Ning Feng, 1ste prijswinnaar van de Paganini-competitie 2006, brengt Paganini’s vioolconcert nr. 1 en Vieuxtemps vioolconcert nr. 4 op zijn Stradivari’ MacMillan ‘ uit 1721.’Virtuosismo’ is zijn tweede opname met het Orquesta Sinfónica del Principado de Asturias onder leiding van dirigent Rossen Milanov. Het vorige album ‘Apasionado’ ontving uitstekende recensies. Gramophone sprak over “een oogverblindende linkerhand en een stevige, rijke toon die men alleen maar kan bewonderen”.
Paganini componeerde al zijn werken voor viool en orkest voor eigen gebruik, en hield ze in het geheim opgeborgen. Bijgevolg werden de meeste pas na zijn dood gepubliceerd, en sommige pas de laatste decennia. De eerste van zijn zes vioolconcerten is een virtuoze tour de force, die niet alleen zijn ongelooflijke technische beheersing demonstreert, maar ook zijn grote talent voor melodie en drama. Het ademt de geest van Rossini, wiens opera’s destijds enorm populair waren. Oorspronkelijk gecomponeerd in de toonsoort van Es majeur, stemde Paganini zijn viool een halve toon hoger zodat hij als het ware in D majeur kon spelen, en dus gecompliceerde dubbele registers kon uitvoeren die onmogelijk zijn in Es terwijl hij een helderder klank uit zijn instrument produceerde. Het was mede om deze reden dat tijdgenoten zeiden dat het concerto ‘onspeelbaar’ was. Tegenwoordig wordt het werk altijd uitgevoerd in D majeur.
Het ander concerto op de cd werd gecomponeerd door de zoon van een wever, de amateur-violist en vioolbouwer uit het Belgische Verviers, Henri Vieuxtemps (1820-1882). Als wonderkind genoot hij vanaf zijn zesde een uitstekende carrière als violist, studeerde in Wenen en Parijs (bij Charles de Bériot) en reisde hij door Europa, Rusland en de VS. Vanaf 1871 was hij een invloedrijke leraar aan het conservatorium van Brussel. Tot zijn leerlingen behoorde Eugène Ysaÿe. Maar binnen twee jaar, in 1873, veroorzaakte een beroerte kreupelheid in zijn rechterarm, en Vieuxtemps moest zich terugtrekken uit het onderwijs. Hij bracht zijn laatste jaren door met componeren in een sanatorium in Algerije, waar zijn dochter zich met haar man had gevestigd. Vieuxtemps werd enorm bewonderd door o.a. Berlioz en Paganini, die hij in Londen ontmoette. 
Toen Robert Schumann hem in 1834 in Leipzig hoorde, beschreef hij het spel van de veertienjarige als magisch en vergeleek hij hem met Paganini. Dat was tijdens een tournee door Duitsland en Oostenrijk, toen Vieuxtemps werd vergezeld door zijn vader. Nadat hij Beethovens vioolconcerto in Wenen had gespeeld, besloot hij daar enige tijd te blijven om compositie te studeren bij Simon Sechter, bij wie Anton Bruckner later nog contrapunt zou studeren. Na zijn debuut in Londen in 1834 vervolgde Vieuxtemps zijn compositiestudies bij Anton Reicha in Parijs, waarvan de vruchten vooral duidelijk zijn in zijn Eerste Vioolconcerto, daterend uit 1836 (en later gepubliceerd als nr. 2). Het vierde vioolconcert in D mineur opus 31, op deze opname, was het favoriet concerto van Vieuxtemps. Hij componeerde het toen hij werkzaam was als hofviolist in Sint-Petersburg (1846-1851). Overweldigend sprankelend, helder en zuiver vioolspel met een betoverende, orkestrale schittering. Niet te missen!
Virtuosismo Paganini & Vieuxtemps Ning Feng Rossen Milanov Orquesta Sinfónico del Principado de Asturias cd Channel classics SKU 40719