden voor Dvořáks restrictie, aangezien het componeren voor cello en orkest toen nog als een moeilijke combinatie werd beschouwd. De impuls kwam nadat hij in 1894 de wereldpremière van het tweede celloconcerto van zijn collega aan het conservatorium, de Ierse cellist en componist Victor Herbert (1859-1924), meemaakte, waar hij erg onder de indruk van was.

Het concerto is een groots werk, vol betoverende melodieën en virtuoze delen die goed geïntegreerd zijn in de drie bewegingen. Maar de grootsheid verbergt een aangrijpende persoonlijke noot, die terug gaat tot de tijd dat hij aan de compositie begon. Zijn schoonzuster Josefina Kaunic, had ooit Dvořáks huwelijksvoorstel geweigerd. Toen ze overleed herzag Dvořák de coda van de laatste beweging. Ter herdenking aan Josefina verving hij het oorspronkelijke, optimistischer deel van de finale door een lied dat hij eerder had gecomponeerd, en die tot de favorieten van Josefina behoorde. In een soort synthese combineerde hij uiteindelijk het hoofdthema van de eerste beweging met de melodie van zijn lied als herinnering aan haar.

De Nederlandse celliste Harriet Krijgh (1991) bespeelt een cello uit het jaar 1690 gebouwd door Hendrik Jacobs te Amsterdam, aan haar uitgeleend door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds. Haar eerste cellolessen kreeg zij op vijfjarige leeftijd van Johannes Eisenmeier. In 2000 werd zij toegelaten tot de Jong Talent-klas van Lenian Benjamins aan het Utrechts Conservatorium, waar zij ook les kreeg van Jeroen den Herder en Elias Arizcuren. Krijgh woont sinds 2004 in Wenen. Hier vervolgde zij haar studie bij Lilia Schulz-Bayrova en Jontscho Bayrovaan aan het Konservatorium Wien Privatuniversität.

Naast haar studie kreeg Krijgh privélessen en masterclasses van Stephen Isserlis, Dmitri Ferschtman, Clemens Hagen en Frans Helmerson. Krijgh maakte van september 2019 tot mei 2021 deel uit van het Artemis Quartet. In 2008 werd Krijgh eersteprijswinnaar en winnaar van de Laureatenprijs van het Prinses Christina Concours. Zij won de eerste prijs tijdens de landelijke finale van het Prima la Musica Concours in Oostenrijk en de eerste prijs in haar leeftijdscategorie en de speciale Nicole Janigro Award tijdens het Antonio Janigro Cello Concours in Kroatië.In 2010 won Krijgh de eerste prijs in de Fidelio Competition in Wenen. In 2012 won ze het Nationaal Celloconcours tijdens de Amsterdamse Cello Biënnale.

De Oostenrijks dirigent en cellist, Martin Sieghart (1951) studeerde in Wenen cello en piano, en werd in 1975 benoemd tot solocellist van de Wiener Symphoniker, waarvan hij vanaf 1986 dirigent was. Van 1992 tot 2000 was hij chef-dirigent van het Bruckner Orchester Linz. Van 2003 tot 2008 was hij vaste dirigent van Het Gelders Orkest, dat hij al sinds 1989 regelmatig dirigeerde. In de jaren 2005-2008 leidde hij ook het kamerorkest Spirit of Europe. Ook was hij intendant van de operafestivals Mozart in Reinsberg (2002-2006) en EntArteOpera (2013-2015). Sieghart was tot 2016 hoogleraar orkestdirectie aan de Kunstuniversität in Graz. Hij treedt bij vele orkesten op als gastdirigent. Martin Sieghart is specialist in het werk van Gustav Mahler en Anton Bruckner. Met Het Gelders Orkest speelde hij diverse symfonieën van deze componisten.

Harriet Krijgh Dvořák Elgar Cello Concertos Tonkünstler-Orchester Martin Sieghart cd Capriccio C5534