Carl Maria von Weber had een uitgesproken liefde voor de klarinet en zijn werken voor klarinet behoren tot de meest gekoesterde en meest uitgevoerde composities voor het instrument. Op deze cd staan zijn Concertino in Es, op. 26, de ouverture tot “Der Freischütz”, het Grand Duo Concertant voor klarinet en piano, op. 48, en het Klarinetkwintet in Bes, op. 34, in een versie voor kamerorkest. In Webers tijd werd de klarinet almaar vaker gebruikt als solo-instrument. De meeste van zijn werken voor klarinet, inclusief de twee solo concerti op. 73 en op. 74, dateren uit 1811. Beide klarinet concerti, zelfs meer dan het hier opgenomen concertino op. 26, eveneens uit 1811, werden mijlpalen in de vroege romantische traditie, en werden consequent gespeeld door bijna alle klarinettisten.

Carl Maria von Weber (1786-1826) (foto’s) maakte vanaf 1810 een tocht langs verschillende steden in Duitsland en in 1813 werd hij directeur van het Statentheater (Stavovské divadlo) in Praag. In 1816 en 1817 werkte hij in Berlijn en vanaf 1817 was hij directeur van de prestigieuze opera van Dresden. Toen hij in 1811 München bezocht, was hij onder de indruk van de muzikale kwaliteiten van het theaterorkest onder leiding van de componist, Peter von Winter. Onder de uitstekende musici van dit orkest bevond zich de klarinettist, Heinrich Baermann (1784-1847) (foto), wiens expressief spel, de componist enkele maanden eerder al had bekoord tijdens een concert in Mannheim.De warme klank van Baermann (zijn klank werd vergeleken met de stem van de toen beroemde tenor, Giovanni Battista Rubini) (foto), stond in schril contrast met de meer doordringende stijl van de meeste van de klarinettisten van toen. In zijn dagboek noteerde Weber de amplitude van zijn toon en de consistentie van klank die Bearmann in alle registers van het instrument, kon bieden. Naast Weber, componeerden ook Mendelssohn en Giacomo Meyerbeer speciaal werk voor deze bijzondere klarinettist.De meeste klarinetten uit die tijd bevatten maar vijf of zes kleppen. Bearmann daarentegen speelde sinds 1809 op een instrument met 10 kleppen, gebouwd door Griesling & Schlott uit Berlijn. Dit belangrijk detail met betrekking tot de bouw van het instrument, vergemakkelijkte de overgang van het ene register naar het andere (laag, midden, hoog), terwijl het tegelijkertijd een grotere virtuoze snelheid in chromatische passagenoten mogelijk maakte, evenals een betere verkenning van het bovenste register. Weber componeerde dan ook zes werken, drie concertante werken en drie kamermuziekwerken voor Bearmann, met wie hij een langdurige vriendschap onderhield.

De andere grote klarinettist van toen was de met Ludwig Spohr (foto) bevriende, Johann Simon Hermstedt (1778-1846) (foto), voor wie Weber waarschijnlijk zijn Grand duo op. 48 componeerde, en de pianopartij voor hemzelf. Hermstedt, voor wie Spohr zo maar eventjes 4 Klarinet concerti componeerde, was in dienst van Günther Friedrich Carl I. (foto) in Sondershausen in Thüringen, waar hij de leiding had van de “Fürstliche Kapelle“ (foto), nu het “Loh-Orchester“. De vorst (zu Schwarzburg-Sondershausen) bewoonde het Schloss Sondershausen (foto) en het in 1945 door Amerikaanse bombardementen vernield, Schloss Ebeleben.De Duitse componist, dirigent en klarinettist, Jörg Widmann (°1973) werd geboren in München en volgde vanaf zijn zevende klarinetles. Later werd hij compositiestudent van Kay Westermann en later studeerde hij bij Hans Werner Henze, Wilfried Hiller, Heiner Goebbels en Wolfgang Rihm. Als klarinettist studeerde hij aan de Hochschule für Musik und Theater München bij Gerhard Starke en aan de Juilliard School in New York City bij Charles Neidich.

Na zijn afstuderen met een master in München in 1997, vervolgde hij zijn studie aan de Hochschule für Musik Karlsruhe. Van 2001 tot 2015 doceerde hij klarinet aan de University of Music Freiburg. Van 2009 tot 2016 was Widmann hoogleraar Compositie, als opvolger van Mathias Spahlinger, aan het Instituut voor Nieuwe Muziek van de Universiteit van Muziek Freiburg. Sinds 2017 is Widmann chef-dirigent en artistiek partner van het Irish Chamber Orchestra en bekleedt hij als hoogleraar compositie, de Edward-Said-leerstoel aan de Barenboim-Said Akademie in Berlijn.

De Russische pianist Denis Kozhukhin (°1986) was een leerling van Dmitri Bashkirov (°1931) (de schoonvader van Daniel Barenboim) en Claudio Martínez Mehner (°1970), aan de Escuela Superior de Música Reina Sofía in Madrid. Hij ontving zijn diploma persoonlijk van koningin Sofía van Spanje en werd uitgeroepen tot beste student van zijn jaar. Na zijn studie in Madrid werd Kozhukhin uitgenodigd door de prestigieuze, Internationale Piano Academie aan het Comomeer, waar hij verder les kreeg van Dimitri Bashkirov, Fou Ts’ong, Stanislav Ioudenitch, Peter Frankl, William Grant Naboré, John Perry, Menahem Pressler, Boris Berman, Charles Rosen en Andreas Staier. Hij behaalde in 2006 de derde prijs op de Leeds International Piano Competition, en won in 2010 de eerste prijs op de Belgische Koningin Elisabethwedstrijd.

Weber Clarinet Quintet Concertino for Clarinet Grand Duo Concertant Der Freischütz Overture Jörg Widmann Denis Kozhukin Irish Chamber Orchestra cd ALPHA637