Brussel was een schaalmodel van het beste wat de westerse cultuur tussen 1850 en 1914 te bieden had. Het was een artistiek kruitvat, maar evengoed een laboratorium waar de nieuwe maatschappij vorm kreeg. In de hoofdstad van het jonge koninkrijk België – toentertijd de derde economische wereldmacht – werden oude vormen en gedachten vakkundig gefileerd en door andere vervangen: van symbolisme en art nouveau tot meedogenloze avant-garde, van socialistisch veldwerk tot anarchistisch oproer. In Brussel bleef niets ongedacht.
Brussel was o.a. de wieg van de art nouveau en Victor Horta was de vader van de Belgische art nouveau. Ondanks de sloop van veel panden tussen het eind van de Tweede Wereldoorlog en het eind van de jaren 1960, o.a. Horta’s Huis Wiener aan de Sterrenkundelaan in Sint-Joost-ten-Node, telt Brussel nog meer dan 500 gebouwen in art-nouveaustijl. Een aantal Brusselse buitenwijken, zoals Schaarbeek, Etterbeek, Elsene en Sint-Gillis, waren nl. nog in ontwikkeling tijdens het hoogtepunt van de art nouveau en bezitten gelukkig nog een groot aantal gebouwen in die stijl. Politieke asielzoekers en avonturiers, denkers en doeners, vinders en uitvinders spoelden aan in deze elegante metropool waar het leven goed was, Baudelaire, Karl Marx, Rodin, Ensor, Multatuli en al die anderen, lees het na bij Teirlinck of Vermeylen.
Vergeten kamergeleerden en bevlogen dichters, letterzetters en duizendkunstenaars, literaire en libertaire samenzweerders woonden in de stad-zonder-stroom. Zij schreven er geschiedenis. Tussen een proloog en een epiloog bevinden zich in dit monumentaal boek, 10 uitgebreide hoofdstukken. Daarin ontmoet u Charles Baudelaire, Victor Hugo en Juliette Drouet, Verlaine en Rimbaud, en leest u over het contact tussen Auguste Rodin, Edmond Picard en de Franse schrijfster Judith Cladel. Verder gaat het over Les XX en La Libre Esthétique, Victor Horta, Henry van de Velde, en de Brusselse art-nouveau-schilder-decorateur, Privat Livemont en de art nouveau. 
Onder de titel “Vive la sociale!” leest u over Neel Doff, de journalist en stichter van het tijdschrift La Société Nouvelle, Fernand Brouez en August Vermeylen, anarchisten, Huysmans en het Maison Hannon, Rops en Mirbeau. De bibliografie, noten en het handig personenregister vervolledigen deze indrukwekkende uitgave. Niet te missen!
De Belgische auteur, essayist en criticus, Eric Min (1959) schrijft kunstenaarsbiografieën en cultuurgeschiedenissen van steden. Hij studeerde wijsbegeerte aan de Vrije Universiteit Brussel waarna hij een kwarteeuw lang hij voor de cultuurredactie van de krant De Morgen en voor talrijke andere media werkte. Hij publiceerde succesvolle biografieën van James Ensor, Rik Wouters en Henri Evenepoel en stedenboeken over Parijs en Venetië (met Gerrit Valckenaers), en hij schreef ook de bestseller Gare du Nord over Belgische en Nederlandse kunstenaars in het Parijs van 1850 tot 1950.
Eric Min, De eeuw van Brussel 1850-1914 : biografie van een wereldstad 460 bladz. geïllustreerd uitg. Pelckmans ISBN 9789463838047