In de 18de eeuw was het celloconcerto nog een vrij nieuw genre en hadden Boccherini en Haydn hun bijdragen nog niet geschreven op het moment dat C.P.E. Bach reeds zijn drie schitterende concerti tussen 1750 en 1753 had gecomponeerd. Ontdek ze hier op deze schitterende cd.
Carl Philipp Emanuel Bach was de tweede en meest succesvolle zoon van Johann Sebastian Bach. Hij was stilistisch een overgangsfiguur tussen de barok en het classicisme en had grote invloed op de stijl Mozart en Beethoven, mede dankzij zijn klaviersonates. Tussen 1738 en 1768 woonde en werkte C.P.E. Bach (1714-1788) als klavecinist en componist in Ruppin en Berlijn. Daar componeerde de “Berlijnse Bach” o.a. zijn Magnificat (1749), een Paas cantate (1756), verschillende symfonieën en concerti, drie Liederbände, zijnde Geistliche Oden en liederen op teksten van Gellert (1758), Oden met melodieën (1762) en Sing-Oden (1766), en wereldlijke cantaten. In 1768 werd hij als “städtischer Musikdirektor und Kantor am Johanneum” in Hamburg, de opvolger van zijn overleden dooppeter, Georg Philipp Telemann.
C.P.E. Bach was een productieve componist van concerti, vooral voor klavier. Maar, net als zijn vader componeerde hij vaak een concerto voor verschillende instrumenten, waardoor het moeilijk te bepalen was, welke versie oorspronkelijk was. Zo werden de drie cello concerti (Wq 170-172), aanvankelijk beschouwd als transcripties van de klavecimbel versies, maar recent onderzoek heeft aangetoond dat ze oorspronkelijk voor cello waren.
Onder de beste composities uit de periode in Berlijn, bevinden zich drie concerti voor cello en strijkers. Hun ontstaansgeschiedenis kan niet achterhaald worden, hoewel aan het niveau van de solo partij te horen is dat de concerti bedoeld waren voor een gevorderde tot virtuoze cellist. Ook de orkestpartijen waren onconventioneel en technisch geavanceerd. In deze concerti vond Bach een stijl die een nieuwe richting liet zien. Orkest en solo-instrument gingen in dialoog, in tegenstelling tot de loutere virtuositeit die kenmerkend was voor veel concerti van zijn tijdgenoten. Bach integreerde de solo partij in een boeiende en doordachte, compositorische textuur met interessante en afwisselende ritornelli en een algemeen interessante muzikale inhoud, rijk aan expressie.
Het stormachtig drama van de opening en de zorgeloze openhartigheid van de finales staan in schril contrast met de tederheid en emotionele diepte van de langzame bewegingen. De gerenommeerde Belgische cellist Roel Dieltiens en het orkest van de achttiende eeuw onthullen zichzelf als geboren muzikale vertellers en maken van deze muziek fascinerende, kleurrijke verhalen. De editie bevat een prachtig essay van de populaire romanschrijfster, Anna Enquist, een oude vriendin van het orkest en van wijlen Frans Brüggen, waarin ze haar ervaring met het bezoeken van de opnamesessies van deze cd in Amsterdam als vertrekpunt nam om de muzikale persoonlijkheid van Carl Philipp Emanuel te verkennen, gezien in relatie tot het oeuvre van zijn vader. Op de cd staan de Cello Concerti in la klein (Wq 170, 1750), in Bes (Wq 171, 1751), en in A (Wq 172, 1753). Een sublieme uitgave die u geenszins mag missen!
CPE Bach The Cello Concertos Roel Dieltiens (cello) Orchestra of the Eighteenth Century cd Glossa GCD921127