Carl Czerny (1791-1857) vond een voortdurende bron van inspiratie in de muziek van zijn leraar Beethoven, zelfs nadat hij zijn naam had gevestigd met een reeks invloedrijke pedagogische werken, piano-oefeningen en studies. Zijn werken voor pianotrio laten een flair zien voor levendige thema’s en ongewone ritmen, zoals de Spaanse bolero in het tweede van de ‘Deux Trios brillants, Op. 211 evenals mogelijkheden voor briljant spel, met name van de pianist. The ‘Trois Sonatines, Op. 104 ‘zijn even levendig en tonen een overgangsstijl die de periode van Mozart naar Liszt overbrugt.
Op de cd staan de twee “Trio’s brillans” in do groot en la groot voor viool, cello en piano, en de drie Sonatines voor Pianotrio. Czerny’s “Deux Trios brillians pour pianoforte, violon et violoncelle”, op. 211, werden in 1830 uitgegeven door Diabelli in Wenen. “Brillians” schreef men toen nog zonder de letter t, het was de archaïsche spelling die in gebruik was tot de hervorming van de Franse spelling in 1835. De eerste van de twee Trio’s, in C, opent met een beweging die onmiddellijk om aandacht vraagt. De volgende beweging is in sonate-allegro vorm, met een herhaalde expositie en een doorwerking die afneemt tot de terugkeer van het openingsmotief, waarbij een re-expositie wordt geïntroduceerd. Een korte, langzame beweging leidt tot een levendig afsluitend Rondo met Czerny’s karakteristieke verkenning van het hoge register van de piano, afgerond met een vrolijke coda. Het tweede Trio in A, begint opnieuw met een beweging in de vorm van een sonate, en gaat door naar een langzame beweging en een finaal Rondo, gebaseerd op een Spaans bolero-ritme, met ongewoon col legno spel (met het hout van de strijkstok) van de viool.
De drie sonatines op. 104 werden in 1827 door Diabelli in Wenen uitgegeven als ‘Trois Sonatines faciles et brillantes pour le pianoforte seul avec accomp. d’un violon et violoncelle ad libitum à l’usage avancés”. De drie Sonatines hebben elk twee bewegingen. De tweede Sonatine is in C-majeur en de derde in la klein. Deze laatste onthult meer Czerny als leerling van Beethoven. De Sonatines werden hoofdzakelijk gecomponeerd voor pianoforte, met begeleidende partijen voor viool en cello die weinig toevoegden aan de schittering van Czerny’s pianopartijen. Het is overigens zeer waarschijnlijk dat ‘ad libitum’ een uitnodiging was voor de violist en de cellist, om hun partijen te improviseren en te versieren.
Gezien Czerny’s verhandeling over pianoforte-improvisatie (op. 200), heeft de pianist ervoor gekozen om hier een korte, geïmproviseerde cadens op te nemen. Czerny’s composities kregen het respect van Liszt en Brahms. Hij representeerde als componist de stilistische overgang van het tijdperk van Mozart, via Clementi’s leerling Hummel, naar zijn eigen leraar Beethoven, en naar de periode van zijn eigen leerling, Liszt. Tegelijkertijd demonstreerde Czerny in zijn werk zijn beheersing van de klaviertechniek, de vlotte weergave van passage-werk en zijn verkenning van het hoog register.
Sun-Young Gemma Shin (foto) is een actieve uitvoerder/soliste op zowel barok als op moderne viool, kamermusicus en concertmeester/eerste violiste. Ze is momenteel concertmeester van het “Champaign-Urbana Symphony Orchestra” in Illinois. Benjamin Hayek voltooide zijn bachelor- en MM-graden cello aan de Universiteit van Illinois in Urbana Champaign. Hij is actief als moderne cellist naast zijn frequente verschijningen als barok cellist. De pianist Samuel Gingher is zowel solo actief als als begeleider en speelde op piano- en kamerfestivals over de hele wereld. Hij is momenteel lid van de faculteit van de Millikin University in Illinois. Dit is schitterend uitgevoerde kamermuziek van het hoogste niveau van een ten onrechte vergeten, maar heel belangrijke componist. Om te ontdekken!
Czerny Piano Trios Deux Trio’s brillants Trois sonatines faciles et brillantes Sun-Young Shin, Violin Benjamin Hayek, Cello Samuel Gingher, Piano Naxos 8.573848