De vioolvirtuoos Daniel Röhn brengt op zijn nieuwe cd, “The Golden Violin”, eerbetoon aan de gouden jaren twintig, één van de cultureel vruchtbaarste tijden uit de recente geschiedenis. Herontdek op deze cd muziek/melodieën van o.a. Ivor Novello, Cecil Burleigh en Gottfried Huppertz.
Met romantische klanken variërend van Rachmaninov tot de evergreens van Kurt Weill en jazzy echo’s van Gershwin, laat Daniel Röhn, samen met het Württembergischen Kammerorchester o.l.v. Case Scaglione, de opgewonden flikkering en de uitbundige drukte van die tijd, muzikaal ervaren.
“Die tijd was vol van creativiteit en inventiviteit”, zegt Röhn. “De jazz kwam naar voren, stomme films werden vervangen door talkfilms en terwijl “Mickey Mouse” van Walt Disney 1928 zijn eerste stappen zette, draaiden de droomfabrieken in Berlijn en Hollywood reeds op volle toeren, dankzij Fritz Lang en Charlie Chaplin”. Röhns persoonlijk voorbeeld, Jascha Heifetz (foto), was tegelijkertijd de inspiratie en de peetvader van “The Golden Violin”. Na zijn debuut in New York in 1917 oogstte Heifetz een halve eeuw jubelend succes. Heifetz was de perfectie, de combinatie van een unieke creatieve kracht en een onvergelijkbare klank. “Toen ik zes jaar oud was, kon ik op mijn tenen, net deel 1 van mijn vaders Heifetz-collectie bereiken. Het was Volume 1 met de complete akoestische opnamen van 1917-1924, vol hartige arrangementen en populaire melodieën.”
Röhn en het WKO vullen elkaar perfect aan. De meeste werken werden daarenboven speciaal voor viool en orkest gearrangeerd. Onder die werken bevinden zich onweerstaanbare, aanstekelijke deuntjes die generaties muziekliefhebbers hebben geïnspireerd. Deze omvatten o.a. Kurt Weills “The Ballad of Mack the Knife” uit zijn “Dreigroschenoper”, en de sentimentele melodie van “The Land of Might-have-been” uit de pen van de in de jaren 1920 en 1930 beroemde, Engels songwriter en entertainer, Ivor Novello, die behoort tot de soundtrack van Robert Altmans film “Gosford Park”. Maar er is ook filmmuziek uit die tijd te horen, Friedrich Hollaenders ” Ich weiß nicht, zu wem ich gehöre“, dat hij in 1932 voor de film “Stürme der Leidenschaft“ met Marlene Dietrich componeerde, en niet te vergeten, natuurlijk, “Flower Shop”, de laatste scène uit “City Lights” (1931), en het thema van de “spotlight” (1952) van degene die zich als geen ander inzette voor de eerste stappen van de film, Charlie Chaplin.
Daniel Röhn (°1979) is één van de opmerkelijkste en meest getalenteerde violisten van deze tijd. Wat zo fascinerend aan hem en zijn spel is, is zijn natuurlijke, spontane benadering van de grote traditie en zijn duidelijke kijk daar op. Gedurende een aantal decennia waren zowel zijn grootvader Erich als zijn vader Andreas, beroemde concertmeesters van Duitse toporkesten. Nu heeft de nieuwe generatie van Daniel en zijn zus, de violiste Anja (°1975), zich bij deze gelederen aangesloten als solist en kamermusicus. Zijn eerste twee cd-releases met Mendelssohns Vioolconcerto en virtuoze negentiende-eeuwse werken voor viool en piano, leverden hem trouwens verschillende internationale onderscheidingen op. Zijn spel bestaat uit schijnbaar moeiteloze, briljante virtuositeit en een warme toon.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat Ruggiero Ricci, één van de meest gerenommeerde vioolvirtuozen van de 20ste eeuw, al over de jonge Daniel Röhn zei, “Zijn spel doet denken aan de oude meesters”. En inderdaad, tot op de dag van vandaag, krijgt de jongeman dat compliment te horen, waaraan hij dan met zijn typische zelfironie aan toevoegt: “Ik put het grootste deel van mijn inspiratie uit de Kreislers en de Heifetzs. Mijn beste leraar was de LP-kast van mijn ouders”. 
Als gevolg daarvan speelt Daniel Röhn niet alleen het groot klassiek en romantisch concertrepertoire met orkesten zoals de Beierse Radio- of Zuidwest-Duitse radio-symfonieorkesten, of het Royal Stockholm Philharmonic Orchestra, hij blaast ook de traditionele humor en Weense charme van de genrestukken nieuw leven in door Fritz Kreisler te spelen op een manier die bijna geen enkele andere hedendaagse violist hem na doet. En, dit geldt net zo goed voor klassieke evergreens zoals “Liebesfreud” als voor de virtuoze arrangementen van werken van Bach, Paganini en Wieniawski. Een schitterende cd die u geenszins mag missen!
Tracklist :
-Cecil Burleigh :
Uit 4 Concert Pieces, no.4 Moto perpetuo
-Charlie Chaplin :
uit “City Lights”, The Flower Shop
uit “Limelight”, Terry’s Theme
-John Crowther:
Gweedore Brae
-George Gershwin :
An American in Paris (arr. Jascha Heifetz)
uit Porgy and Bess, » It ain’t necessarily so (arr. Jascha Heifetz) en Tempo di Blues (arr. Jascha Heifetz)
-Jascha Heifetz :
When you make love to me
-Friedrich Hollaender :
Ich weiss nicht, zu wem ich gehore
-Gottfried Huppertz:
Metropolis: Suite
-Ivor Novello:
The Land of Might-Have-Been
-Rachmaninov :
Rhapsody on a Theme of Paganini, op.43 (Variatie 18)
-Josef Suk :
Uit 6 Piano Pieces, op.7,no.1 “Liebeslied”
-Kurt Weill :
uit “Die Dreigroschenoper” (The Threepenny Opera), “Moritat von Mackie Messer” (Ballad of Mack the Knife), Street Scene en “What good would the Moon be?”
The Golden Violin Music of the 20s Daniel Rohn Mario Stefano Pietrodarchi (bandoneon) Wurttembergisches Kammerorchester Heilbronn Case Scaglione cd Berlin Classics 0301190BC
