Owen Rees “De verre uithoeken van de bekende wereld. Een nieuwe geschiedenis van de oude beschavingen”, een verrijkende uitgave van Nieuw Amsterdam .

Voor veel Grieken en Romeinen in de antieke oudheid, waren de buitenste regionen van hun wereld de plek waar de beschaving ophield te bestaan. Maar hoe was het om aan de randen van deze rijken te leven, aan de grenzen van de bekende wereld? Dankzij nieuwe archeologische opgravingen weten we nu dat deze grensgebieden bloeiend multicultureel waren. Het waren gebieden waar de grenzen van ‘beschaafd’ en ‘barbaars’ vervaagden.

Historicus Owen Rees neemt u mee op een fascinerende reis naar 13 plaatsen om de diverse volkeren in Europa, Azië en Afrika, buiten de grenzen van Griekenland en Rome te verkennen, langs de zanderige karavaanroutes van Marokko tot de ijskoude winters van de noordelijke Zwarte Zee, van de Rode Riviervallei van Vietnam tot de door regen geteisterde forten ten zuiden van de Muur van Hadrianus. Door deze wereldomspannende historische visie biedt “The Far Edges of the Known World” een nieuwe lens om de oude wereld te zien en te begrijpen. Hoe was het om te leven aan de randen van het Griekse en Romeinse Rijk? Owen Rees verlegt in dit baanbrekend boek de focus van de hoofdsteden Athene en Rome naar de uithoeken van de destijds bekende wereld, en legt de focus op het dagelijks leven in de periferie, van Engeland tot aan “Het land van de Rode rivier” in Vietnam.

Dankzij recente archeologische opgravingen weten we dat er aan de grenzen van de klassieke wereld bloeiende samenlevingen bestonden. Daar bouwden nomadische volkeren hun steden, en juist daar golden de regels uit de Athene en Rome lang niet altijd. Owen Rees verkent de machtige rijken en diverse volkeren in Europa, Azië en Afrika en biedt zo een nieuwe en verrassende blik op de oude wereld.

Wat betreft de Prehistorie en de Griekse wereld, gaat de reis naar Kenia, Soedan, Israël, Oekraïne, Egypte en Frankrijk, met als specifieke bestemmingen het Turkanameer (Kenia), de grote cataract (Soedan),  Megiddo (in de Kanaänitische oudheid een stad, die van ± 7000 v.Chr. tot ± 5e eeuw v.Chr. werd bewoond), Olbia (Sardinië), Naucratis (een Griekse handelsnederzetting in de Oud-Egyptische Nijldelta) en Massalia (een gebied van wat nu ongeveer Zuid-Frankrijk is, met als kerngebied de huidige Provence en de noordwestelijke kuststreken van de Middellandse zee).

Wat betreft de Romeinse Wereld en de periode erna, brengt de auteur u naar Noord Engeland, Marokko, Egypte, Oekraïne, Pakistan, Vietnam, Ethiopië en Eritrea, met als specifieke bestemmingen, de Muur van Hadrianus,  Volubilis (een Romeinse nederzetting in het noorden van het huidige Marokko),  Karanis (Kom Aushim in de Westelijke Woestijn ten westen van de Nijl ten zuiden van Caïro in Egypte), Bilsk (Oekraïne), Taxila (een oudheidkundige site in de Punjab provincie van Pakistan ten noordwesten van Islamabad), Co Loa (ten noorden van Hanoi) en Aksum (een koninkrijk in de oudheid dat zich in het huidige Eritrea, het noorden van Ethiopië en een deel van Jemen bevond).

Toen Ovidius uit Rome werd verbannen naar een grensstad aan de Zwarte Zee, raakte hij wanhopig over zijn nieuwe, sombere en barbaarse omgeving. Zoals veel Grieken en Romeinen dacht Ovidius dat de buitenste regionen van zijn wereld de plek waren waar de beschaving ophield te bestaan. Onze fascinatie voor de Griekse en Romeinse wereld, en de overvloed aan geschriften die we daarover hebben, betekent dat we de oude wereld doorgaans ook vanuit dit perspectief verkennen. Was Ovidius’ ballingschap echt zo erg als hij beweerde? Hoe was het werkelijk om aan de randen van deze rijken te leven, op de grenzen van de bekende wereld? Dankzij archeologische opgravingen weten we nu dat de grenzen van de rijken die we beschouwen als het ‘hart’ van de beschaving, in feite bloeiende, levendige culturen waren, alleen niet die we zouden verwachten.

Uitgebreide gebieden, waar de regels niet altijd van toepassing waren; waar normaal gesproken naast elkaar staande culturen met elkaar trouwden; en waar nomadische stammen hun eigen steden bouwden. Owen Rees onderzoekt de machtige rijken en diverse volkeren in Europa, Azië en Afrika, voorbij de grenzen van Griekenland en Rome. Daarmee biedt hij ons een nieuwe kijk op de oude wereld. “The Far Edges of the Known World” werd vertaald door Aad Janssen en Joost Pollmann.

Owen Rees is historicus, gespecialiseerd in de klassieke oudheid. Hij was verbonden aan de Universiteit van Nottingham en werkt tegenwoordig aan de Birmingham Newman University. Hij is oprichter en hoofdredacteur van BadAncient.com, een bijzonder interessante online community van experts.

Owen Rees De verre uithoeken van de bekende wereld Een nieuwe geschiedenis van de oude beschavingen 368 bladz. geïllustreerd uitg. Nieuw Amsterdam ISBN 9789046833612